Για την επιτυχή λειτουργία της επιχείρησης στην αγοράπρέπει να έχετε πλεονέκτημα έναντι των οργανισμών που παράγουν παρόμοια προϊόντα ή παρέχουν παρόμοιες υπηρεσίες. Το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα είναι μια συγκεντρωμένη εκδήλωση υπεροχής έναντι των ανταγωνιστών σε διάφορους τομείς ενός συγκεκριμένου οργανισμού, όπως μετράται από οικονομικούς και χρηματοοικονομικούς δείκτες. Δεν πρέπει να νοηθεί ως πιθανή ευκαιρία για την επιχείρηση. Αυτό δεν είναι μια ευκαιρία, αλλά ένα γεγονός που συμβαίνει ως αποτέλεσμα των πραγματικών προτιμήσεων ενός συγκεκριμένου κύκλου πελατών. Στην επιχείρηση, το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα είναι ένας από τους κύριους, κύριους στόχους και το αποτέλεσμα της οικονομικής δραστηριότητας της επιχείρησης. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, είναι απαραίτητες οι προσπάθειες ολόκληρης της ομάδας του οργανισμού.
Ανταγωνιστικό πλεονέκτημα μπορεί να προκύψει εάνεσείς στην επιχείρηση χαμηλό κόστος αγαθών ή υπηρεσιών, υψηλό επίπεδο διαφοροποίησης προϊόντων, βέλτιστη τμηματοποίηση της αγοράς, εισάγονται καινοτομίες, πραγματοποιείται αρκετά γρήγορη ανταπόκριση στις ανάγκες της αγοράς. Περιλαμβάνει την παραγωγικότητα της εργασίας και τα προσόντα του προσωπικού, την ποιότητα των προϊόντων, τον υψηλό επαγγελματισμό των διευθυντών, ένα υψηλό επίπεδο στρατηγικής διαχείρισης.
Το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα είναι συγκριτικής φύσης, διότι μπορεί να προσδιοριστεί μόνο με τη σύγκριση των χαρακτηριστικών που επηρεάζουν τους δείκτες οικονομικής απόδοσης των πωλήσεων.
Ο αριθμός των προτιμώμενων επιλογών από τους ερωτηθέντες μπορεί να αντικατοπτρίζει την αξιολόγηση ενός προϊόντος που προκύπτει από μια ανάλυση μάρκετινγκ.
Σε μια ειδική θέση είναι προϊόντα πουέχουν μοναδικά χαρακτηριστικά που δεν έχουν ανάλογα. Τέτοια προϊόντα, που έχουν απόλυτα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα, διαθέτουν (εκτός από τη μοναδική αξία) το γεγονός ότι ξεπερνούν τα όρια του ανταγωνισμού για κάποιο χρονικό διάστημα και είναι μονοπώλια στην αγορά. Όμως αυτός ο τύπος μονοπωλίου, υποστηριζόμενος από το κράτος, καθορίζεται από τη μέθοδο κατοχύρωσης νέων χαρακτηριστικών των προϊόντων. Αυτά τα απόλυτα πλεονεκτήματα θα δημιουργήσουν ένα επιπλέον κίνητρο για την επιστημονική και τεχνολογική ανάπτυξη, η οποία θα βοηθήσει στην ανάπτυξη και τον ανταγωνισμό.
Το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα οποιουδήποτε οικονομικού αντικειμένου δεν μπορεί να είναι καθολικό, μπορεί να είναι μόνο σχετικό.
Για να το επιτύχουμε, ωστόσο, είναι απαραίτητο ένα ολόκληρο φάσμα μέτρων και μπορεί να αποδειχθούν ανεπαρκή, καθώς οι εξωτερικοί παράγοντες μπορεί να αποδειχθούν ισχυρότεροι.
Είναι η ανάλυση του αντίκτυπου των διαφόρωνπαράγοντες στην οργάνωση είναι αφιερωμένοι στη θεωρία του Porter για το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Στο έργο «Διεθνής Ανταγωνισμός» (1990), κατέληξε στο εξής συμπέρασμα: τα παγκόσμια ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα των εθνικών επιχειρήσεων εξαρτώνται κυρίως από το μακροοικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο δραστηριοποιούνται στη χώρα. Το μακροπεριβάλλον καθορίζεται όχι μόνο από παράγοντες παραγωγής, αλλά και από τη ζήτηση στην εγχώρια αγορά. ανάπτυξη συναφών βιομηχανιών · επίπεδο διαχείρισης στη χώρα · επίπεδο ανταγωνισμού · οικονομική πολιτική της κυβέρνησης · τυχαία γεγονότα (πόλεμος, απροσδόκητες ανακαλύψεις και άλλα). Η παρουσία αυτών των έξι παραγόντων καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα των οργανισμών, των βιομηχανιών και των χωρών στην παγκόσμια αγορά.
Μ.Το Porter περιλαμβάνει, ως καθοριστικούς παράγοντες, τυχαία γεγονότα που είτε ενισχύουν είτε αποδυναμώνουν τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα των χωρών. Περιλαμβάνει νέες ανακαλύψεις, τεχνολογίες, απότομες διακυμάνσεις στις τιμές της ενέργειας, τις συναλλαγματικές ισοτιμίες, σημαντικές αλλαγές στα παγκόσμια χρηματιστήρια, σημαντικές πολιτικές αποφάσεις, στρατιωτικές συγκρούσεις και άλλες απρόβλεπτες περιστάσεις.
