Przeprowadzając analizę („Demon” Lermontow), następujePrzede wszystkim należy zauważyć, że to dzieło poety jest nadal uważane za jedno z najbardziej kontrowersyjnych, tajemniczych i głęboko zakorzenionych w twórczości Michaiła Jurjewicza. Cała trudność polega na tym, że wiersz można analizować pod różnymi kątami: kosmiczny, który reprezentowany jest przez stosunek Demona do Boga i Wszechświata, psychologiczny, a nawet filozoficzny. Lermontow nie był pierwszą osobą, która w swoich pracach odnosiła się do wizerunku upadłego anioła, który wypowiedział wojnę Bogu. Przed nim ten temat różnie interpretowali Goethe (Faust), Byron (Cain) i oczywiście Milton (Lost Paradise).
Obraz Demona w wierszu Lermontowa
Анализ:„Demon” Lermontowa wyróżnia się przede wszystkim tym, że autor niezwykle podszedł do fabuły wiersza i obrazu kluczowego obrazu. Demon Lermontowski to niesamowite połączenie ogromnej siły wewnętrznej, pragnienia pozbycia się uciążliwego poczucia samotności, pragnienia przyłączenia się do dobra i tragicznej bezsilności związanej z niemożnością osiągnięcia pożądanego. Dla czytelnika Demon wydaje się buntowniczym protestantem, który sprzeciwiał się nie tylko Bogu, ale także całemu światu, wszystkim ludziom.
Główny bohater to „król wiedzy i wolności”który buntuje się przeciwko wszystkiemu, co krępuje umysł. Demon z wiersza Lermontowa odrzuca świat, w którym nie ma prawdziwego szczęścia, w którym ludzie tak samo boją się miłości, jak i nienawiści, są stale zdani na łaskę ziemskich namiętności. Jednak to globalne zaprzeczenie demonstruje nie tylko siłę Demona, ale także jego słabość. Rzeczywiście, z wysokości nieskończonych przestrzeni kosmicznych po prostu nie jest w stanie dostrzec i docenić całego uroku ziemskiej natury.
Arogancka samotność często ciąży na Demonietęskni za komunikacją z ludźmi i światem. „Żyć dla siebie” jest zniesmaczony, a wychodząc z lochu ponurej samotności, widzi miłość do prostej dziewczyny Tamary. Jednak poszukiwanie piękna, harmonii, miłości i dobra pozostaje dla niego nieosiągalne.
Zagadnienia filozoficzne poruszone w pracy
Analiza („Demon” Lermontow) do przeprowadzenia kilkutrudne, bo autor powstrzymywał się od wyrażania własnego stanowiska, pozwalając dziełu żyć własnym życiem, być niejednoznacznym. Odsłanianie indywidualistycznego myślenia, zarysowane we wcześniejszych wierszach, jest również obecne w Demonie. Michaił Juriewicz interpretuje niszczycielską zasadę jako antyhumanistyczną. Jednak w tym samym czasie niektóre pytania zadane w Demonie pozostają nierozwiązane. Na przykład nie jest jasne, kogo poeta widzi w swoim Demonie - nosicielu zła (choć cierpienia) czy ofiarą niesprawiedliwości? Dlaczego dusza Tamary została ocalona - po prostu ze względu na ścisłą cenzurę tamtych czasów, czy też było to po prostu takie rozwiązanie, które zostało pomyślane od samego początku jako nieunikniony ruch ideologiczny? Czy zakończenie dzieła i pokonanie Demona jest pojednawcze, czy nie? Analiza („Demon” Lermontowa) koncentruje się wokół tych i wielu innych kwestii. Co zresztą jest najbardziej przekonującym dowodem wysokiego filozoficznego obciążenia dzieła. Dialektyczne połączenie „dobra” i „zła” w wierszu, barwne przedstawienie pragnienia ideału i jego utraty, wrogość wobec świata i chęć pogodzenia się z nim - wszystkie te tematy przenikają wiersz, sprawiając, że to naprawdę wyjątkowe dzieło.
Techniki artystyczne w wierszu „Demon”
Apelem jest również analiza wiersza „Demon” Lermontowaartystycznej oryginalności. Będąc kolorowym przykładem romantyzmu, praca jest prawie w całości oparta na antytezach. Bohaterowie są sobie nieustannie przeciwni: są to obrazy Demona i Boga (ziemia i niebo), Demona i Anioła (śmierć i życie), Tamary i Demona (rzeczywistość i ideał). W twórczości poety obecne są także kontrastujące ze sobą kategorie etyczne i społeczne. Afirmacja i zaprzeczenie, harmonia i walka, dobro i zło, nienawiść i miłość, tyrania i wolność - w Demonie te sprzeczne koncepcje dosłownie ścierały się ze sobą.
Dlaczego tak zwrócił uwagę czytelników na wierszLermontow? Analizowany przez nas „Demon” to dzieło łączące w sobie potężną fantazję poetycką, patos zwątpienia i zaprzeczenia, niepowtarzalny liryzm, tajemniczość, prostotę i klarowność przekazu poety.
Na tle tego wszystkiego czytelnikom i całemu światu stawiane są ważne pytania filozoficzne i moralne, na które ludzkość od tysiącleci szukała odpowiedzi.
