В позднем периоде своего творчества Михаил Lermontow pisze wiersz „Modlitwa”. Pomimo tego, że autor ma zaledwie 25 lat, udało mu się już udać na wygnanie i przemyśleć swoje życie. W nim najczęściej musiał odgrywać rolę hałaśliwego i świeckiego lwa.
Analiza: „Modlitwa” Lermontowa. Historia powstania wiersza
Po powrocie z Kaukazu poeta zdaje sobie sprawę, żenie da się zmienić otaczającego go świata. Nie jest w stanie tego zrobić. Poczucie bezsilności sprawia, że Lermontow zwraca się do Boga. Ze względu na klasyczne wychowanie religijne poeta nigdy nie traktował wiary poważnie. Jego współcześni często zauważali w swoich notatkach, że aktywna i burzliwa natura Lermontowa bardzo często zmuszała go do najpierw wykonywania działań, a potem tylko myślenia o tym, co zrobił. Będąc za życia buntownikiem, poeta nigdy nie próbował ukrywać swoich przekonań politycznych. Dopiero po kilku miesiącach spędzonych na Kaukazie został nasycony ideami wyższej zasady rządzącej losem człowieka.
Analiza: „Modlitwa” Lermontowa. Próbuję przemyśleć życie
W jego sercu Lermontow nadal pozostaje buntownikiem.Ale zaczyna zdawać sobie sprawę, że jego misją jest nie tylko udowodnienie otaczającym ich ludziom, że są głupi i bezwartościowi. Po Kaukazie wraca do Moskwy, gdzie uczęszcza na imprezy towarzyskie i zbliża się do Marii Szczerbakowej. W jednej z rozmów młoda dziewczyna deklaruje poecie, że tylko modlitwa skierowana do Boga pomaga odnaleźć spokój ducha i siłę w najtrudniejszych chwilach życia. Nie można twierdzić, że ta rozmowa sprawiła, że Lermontow spojrzał na świat w nowy sposób. Ale najwyraźniej poeta odnalazł swoją szczególną prawdę w słowach młodej damy. Pisze swoją "Modlitwę" - najjaśniejsze i najbardziej liryczne dzieło.
Analiza: „Modlitwa” Lermontowa. Główny temat i idea
Wiersz nie zawiera próśb, skruchy isamobiczowanie. Poeta przyznaje, że proste słowa mogą mieć moc, by oczyścić duszę z tęsknoty, żalu i ciężarów spowodowanych tym, że człowiek jest świadomy swojej bezsilności. Analiza wiersza Lermontowa „Modlitwa” pokazuje, że poeta poważnie potraktował słowa młodej Marii Szczerbakowej. Zaczyna się modlić w tych chwilach, kiedy jest osaczony przez własne myśli i doświadczenia. Zwątpienie to kolejny podstępny wróg poety. To dla niego jak kara. Czy jego pragnienia i aspiracje są prawdziwe? A jeśli fascynacja literaturą to tylko samooszukiwanie się, a ideały utożsamiające wzajemny szacunek dla ludzi i równość są fikcją, wytworem bogatej wyobraźni? Aby pozbyć się takich myśli, rozwiać wątpliwości i niepokój, Lermontow stara się znaleźć duchowe wsparcie.
„Modlitwa”: analiza i wnioski
Tworząc dzieło, poeta próbował się pogodzićw sposób, który był dla niego przeznaczony. Jednocześnie wzmocnił pewność siebie. Możliwe, że pisanie wiersza jest przeczuciem rychłej śmierci. Jest to rodzaj pokuty w wersecie. A jej sens polega na tym, że poeta zmaga się z własnymi słabościami, które zmuszają go do ukrywania prawdziwych myśli i uczuć pod maską przyzwoitości. Świadczy o tym przeprowadzona analiza artystyczna. „Modlitwa” Lermontowa jest punktem zwrotnym dzielącym jego twórczość na dwa odrębne okresy.
