Michaił Juriewicz Lermontow jest jednym z nichpoeci, których dzieła są bardzo emocjonalne, pełne duszy i zasługują na najwyższe pochwały krytyków literackich. Ale ponad 150 lat temu, za odwagę i wytrwałość swoich myśli, Michaił został tymczasowo aresztowany. Okres ten był jednym z najtrudniejszych w życiu wielkiego poety, dlatego w murach więziennych napisał kilka szczególnie uduchowionych dzieł. Analiza wiersza Lermontowa „Więzień” pomoże nam odkryć emocjonalne doświadczenia autora. Na początek zapoznajmy się z jego krótką treścią.
Tekst wiersza „Więzień”
Ten utwór rymujący został napisany zz wykorzystaniem techniki czteropostaciowej pląsawicy. Logicznie można go podzielić na trzy części, z których każda stanowi uzupełnienie poprzedniej i ma określony charakter.
Wiersz „Więzień” Lermontowa zaczyna się odprośby autora o otwarcie lochu i pokazanie blasku nowego dnia, co jest dość przewidywalne, ponieważ więzienia tamtych czasów naprawdę przypominały lochy z baśni o Nieśmiertelnym Koschey. Oprócz chęci uwolnienia się, Michaił mówi o swojej tęsknocie za czarnooką dziewczyną i odważnym koniem, ale w drugiej części pracy widać linie paniki, że loch jest wysoko, a ukochany jest bardzo daleko. Analiza wiersza „Więźnia” Lermontowa prowadzi do zrozumienia psychologii tak gwałtownych przejść od jednego nastroju do drugiego. Trzecia część pracy mówi o całkowitej beznadziejności.
Analiza wiersza Lermontowa „Więzień”
XVIII-wieczna cenzura polityczna nie pozwalałaznaleźć rozwój dla wielu autorów. Był trudny okres, gdy Lermontow napisał wiersz Więzień. Analiza tej pracy pozwoli nam zastanowić się nad stanem autora w chwili, gdy przebywał w murach więziennych z powodu swojej pracy.
Pierwsza część pokazuje nam Lermontowa o silnej woli iodważny człowiek. Jego pragnienie wskoczenia na gorliwego konia i pośpiechu do ukochanej sugeruje, że nawet niesprawiedliwe kajdany nie uspokoją żarliwości poety. Michaił Lermontow był znany społeczeństwu, w którym się obracał, jako buntownik z wolnym pomysłem, dlatego wiele osób go szanowało.
Dusza poety
Przeprowadzając analizę wiersza Lermontowa „Więzień”,należy zatrzymać się w drugiej części. Przedstawia się czytelnikowi słowami, w których można prześledzić wątpliwości co do własnych mocnych stron i powolną świadomość beznadziejności obecnej sytuacji. Tak przygnębiony i rozbrojony krąg Michaiła wcale nie był przyzwyczajony do widzenia towarzysza, dlatego poeta mógł przekazać wszystkie swoje prawdziwe uczucia tylko wierszem, podczas gdy w życiu pozostawał niedostępny.
Gdy zbliżamy się do trzeciej części wiersza, mypowoli zbliżając się do jego głównego znaczenia. Dekadencki duch narracji mówi nam, że poeta jest zmęczony walką o niepodległość ze społeczeństwem i jest gotowy przyznać się do porażki. Okres uwięzienia był dla Lermontowa rodzajem świadomości trudnej rzeczywistości, z którą twórca zmagał się przez całe swoje krótkie życie.
