«Ο πατέρας της ρωσικής δημοκρατίας» είναι μια έκφραση απότο μυθιστόρημα "Οι Δώδεκα Καρέκλες", το οποίο έγινε ένας πραγματικός αφορισμός. Αυτό έλεγε ο πρωταγωνιστής του έργου Ostap Bender ο σύντροφός του Ippolit Matveyevich στη σκηνή της συλλογής χρημάτων από τους κατοίκους μιας επαρχιακής πόλης με το πρόσχημα της βοήθειας της ρωσικής μετανάστευσης στο εξωτερικό, αλλά στην πραγματικότητα για να ταιριάξει αυτά τα χρήματα για τον εαυτό του.
Χρήση στο μυθιστόρημα
Η φράση "πατέρας της ρωσικής δημοκρατίας" χρησιμοποιείται στοκαθημερινή ζωή σε σχέση με ένα άτομο που πιστώνεται με φανταστική αξία για πράξεις που δεν έκανε καθόλου. Στο μυθιστόρημα, ο Ostap χρησιμοποιεί αυτήν την έκφραση για να δώσει σημασία στον Ippolit Matveyevich. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι χρησιμοποιεί αυτές τις λέξεις ειδικά σε σχέση με τον σύντροφό του, και όχι με τον εαυτό του, καθώς ο Kisa Vorobyaninov ήταν ο ηγέτης της αριστοκρατικής περιφέρειας πριν από την επανάσταση, επομένως, είχε την κατάλληλη εκπαίδευση και τρόπους, χάρη στις οποίες μπορούσε να εντυπωσιάσει τους κατοίκους του Stargorod.
Προέρχεται από τον αφορισμό
Υπηρέτησε η έκφραση «πατέρας της ρωσικής δημοκρατίας»τη βάση για μια άλλη φράση, η οποία έγινε επίσης φτερωτή. Σε ένα άλλο επεισόδιο του έργου, ο Ostap ικετεύει χρήματα από τον ήρωα του Kislyarsky και ζητά πεντακόσια ρούβλια για να «σώσει» την Kisa. Τότε ο συνομιλητής του ρωτά αν διακόσια ρούβλια μπορούν να σώσουν τον «γίγαντα της σκέψης». Αυτή η φράση έχει γίνει επίσης ένας αφορισμός, ο οποίος χρησιμοποιείται με την έννοια "έχετε αρκετό από αυτό."
Η εικόνα του Ippolit Matveyevich
Εφαρμόζοντας σε αυτόν τον χαρακτήρα τις λέξεις "πατέρας των ΡώσωνΗ Δημοκρατία »έλαβε έναν ειδικό κωμικό ήχο λόγω του γεγονότος ότι ο Ostap χαρακτήρισε έναν άνθρωπο που ήταν πολύ μακριά από την πολιτική συνείδηση και την κρατική σκέψη. Αντίθετα, ο ίδιος ο Μπέντερ μπορούσε να ταιριάζει σε αυτόν τον ορισμό, καθώς διέθετε στρατηγική σκέψη και ήταν σε θέση να αφαιρέσει από τα καθημερινά μικροπράγματα και να σκέφτεται φιλοσοφικά. Ωστόσο, η Kisa Vorobyaninov στερείται εντελώς αυτής της ποιότητας. Επομένως, η φράση "γίγαντας της σκέψης, ο πατέρας της ρωσικής δημοκρατίας" είναι η λιγότερο κατάλληλη για αυτό το άτομο, όλες οι επιθυμίες και οι προσδοκίες της οποίας απευθύνονταν μόνο στο να πάρουν καρέκλες, να βρουν διαμάντια και να ζήσουν πλούσια. Είναι προφανές ότι απέχει πολύ από τις πολιτικές ιδέες, παρά το γεγονός ότι στο παρελθόν ήταν ο ηγέτης των ευγενών.
Επίσης, κατά την περιπέτεια και ψάχνοντας καρέκλεςΗ Kisa αποκαλύπτει, όπως το έθεσε ο Ostap, μικρές χυδαίες κλίσεις. Ενάντια σε αυτόν, ο Μπέντερ φαίνεται πιο ευγενής, παρά όλες τις απάτες του. Και οι δύο ήρωες είναι εντυπωσιακά διαφορετικοί μεταξύ τους, παρά το γεγονός ότι επιδιώκουν έναν κοινό στόχο. Ο «πατέρας της ρωσικής δημοκρατίας» (σύμφωνα με τον Ostap Bender) διέπραξε πολλά ηλίθια πράγματα κατά την αναζήτηση και εμφανίστηκε ως κοντόφθαλμος, και αυτό παρά το γεγονός ότι είχε εμπειρία κοινωνικής δραστηριότητας στο προ-επαναστατικό του παρελθόν. Ωστόσο, σε αρκετές περιπτώσεις εμφανίστηκε από την πιο μειονεκτική πλευρά και χάνει στο πλαίσιο του συντρόφου του από αυτή την άποψη. Ωστόσο, αυτό είναι που κάνει τον χαρακτήρα κωμικό και τόσο αξέχαστο. Επομένως, το χαρακτηριστικό που του έδωσε ο Ostap έχει γίνει πραγματικός αφορισμός και χρησιμοποιείται ακόμη και στην εποχή μας σε μια ποικιλία καταστάσεων.
