Zastąpiła epoka renesansu (renesansu)Średniowiecza i trwał do oświecenia. Ma ogromne znaczenie w historii Europy. Wyróżnia ją świecki typ kultury, a także humanizm i antropocentryzm (najważniejszy jest człowiek). Postacie renesansowe również zmieniły swoje poglądy.
Podstawowe informacje
Nowa kultura powstała dziękizmienione stosunki społeczne w Europie. Szczególny wpływ na to miał upadek państwa bizantyjskiego. Wielu Bizantyjczyków wyemigrowało do krajów europejskich i przywieźli ze sobą ogromną liczbę dzieł sztuki. Wszystko to nie było znane średniowiecznej Europie, a Cosimo Medici, pod wrażeniem, stworzył Akademię Platona we Florencji.
Rozprzestrzenianie się republik miejskich doprowadziło do:proliferacja majątków dalekich od stosunków feudalnych. Należeli do nich rzemieślnicy, bankierzy, kupcy i tak dalej. Nie liczyli się ze średniowiecznymi wartościami jakie ukształtował kościół. W wyniku tego powstał humanizm. Ta koncepcja oznacza kierunek filozoficzny, który uważa osobę za najwyższą wartość.
W wielu krajach świeckieośrodki naukowo-badawcze. Ich różnica od średniowiecznych polegała na oddzieleniu od kościoła. Wynalezienie druku książkowego w XV wieku dokonało wielkiej zmiany. Dzięki temu coraz częściej zaczęły pojawiać się wybitne postacie renesansu.
Formacja i kwitnienie
Jako pierwszy pojawił się renesans we Włoszech.Tutaj jego znaki zaczęły pojawiać się w XIII i XIV wieku. Nie udało mu się jednak wtedy zdobyć popularności i dopiero w latach 20. XV wieku zdołał zdobyć przyczółek. W innych krajach europejskich renesans rozprzestrzenił się znacznie później. Ten trend rozkwitł pod koniec wieku.
Kolejne stulecie stało się kryzysem renesansu.Rezultatem było pojawienie się manieryzmu i baroku. Cały renesans podzielony jest na cztery okresy. Każdy z nich jest reprezentowany przez własną kulturę i sztukę.
Protorenesans
Jest to okres przejściowy od średniowiecza dorenesans. Można go podzielić na dwa etapy. Pierwsza była kontynuowana za życia Giotta, druga po jego śmierci (1337). Pierwsza była wypełniona wielkimi odkryciami, w tym okresie działały najjaśniejsze postacie renesansu. Druga przebiegała równolegle do śmiertelnej plagi, która nękała Włochy.
Artyści renesansowi tego okresuswoje umiejętności wyrażali głównie w rzeźbie. Na szczególną uwagę zasługują Arnolfo di Cambio, Andrea Pisano, a także Niccolo i Giovanni Pisano. Malarstwo tamtych czasów reprezentują dwie szkoły, które znajdowały się w Sienie i Florencji. Giotto odegrał ogromną rolę w malarstwie tamtego okresu.
Postacie renesansowe (artyści), w szczególności Giotto, zaczęły w swoich obrazach dotykać tematów świeckich, oprócz tematów religijnych.
W literaturze zamachu stanu dokonał Dante Alighieri,który stworzył słynną „Komedia”. Jednak potomkowie, podziwiając, nazwali go „Boską Komedią”. Napisane w tym okresie sonety Petrarki (1304-1374) zyskały ogromną popularność, a jego naśladowcą został Giovanni Boccaccio (1313-1375), autor Dekameronu.
Najsłynniejsze postacie renesansowej stalitwórcy włoskiego języka literackiego. Dzieła tych pisarzy za życia zyskały sławę poza granicami ich ojczystego państwa, a później znalazły się nawet wśród skarbów literatury światowej.
Okres wczesnego renesansu
Okres ten trwał osiemdziesiąt lat.(1420-1500). Postacie wczesnego renesansu nie porzuciły znanej niedawnej przeszłości, ale zaczęły uciekać się w swoich dziełach do klasyki starożytności. Stopniowo przeszli od zasad średniowiecznych do starożytnych. Na to przejście wpłynęły zmiany w życiu i kulturze.
We Włoszech zasadystarożytność klasyczna, w innych stanach nadal trzymali się tradycji stylu gotyckiego. Dopiero w połowie XV wieku renesans przeniknął do Hiszpanii i na północ od Alp.
W malarstwie przede wszystkim zaczęli pokazywać piękno osoby. Wczesny okres reprezentują głównie dzieła Botticellego (1445-1510), a także Masaccio (1401-1428).
Szczególnie znanym rzeźbiarzem tego okresu jest Donatello (1386-1466). W jego pracach dominował typ portretowy. Donatello stworzył również po raz pierwszy od starożytności rzeźbę nagiego ciała.
Najważniejszy i najbardziej znany architekt tegoOkres stał się Brunelleschi (1377-1446). W swoich pracach udało mu się połączyć starożytny styl rzymski i gotycki. Zajmował się budową kaplic, świątyń i pałaców. Zwracał także elementy architektury antycznej.
