Η έννοια της επιστημονικής εικόνας του κόσμου χρησιμοποιείται σε διαφορετικές ερμηνείες. Αυτή είναι μια ειδική μορφή γνώσης που βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα που αντιστοιχούν σε μια συγκεκριμένη ιστορική περίοδο.
Η έννοια της επιστημονικής εικόνας του κόσμου χρησιμοποιείται συχνάμε την έννοια της εικόνας και του μοντέλου του κόσμου όταν χαρακτηρίζει τις θέσεις της κοσμοθεωρίας κάποιου. Αλλά πιο συχνά ο όρος «επιστημονική εικόνα του κόσμου» υποδηλώνει το σύστημα της γνώσης που αποκτάται ως αποτέλεσμα των θεωρητικών θεμελίων που ορίζονται στις φυσικές επιστήμες, το αντικείμενο της οποίας είναι η φύση και η κοινωνία σε μία σύνδεση και μέσω θεμελιωδών εννοιών.
Η επιστημονική εικόνα του κόσμου εξετάζεται σε τρεις ποικιλίες:
- Μια γενική επιστημονική κατανόηση του σύμπαντος και της κοινωνίας που βασίζεται σε όλες τις γνώσεις που περιέχονται σε διαφορετικούς κλάδους.
- Φυσική εικόνα του κόσμου από επιστημονική άποψηέννοιες που έχουν αναπτυχθεί για την κοινωνία και τη φύση και γενικεύουν επιστημονικές πληροφορίες που έχουν αναπτυχθεί ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης φυσικών και κοινωνικο-ανθρωπιστικών επιστημών.
- Πειθαρχικό όραμα του κόσμου, που εκφράζεται με τον όρο «οντολογία» και κατανοείται υπό το φως μιας συγκεκριμένης επιστήμης, για παράδειγμα, μιας φυσικής ή χημικής εικόνας του κόσμου.
Η επιστημονική εικόνα του κόσμου είναι ριζικά διαφορετική από αυτήνμη επιστημονικό, δεδομένου ότι βασίζεται σε μια θεωρία επιστημονικά στηριζόμενη, αποδεδειγμένη και επομένως δεν αμφισβητείται. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η επιστημονική εικόνα του κόσμου είναι ίδια με την επιστημονική θεωρία. Το πρώτο αντανακλά το αντικείμενο στο σύνολό του, σε απομόνωση από τη διαδικασία απόκτησης γνώσης, και η θεωρία φέρει ταυτόχρονα το περιεχόμενό της και λογικά τεκμηριωμένα στοιχεία.
Η επιστημονική εικόνα του κόσμου πληροί τρεις, στενάαλληλοσυνδεόμενες συναρτήσεις που εκτελούνται στην ερευνητική διαδικασία. Το πρώτο από αυτά συνίσταται στη συστηματοποίηση των διαθέσιμων επιστημονικών γνώσεων, σχηματίζοντας ένα σύνθετο, αλλά κατανοητό και ενοποιημένο σύνολο. Η δεύτερη λειτουργία είναι να καθοριστεί η στρατηγική για μελλοντικές επιστημονικές γνώσεις, όταν το NCM ενεργεί ως ερευνητικό πρόγραμμα. Και το τρίτο έργο που έχει σχεδιαστεί για να εκπληρώσει είναι να διασφαλίσει την αντικειμενικότητα της επιστημονικής γνώσης και να την συμπεριλάβει στο θησαυροφυλάκιο της πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας.
Η φιλοσοφική και επιστημονική εικόνα του κόσμου συνδέεται στενάμεταξύ τους. Και οι δύο αντιπροσωπεύουν μια μορφή ανθρώπινης γνώσης της γύρω πραγματικότητας. Ωστόσο, η φιλοσοφική εικόνα έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες. Θεωρεί, πρώτα απ 'όλα, από την άποψη της βάσης της ύπαρξης. Και δεύτερον, η φιλοσοφία ενδιαφέρεται για την εικόνα του κόσμου από την πλευρά της γενικής δομής και της κατάστασης στην οποία βρίσκεται. Ανάλογα με αυτό, σχηματίστηκαν δύο βασικές έννοιες στη φιλοσοφία, γνωστές ως υλισμός και ιδεαλισμός. Εάν ο υλισμός αναγνωρίσει την ύλη ως βάση της ύπαρξης, τότε ο ιδεαλισμός φέρνει την απόλυτη ιδέα στο προσκήνιο.
Με όλη την ανομοιότητα μεταξύ τους, η φιλοσοφική καιΗ επιστημονική εικόνα του κόσμου συμφωνεί ότι τόσο ένας επιστήμονας όσο και ένας φιλόσοφος, αναλύοντας οποιαδήποτε κατάσταση, πρέπει να κάνουν μια επιλογή προς την κατεύθυνση μιας υλιστικής ή ιδεαλιστικής θέσης. Δηλαδή, μια φιλοσοφική τεκμηρίωση της θέσης κάποιου κατά την εξέταση θεμάτων καθολικής σημασίας καθίσταται υποχρεωτική. Δυστυχώς, είναι αδύνατο να αποκλειστούν εντελώς υποκειμενικές στιγμές.
Η σύγχρονη επιστημονική εικόνα του κόσμου επιδιώκεινα φέρει τη γνώση πιο κοντά στην πραγματική κατάσταση της πραγματικότητας και αναγνωρίζει τον επείγοντα χαρακτήρα του προβλήματος της απόκτησης αντικειμενικής γνώσης μόνο βάσει επαναλαμβανόμενης πρακτικής επαλήθευσης. Οι επιστήμονες κατανοούν την αδυναμία δημιουργίας μιας εικόνας του κόσμου εντελώς και δίνουν μεγάλη προσοχή στα χαρακτηριστικά των κοινών χαρακτηριστικών όταν μελετούν τα φαινόμενα της πραγματικότητας, συνδυάζοντας τον στόχο και το υποκειμενικό. Ακόμη και τέτοιες θεμελιώδεις ανακαλύψεις για τα θεμέλια του σύμπαντος, όπως η δομή του ατόμου και των ηλεκτρονίων, θα βελτιωθούν από πολλές ακόμη γενιές περίεργων μυαλού.
