Τα διαλύματα είναι μια ομοιογενής μάζα που αποτελείται από δύο ή περισσότερες ουσίες ή ένα μείγμα στο οποίο μία ουσία δρα ως διαλύτης και η άλλη ως διαλυτά σωματίδια.
Υπάρχουν δύο θεωρίες για την ερμηνεία της προέλευσηςλύσεις: χημική, ο ιδρυτής της οποίας είναι ο Δ. Μεντελλέεφ, και φυσικός, που προτάθηκε από τους Γερμανούς και Ελβετούς φυσικούς Ostwald και Arrhenius. Σύμφωνα με την ερμηνεία του Mendeleev, τα συστατικά του διαλύτη και της διαλυτής ουσίας γίνονται συμμετέχοντες στη χημική αντίδραση με το σχηματισμό ασταθών ενώσεων αυτών των ίδιων συστατικών ή σωματιδίων.
Η φυσική θεωρία αρνείται τη χημικήη αλληλεπίδραση μεταξύ των μορίων του διαλύτη και της διαλυμένης ουσίας, εξηγώντας τη διαδικασία σχηματισμού των διαλυμάτων ως ομοιόμορφη κατανομή σωματιδίων (μορίων, ιόντων) του διαλύτη μεταξύ των σωματιδίων της διαλυμένης ουσίας λόγω ενός φυσικού φαινομένου που ονομάζεται διάχυση.
Ταξινόμηση λύσεων σύμφωνα με διάφορα κριτήρια
Σήμερα δεν υπάρχει ενιαίο σύστημα για την ταξινόμηση λύσεων, αλλά υπό όρους οι τύποι λύσεων μπορούν να ομαδοποιηθούν σύμφωνα με τα πιο σημαντικά κριτήρια, δηλαδή
I) Σύμφωνα με την κατάσταση της συσσώρευσης εκπέμπουν: στερεά, αέρια και υγρά διαλύματα.
II) Με το μέγεθος σωματιδίων της διαλελυμένης ουσίας: κολλοειδές και αληθές.
III) Σύμφωνα με τον βαθμό συγκέντρωσης των σωματιδίων της διαλελυμένης ουσίας στο διάλυμα: κορεσμένο, ακόρεστο, συμπυκνωμένο, αραιωμένο.
IV) Με την ικανότητα να διεξάγει ηλεκτρικό ρεύμα: ηλεκτρολύτες και μη ηλεκτρολύτες.
V) Με σκοπό και πεδίο εφαρμογής: χημικά, ιατρικά, κατασκευές, ειδικές λύσεις κ.λπ.
Τύποι λύσεων ανάλογα με την κατάσταση της συνάθροισης
Ταξινόμηση των λύσεων κατά κατάσταση συνάθροισηςο διαλύτης δίνεται υπό την ευρεία έννοια του όρου. Είναι συνηθισμένο να θεωρούνται υγρές ουσίες ως διαλύματα (εξάλλου τόσο τα υγρά όσο και τα στερεά στοιχεία μπορούν να δρουν ως διαλυτή ουσία), ωστόσο, δεδομένου ότι η λύση είναι ένα ομοιογενές σύστημα δύο ή περισσοτέρων ουσιών, είναι λογικό να αναγνωρίζονται και στερεές λύσεις και αέρια. Τα στερεά διαλύματα θεωρούνται ότι είναι μείγματα, για παράδειγμα, από διάφορα μέταλλα, πιο γνωστά ως κράματα. Οι αέριοι τύποι διαλυμάτων είναι μείγματα αρκετών αερίων, ένα παράδειγμα είναι ο αέρας που μας περιβάλλει, ο οποίος παρουσιάζεται ως συνδυασμός οξυγόνου, αζώτου και διοξειδίου του άνθρακα.
Διαλύματα κατά μέγεθος διαλελυμένων σωματιδίων
Виды растворов по размеру растворённых частиц περιλαμβάνουν πραγματικά (συνηθισμένα) διαλύματα και κολλοειδή συστήματα. Σε πραγματικά διαλύματα, η διαλυτή ουσία διασπάται σε μικρά μόρια ή άτομα, παρόμοια σε μέγεθος με τα μόρια του διαλύτη. Στην περίπτωση αυτή, οι πραγματικοί τύποι διαλυμάτων διατηρούν τις αρχικές ιδιότητες του διαλύτη, μετατρέποντάς το μόνο ελαφρώς υπό την επίδραση των φυσικοχημικών ιδιοτήτων του στοιχείου που προστίθεται σε αυτό. Για παράδειγμα: όταν διαλύεται το επιτραπέζιο αλάτι ή το σάκχαρο στο νερό, το νερό παραμένει στην ίδια συνολική κατάσταση και με την ίδια συνέπεια, σχεδόν το ίδιο χρώμα, αλλάζει μόνο η γεύση του.
