Często rodzice komunikują się z dzieckiemże nie wiedzą, co robić. W zależności od sytuacji formy edukacji będą wyglądać inaczej. Ważne jest, aby zrozumieć, czego chcesz od dziecka i czego dziecko chce od ciebie.
Wszystko jest proste!Jeśli twoje dziecko prosi o coś z wytrwałością, oznacza to, że z jakiegoś powodu potrzebuje tego. Aby wybrać rozsądne formy edukacji i metody pedagogicznego oddziaływania na dziecko, ważne jest, aby rodzice dowiedzieli się, dlaczego. Dzięki takiemu podejściu rodziców powstaje właściwa motywacja do działania, która następnie nie pozwoli dziecku popełnić błąd w momencie, gdy pozostaje on bez kontroli i porady. W ten sposób osiąga się również superdodatek: rodzic przenosi również metody samokształcenia dziecka.
Z drugiej strony, formować się w jegoukochany skarb, tę prawdziwą motywację (można to nazwać sumieniem, uważa się, że sumienie jest naszym doradcą), sam rodzic również musi mieć jasne cele i cele
dyskretnie wyjaśnij je dziecku. W tym przypadku metody wychowywania dzieci i podejście do nich zostaną przekazane rodzicom przez kochające serca.
Powiedzmy, że Twoim celem jest wychowanie szczęśliwegoosoba Osoba, która umie kochać, jest szczęśliwa. Ponieważ osoba, która umie kochać, jest zwykle kochana przez otaczających ją ludzi. Zasady porządku światowego, takie jak „nic nie jest zabrane znikąd” i „kochaj bliźniego jak siebie samego”, działają tutaj rygorystycznie: dla tego, kto daje swoją miłość, ta miłość powraca bezbłędnie. I stąd pochodzi szczęście.
Dlatego uczymy dziecko kochać i być szczęśliwym.Prosi o długopisy? Staramy się zrozumieć, dlaczego. „Po prostu kaprys” nie jest wyjaśnieniem. Ponieważ po prostu nie mogą być jeszcze kapryśni, ich życiowe doświadczenie nauczy ich z bezpośrednim udziałem rodziców. W młodym wieku nie ma kaprysu, są niezaspokojone potrzeby. Na przykład potrzeba kontaktu cielesnego. My wszyscy
Poza tym, wiesz, z góry wszystko wygląda całkowiciew przeciwnym razie jest inny niż poniżej, o wiele bardziej interesujący. Pozbawiając swoje dziecko takiego spojrzenia na otaczający go świat, rodzic pozbawia go możliwości poznania świata w całym jego pięknie i różnorodności. W każdym razie odkłada tę możliwość na długi czas.
Ale przypuśćmy, że prośba o przejęcie uchwytówniemniej jednak towarzyszył mu ryk i trochę szaleństwa. Sugeruje to, że wybrane wcześniej przez rodziców formy wychowania nie były do końca poprawne - to znaczy rodzice po prostu nie próbowali zrozumieć, czego potrzebuje dziecko i od razu wzięli go w ramiona, aby go uspokoić. Jest to naturalne, ponieważ pękanie miękiszu jest bardzo nieprzyjemne. Ale nie pozwól dziecku przyzwyczaić się do rozwiązywania konfliktów w ten sposób, musisz poznać istotę jego pragnień.
Zatem „żeby nie krzyczeć” jest złemotyw rodzicielski nie jest działaniem, które przynosi korzyści naszemu celowi, jakim jest wychowanie szczęśliwej osoby. Weź go w ramiona, proszę, ale najpierw wyjaśnij, że mama i tata uwielbiają podnosić (po prostu podnosić, a nie tylko kochać) wesołe dziecko. Powiedz to, kiedy płacze i prosi o ramiona. Mów radośnie, wytrwale, z miłością. Poproś o otarcie łez, pomóż mu w tym - daj mu chusteczkę, serwetkę, jednym słowem, odciągnij go jak najszybciej od nieświadomej decyzji błagania o to, czego chce z rykiem. Śmiej się, miaucz lub szczekaj, jak lubisz, lepiej wiesz, co sprawia, że twoje dziecko się śmieje i jakie formy rodzicielstwa są wymagane w tej sytuacji. A kiedy się śmieje, weź go w ramiona. Radośnie iz miłością. Kilka takich ćwiczeń, a on sam nauczy się wycierać łzy, zanim poprosi o ręce. Dla wszystkich będzie to trochę łatwiejsze.
