Многим доводилось слышать слово "новатор".Już po dźwięku można wywnioskować, że jest to związane z czymś progresywnym. Czy jest miejsce na postęp w edukacji i co może być radykalnie nowego w pedagogice? Zanim zaczniesz zastanawiać się nad tymi pytaniami, musisz odpowiedzieć na pytanie „innowator to ...”
Definicja pojęcia
Innowator to osoba, która wdraża pomysły,różni się od ogólnie przyjętych i wnosi coś nowego do ich rodzaju działalności. Ale mimo rozwoju nowoczesnych technologii takich osób jest wciąż mniej niż konserwatystów. Z definicji innowatora jasno wynika, że sprzeciwiają się im konserwatyści.
Далеко не каждый способен бросить вызов обществу i nie bój się nie tylko mówić o swoich pomysłach, ale także próbować je realizować. Innowator to pewien typ osobowości, więc nie wszyscy odważni ludzie mogą odpowiadać tej koncepcji.
Niezbędne cechy
Innowatorzy starają się dostarczyć wszystkorozpoczął działalność do końca. Jeśli dana osoba ma skłonność do szybkiego przełączania się z jednej czynności na inną, nie zostanie innowatorem. Ważne jest, aby udowodnić (przede wszystkim sobie), że jego pomysły działają, a nie będzie to wiadomo, jeśli zrezygnujesz z biznesu w połowie drogi.
Innowator nie będzie zwlekać.Dla niego nie ma wymówek dotyczących niefortunnego zbiegu okoliczności lub nieodpowiednich warunków. Innowator to człowiek czynu, każdego dnia stara się coś zrobić, aby osiągnąć swój cel.
Innowator codziennie zdobywa nową wiedzę, onzawsze gotowy do nauki i dąży do samodoskonalenia. Nieustannie poszukuje czegoś, co pomoże im w realizacji ich postępowych pomysłów. Innowatorzy są twórcami pomysłów, które mogą znacząco zmienić otaczający ich świat.
Jakie jest miejsce innowatora w społeczeństwie
Innowatorzy są prawdziwymi motorami postępudzięki nim społeczeństwo nie stoi w miejscu. Ich pomysły mają charakter globalny, ponieważ generują myśli w skali określonej dziedziny działalności. Tacy ludzie są zainteresowani wszystkim, co dzieje się wokół, aby znaleźć możliwości wpływania na wydarzenia.
Innowatorzy marzą o poprawie jakości życia innychludzi. Cały czas uczą się znajdować nietypowe rozwiązania. Nie wstydzą się prosić o pomoc, lubią komunikować się z bardziej doświadczonymi kolegami i specjalistami w swojej dziedzinie. Dla innowatorów to świetny sposób na nauczenie się czegoś nowego, więc są od razu widoczni w każdym społeczeństwie - są erudyci i zawsze potrafią wyrazić ciekawe myśli.
Powstanie ruchu nauczyciel-innowator
Pod koniec lat 70-tych i 80-tych.w pedagogice nastąpiła stagnacja: rozpoczęto pochwałę niektórych zalet, opracowano monotonne metody nauczania, ograniczono wdrażanie zdolności twórczych nauczycieli. Odpowiedzią była pedagogika współpracy. Tych, którzy stali u początków ruchu, zaczęto nazywać pedagogami-innowatorami. Ich nazwiska są znane poza środowiskiem nauczycielskim: V.F. Shatalov, Sh. A. Amonashvili, E. N. Ilyin, N. N. Paltyshev, S. N. Lysenkova, M. P. Shchetinin, I. P. Volkov, I.P. Ivanov, V.A. Karakovsky, B.P. Nikitin.
Posiadając wieloletnie doświadczenie w edukacji, oninieustannie poszukiwali rozwiązań, które mogłyby zmienić dotychczasowe podejście do szkoleń i edukacji. Byli rosyjskimi innowatorami w dziedzinie pedagogiki. Ich decyzje były w stanie zmienić przestarzały system, który nie pozwalał rozwinąć pełnego potencjału zarówno nauczycieli, jak i uczniów.
Ten ruch powstał właśnie wtedy, gdy w kuliedukacja potrzebowała reform. Autorytarny i konserwatywny reżim, w którym odbywał się proces edukacyjny, nie motywował ludzi do poszukiwania samodzielnej wiedzy i studiowania. Konieczne było opracowanie koncepcji i metodologii, które uwzględniałyby cechy osobowe dorosłych i dzieci.
Pedagogika współpracy
Pedagogika współpracy opiera się na następujących zasadach humanistycznych:
- szacunek dla osobowości dziecka;
- współpraca nauczyciela i ucznia w procesie edukacyjnym;
- dążenie do duchowego zrozumienia między nauczycielem a uczniem.
Teraz nauczyciele nie musieli zmuszać dzieciaby się uczyć, stworzyli im komfortowe warunki do nauki. W pedagogice uczniowie i nauczyciele byli zachęcani do dążenia do twórczej samorealizacji. Nauczyciel nie ograniczał się tylko do ogólnie przyjętych metod pedagogicznych, teraz musiał znaleźć podejście do każdego ucznia.
Niestandardowe techniki umożliwiły wzrostwyniki uczniów i uczenie się. Poszukiwanie niekonwencjonalnych rozwiązań to główna różnica między innowacyjnym nauczycielem a innymi. Pomysły zaproponowane przez wyżej wymienionych nauczycieli okazały się obiecujące i skuteczne, co stało się przyczyną wzrostu popularności pedagogiki współpracy.
Ich rozwiązania i doświadczenie były dostępne dla każdegospołeczność pedagogiczna: od przedszkoli po uczelnie wyższe. Prowadzili seminaria, publikowali książki opisujące ich praktyczne i teoretyczne doświadczenia. Pomysły znanych i innowacyjnych nauczycieli były w stanie zmienić wyobrażenie o tym, jak powinien wyglądać proces edukacyjny.