Okres wysokiego renesansu
To był czas rozkwitu renesansu(1500-1527). Centrum sztuki włoskiej znajduje się w Rzymie, a nie w zwykłej Florencji. Powodem tego był świeżo upieczony papież Juliusz II. Miał przedsiębiorczy i zdecydowany charakter, za jego czasów na tronie papieskim na dwór przybyli najwybitniejsi przedstawiciele kultury renesansu.
W Rzymie budowa najwspanialszegobudowle, rzeźbiarze tworzą liczne arcydzieła, które są perłami światowej sztuki naszych czasów. Powstają freski i obrazy, które fascynują swoim pięknem. Wszystkie te gałęzie sztuki rozwijają się, pomagając sobie nawzajem.
Studium starożytności staje się coraz bardziejgłęboko. Kultura tego okresu jest odtwarzana z większą dokładnością. Jednocześnie spokój średniowiecza zostaje zastąpiony żartobliwością malarstwa. Niemniej jednak postacie renesansu, których lista jest obszerna, zapożyczają tylko niektóre elementy starożytności i same tworzą podstawę. Każdy ma swoje charakterystyczne cechy.
Leonardo da Vinci
Najsłynniejszą postacią renesansu jest:być może Leonardo Da Vinci (1452-1519). To najbardziej wszechstronna osobowość tamtego okresu. Zajmował się malarstwem, muzyką, rzeźbą, nauką. Podczas swojego życia Da Vinci był w stanie wymyślić wiele rzeczy, które mocno wkroczyły w nasze dzisiejsze życie (rower, spadochron, czołg i tak dalej). Czasami jego eksperymenty kończyły się niepowodzeniem, ale stało się tak dlatego, że niektóre wynalazki, można powiedzieć, wyprzedzały swój czas.
Większość z nich jest znana oczywiście dzięki obrazowi „Mona Lisa”. Wielu naukowców wciąż poszukuje w nim różnych tajemnic. Po sobie Leonardo zostawił kilku uczniów.
Okres późnego renesansu
Stał się ostatnim etapem renesansu (od 1530 do 1590-1620, jednak niektórzy badacze przedłużają go do 1630, z tego powodu powstają ciągłe spory).
W południowej Europie w tym czasie zaczęły się pojawiaćruch (kontrreformacja), którego celem było przywrócenie wielkości Kościoła katolickiego i wiary chrześcijańskiej. Wszelkie intonowanie ludzkiego ciała było dla niego nie do przyjęcia.
Liczne sprzeczności spowodowały, żezaczął się ujawniać kryzys idei. W wyniku niestabilności religii przywódcy renesansu zaczęli tracić harmonię między naturą a człowiekiem, między fizycznością a duchowością. Rezultatem było pojawienie się manieryzmu i baroku.
Odrodzenie w Rosji
Kultura Renesansu w niektórych rejonach wpłynęła również na nasz kraj. Jego wpływ ograniczał jednak dość duży dystans, a także przywiązanie kultury rosyjskiej do prawosławia.
Pierwszy władca, który utorował drogę renesansowi wRosja stał się Iwanem III, który za swego czasu na tronie zaczął zapraszać włoskich architektów. Wraz z ich pojawieniem się pojawiły się nowe elementy i technologie budowlane. Nie było jednak wielkiej rewolucji w architekturze.
W 1475 roku włoski architekt Arystoteles Fioravanti był zaangażowany w renowację katedry Wniebowzięcia NMP. Trzymał się tradycji kultury rosyjskiej, ale dodał przestrzeń do projektu.
Do XVII wieku pod wpływem renesansu rosyjskie ikony nabierają realizmu, ale jednocześnie artyści podążają za wszystkimi starożytnymi kanonami.
Wkrótce Rosja była w stanie opanować także typografię.Jednak szczególnie rozpowszechnił się dopiero w XVII wieku. Wiele technologii, które pojawiły się w Europie, zostały szybko sprowadzone do Rosji, gdzie zostały udoskonalone i stały się częścią tradycji. Na przykład, zgodnie z jedną z hipotez, wódkę sprowadzono z Włoch, później sfinalizowano jej formułę, a w 1430 roku pojawiła się rosyjska wersja tego napoju.
Wniosek
Epoka renesansu dała światu wielu utalentowanych artystów, badaczy, naukowców, rzeźbiarzy, architektów. Z ogromnej liczby nazwisk można wyróżnić te, które są najbardziej znane i gloryfikowane.
Filozofowie i naukowcy:
- Bruno.
- Galileusza.
- Pico Della Mirandola.
- Nikołaj Kuzański.
- Machiavellego.
- Campanella.
- Paracelsus.
- Kopernik.
- Münzer.
Pisarze i poeci:
- F. Petrarka.
- Dantego.
- J. Boccaccio.
- Rabelais.
- Cervantesa.
- Szekspir.
- E. Rotterdamie.
Architekci, malarze i rzeźbiarze:
- Donatello.
- Leonardo da Vinci.
- N. Pisano.
- A. Rosselino.
- S. Botticellego.
- Rafał.
- Michał Anioł.
- Boscha.
- Tycjanowski.
- A. Durera.
Oczywiście to tylko niewielka część postaci renesansu, ale to właśnie ci ludzie dla wielu stali się jej personifikacją.
