Rosja od dawna słynie z wielkich poetów iprzez pisarzy. Sam duch rosyjski daje początek temu wzorcowi. Należy również zauważyć, że ten sam duch rosyjski pociąga za sobą zły los, który doprowadził większość z nich do wczesnej śmierci. Biografie wielu z nich są znaczące i pełne wydarzeń. Wśród nich szczególnie godna uwagi jest biografia Lermontowa, której streszczenie przedstawiono poniżej.
Wczesne lata
Michaił Juriewicz Lermontow urodził się później w Moskwiedwa lata po drugiej wojnie światowej tysiąc osiemset dwanaście lat. Jego rodzice byli szczęśliwi w życiu rodzinnym, mimo że nie żyli zbyt bogato, ponieważ ojciec Lermontowa Jurij Pietrowicz był emerytowanym kapitanem i otrzymał niewielki dochód. Matka Maria Michajłowna, żyjąc przez kilka lat po urodzeniu syna, zmarła, a jego babcia przejęła wychowanie chłopca. Babcia i ojciec nieustannie znajdowali powód do kłótni, więc nie mogli żyć obok siebie. W rezultacie chłopiec został z babcią, a jego ojciec wyjechał do swojej posiadłości. Babcia zabrała swojego wnuka do prowincji Penza, gdzie Lermontow spędził dzieciństwo i młodość. W wieku dziewięciu lat chłopiec wyjechał na Kaukaz. Z tego, co zobaczył, przez resztę życia miał wspaniałe wrażenia. Tutaj przeżył swoją pierwszą miłość. Tak kończy się młodzieńcza biografia Lermontowa, której streszczenie opisano powyżej.
Lata studenckie
M. Yu.Lermontow, którego biografia obfituje w wiele interesujących wydarzeń, przez całe życie był wielkim romantykiem i marzycielem. Było to szczególnie widoczne w latach studenckich, kiedy Lermontow wyjechał na studia do Moskwy, gdzie studiował literaturę i sztukę. Kilka lat później przyszły poeta próbuje wejść na wydział moralno-polityczny tej uczelni. Nie mógł jednak zdać egzaminów z powodu szczególnej niechęci ze strony nauczycieli. Został zmuszony do przeniesienia się do swojej babci w Petersburgu, gdzie starał się o przyjęcie do szkoły podchorążych, gdzie uczył się przez dwa lata. Po jej ukończeniu osiada w Carskim Siole, stając się duszą i sercem tamtejszej młodzieży. W tym okresie biografia i twórczość Lermontowa obfitują w dramatyczne wydarzenia, skoro właśnie wtedy napisał „Na śmierć poety” - dzieło, które społeczeństwo uznało za wezwanie do buntu. W tym celu został wysłany do służby na Kaukazie, ale dzięki koneksjom swojej babci został przeniesiony do Nowogrodu.
Kaukaz
Za gwałtowny i niespokojny charakter Lermontowawielu jego nieżyczliwych nie lubiło. Tak więc w 1840 roku wdał się w pojedynek, za który wrócił na Kaukaz i to tutaj rozpoczęła się nowa biografia Lermontowa, której podsumowanie można określić jako okres gwałtownej i niespokojnej młodości, wrażeń , miłość i oczywiście pisanie. Lermontow szybko zaskarbił sobie szacunek i miłość przełożonych swoją niezrównaną odwagą, dzięki czemu często wychodzi w świat, gdzie spędza czas na hulankach i rozrywce. Na jednej z uroczystości spotyka tego samego niespokojnego i gorącego, jak on, młodego oficera Martynowa. Po kłótni młodzi ludzie wyznaczają pojedynek. Miało to miejsce piętnastego lipca, w wyniku tragicznego zbiegu okoliczności zginął Michaił Lermontow. Tak niestety zakończyło się życie i los poety, przerwało biografię Lermontowa, której streszczenie zostało podkreślone powyżej.
