Wielu wielbicieli pracy Lermontowa dzwonijego wiersz „Testament” jest proroczy, w którym zdawał się przewidywać swoją śmierć i pożegnał się z otaczającym go światem. W rzeczywistości dzieło to nie ma nic wspólnego z pisarzem, skomponował je w 1840 roku w formie wyznania rannego bohatera, któremu zostało tylko kilka dni, a nawet godzin życia. Na pierwszy rzut oka analiza nie wskazuje na zbiegi okoliczności z losem Michaiła Juriewicza. „Testament” Lermontowa dedykowany jest wszystkim żołnierzom służącym w armii carskiej Rosji.
![Analiza testamentu Lermontowa](/images/publikacii-i-napisanie-statej/syuzhetnij-analiz-zaveshanie-lermontova-myu.jpg)
Analiza nie pokazuje, kim był bohater wiersza.„Testament” Lermontowa pozwala przyjrzeć się życiu prostego rosyjskiego żołnierza XIX wieku. W tamtych czasach byli wcielani do wojska na 25 lat, w tym okresie wielu zginęło na wojnach, a na tych, którzy przeżyli, nikt nie czekał w domu. Poeta opowiada historię zwykłego chłopa, którego los został przekreślony. Kiedyś miał rodzinę, kochanka, ale wojsko odebrało mu wszystko. Dziewczyna z sąsiedztwa już zapomniała o jego istnieniu, rodzice zmarli. Bohater nie jest nawet zasmucony nieuchronną śmiercią, nic nie trzyma go na tej ziemi - dokładnie to pokazuje analiza.
![wola Lermontów](/images/publikacii-i-napisanie-statej/syuzhetnij-analiz-zaveshanie-lermontova-myu_2.jpg)
Po pierwsze, pisarz jest jak jego bohater,zginął od kuli w klatkę piersiową, ale nie na polu bitwy, ale w pojedynku. Po drugie, Lermontow napisał wiersz „Testament”, kiedy jego rodzice już nie żyli, jego babcia pozostała, ale nie uważał jej za osobę bliską i miał do niej sprzeczne uczucia. Michaił Juriewicz mógł odpisać wizerunek sąsiada od wielu kobiet, które podziwiał i uważał za swoje muzy. Najprawdopodobniej miał na myśli Varvarę Lopukhinę - dokładnie na to wskazuje analiza.
![wiersz testament Lermontowa](/images/publikacii-i-napisanie-statej/syuzhetnij-analiz-zaveshanie-lermontova-myu_3.jpg)