Τα κολλοειδή διαλύματα είναι διαφορετικά από τα συνηθισμένα.ότι το προστιθέμενο συστατικό δεν αποσυντίθεται πλήρως, διατηρώντας πολύπλοκα μόρια και ενώσεις των οποίων τα μεγέθη είναι σημαντικά μεγαλύτερα από τα σωματίδια του διαλύτη, υπερβαίνοντας την τιμή ενός νανομέτρου.
Τύποι συγκέντρωσης των διαλυμάτων
Διαφορετικές ποσότητες του προς διαλυτοποίηση στοιχείου μπορούν να προστεθούν στην ίδια ποσότητα διαλύτη · θα έχουμε διαλύματα με διαφορετικές συγκεντρώσεις στην έξοδο. Παραθέτουμε τα κύρια:
- Τα κορεσμένα διαλύματα χαρακτηρίζονται από βαθμόη διαλυτότητα της ουσίας, στην οποία το διαλυτό συστατικό, υπό την επίδραση μιας σταθερής τιμής θερμοκρασίας και πίεσης, δεν αποσυντίθεται πλέον σε άτομα και μόρια και το διάλυμα φτάνει σε ισορροπία φάσης. Τα κορεσμένα διαλύματα μπορούν επίσης να υποδιαιρεθούν υπό όρους σε συμπυκνωμένα, στα οποία το κλάσμα μάζας του διαλελυμένου συστατικού είναι συγκρίσιμο με το διαλύτη και αραιώνεται, όπου η διαλυμένη ουσία είναι αρκετές φορές μικρότερη από τον διαλύτη.
- Τα ακόρεστα είναι εκείνα τα διαλύματα στα οποία η διαλυτή ουσία μπορεί ακόμα να διασπαστεί σε μικρά σωματίδια.
- Τα υπερκορεσμένα διαλύματα λαμβάνονται ότανοι παράμετροι της αλλαγής των παραγόντων επηρεασμού (θερμοκρασία, πίεση), ως αποτέλεσμα της οποίας συνεχίζεται η διαδικασία "σύνθλιψης" της διαλυμένης ουσίας, γίνεται περισσότερο από ό, τι ήταν υπό κανονικές (συνήθεις) συνθήκες.
Ηλεκτρολύτες και μη ηλεκτρολύτες
Ορισμένες ουσίες σε διαλύματα διασπώνται σειόντα ικανά να εκπέμπουν ηλεκτρικό ρεύμα. Τέτοια ομοιογενή συστήματα ονομάζονται ηλεκτρολύτες. Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει οξέα, τα περισσότερα άλατα. Και οι λύσεις που δεν διεξάγουν ηλεκτρικό ρεύμα ονομάζονται συνήθως μη ηλεκτρολύτες (σχεδόν όλες οι οργανικές ενώσεις).
Ομάδες λύσεων κατόπιν ραντεβού
Οι λύσεις είναι απαραίτητες σε όλους τους τομείς της οικονομίας, η ιδιαιτερότητα των οποίων έχει δημιουργήσει τέτοιου είδους ειδικές λύσεις όπως ιατρικές, κατασκευαστικές, χημικές και άλλες.
Οι ιατρικές λύσεις είναι ένας συνδυασμόςπαρασκευάσματα με τη μορφή αλοιφών, εναιωρημάτων, μειγμάτων, διαλυμάτων έγχυσης και έγχυσης και άλλων δοσολογικών μορφών που χρησιμοποιούνται για ιατρικούς σκοπούς για τη θεραπεία και την πρόληψη διαφόρων ασθενειών.
Виды химических растворов включают в себя μια τεράστια ποικιλία ομοιογενών ενώσεων που χρησιμοποιούνται στις χημικές αντιδράσεις: οξέα, άλατα. Τα διαλύματα αυτά μπορούν να είναι οργανικής ή ανόργανης προέλευσης, υδατικά (θαλασσινά) ή άνυδρα (με βάση βενζόλιο, ακετόνη, κ.λπ.), υγρό (βότκα) ή στερεό (ορείχαλκος). Βρήκαν την εφαρμογή τους στους πιο ποικίλους τομείς της εθνικής οικονομίας: τη χημική βιομηχανία, τη βιομηχανία τροφίμων και την κλωστοϋφαντουργία.
Οι τύποι κονιαμάτων διαφέρουν σε παχύρευστο και παχύρρευστο, γι 'αυτό και το όνομα του μείγματος είναι πιο κατάλληλο για αυτούς.
