Tematy wierszy Lermontowa zawsze były inneróżnorodność, ale szczególne miejsce w twórczości wielkiego rosyjskiego klasyka zajmowały teksty. Michaił Juriewicz, jako nastolatek, zawsze marzył o pójściu na bal i świecić w świeckim społeczeństwie, ale kiedy jego marzenie wreszcie się spełniło, zdał sobie sprawę, jak obłudni są wszyscy otaczający go ludzie. Mężczyzna szybko ochłodził się na przyjęciach, doniosłych rozmowach, które były bezcelowe i radykalnie różniły się od otaczającej rzeczywistości.
Analiza „Jak często otacza się pstrokaty tłum”Lermontowa pozwala nam zrozumieć, jak trudno było poecie znaleźć się wśród osób o dwóch twarzach, które zakładają przyjazne maski, ale nie mają serca, litości i sumienia. Sam Michaił Juriewicz nie wiedział, jak prowadzić krótką rozmowę, nigdy nie mówił komplementów kobietom, a kiedy trzeba było prowadzić rozmowę na temat etykiety, stał się zbyt sarkastyczny i gwałtowny. Dlatego Lermontow został nazwany niegrzecznym i źle wychowanym mężczyzną, który gardził etykietą.
Wiersz „Jak często otaczał pstrokaty tłum”Został napisany w styczniu 1840 r., Właśnie w tym okresie pisarz otrzymał urlop i przyjechał na kilka tygodni, by zostać w Moskwie. W tym czasie zimowe bale odbywały się jeden po drugim, chociaż Michaił Jurjewicz nie chciał uczestniczyć w wydarzeniach towarzyskich, ale nie mógł ich zignorować. Analiza „Jak często otacza się pstrokaty tłum” Lermontowa pozwala nam zrozumieć, jak autor jest obcy dla ludzi wokół niego. Jest pośród zgiełku różnorodnie ubranych kobiet i dżentelmenów, którzy prowadzą małe rozmowy, i pogrąża się w myślach o dniach nieodwołalnie minionych.
Michaił Lermontow zachował w swojej pamięci wspomnieniajego dzieciństwo, kiedy był jeszcze szczęśliwy. Myśli niosą poetę do wioski Mikhailovskoye, gdzie mieszkał z rodzicami. Jest mu bliski okres beztroskiego dzieciństwa, kiedy jego matka żyła i mógł spędzać godziny wędrując po ogrodzie ze zniszczoną szklarnią, przetrząsając opadłe żółte liście i mieszkając w wysokim domu szlacheckim. Analiza „Jak często otacza pstrokaty tłum” Lermontowa pokazuje, jak odmienny jest idealistyczny obraz narysowany wyobraźnią autora od rzeczywistości, w której otaczają go obrazy bezdusznych ludzi, słychać „szept zahartowanych przemówień”.
Na świeckich przyjęciach preferował Michaił Juriewiczprzejść na emeryturę w ustronnym miejscu i oddać się marzeniom. Uosabiał swoje marzenia tajemniczym nieznajomym, sam wymyślił jej wizerunek i uznał go za tak uroczego, że mógł siedzieć godzinami, nie zauważając zamieszania i hałasu tłumu pędzącego wokół. Analiza „Jak często otacza pstrokaty tłum” Lermontowa pozwala zrozumieć, jak trudno poecie powstrzymać swoje uczucia i zakryć swoje impulsy nieczułą maską.
Chwile prywatności Michaela prędzej czy późniejskończył się, a jeden z obecnych przerwał jego sny bezsensownym gadaniem. W chwili powrotu do prawdziwego świata męskości i kłamstw, naprawdę chciał rzucić coś hipokrytom w oczy, obezwładnić ich gniewem i goryczą, zepsuć zabawę. Wiersz „Jak często jest otoczony przez pstrokaty tłum” idealnie charakteryzuje nieprzewidywalny i sprzeczny wewnętrzny świat poety, ponieważ łączy w sobie romans i agresję.
