Για το άπειρο αυτί ενός Ρώσου, Εβραϊκού καιΤα Γίντις είναι εναλλάξιμες έννοιες, μπορεί κανείς να πει συνώνυμα. Αλλά είναι έτσι, και ποια είναι η διαφορά; Τα εβραϊκά και τα γίντις είναι δύο γλώσσες που ομιλούνται από τους Εβραίους, αλλά διαφέρουν μεταξύ τους στην ηλικία, την προέλευση, τις σφαίρες χρήσης και πολλές άλλες. Αυτό το άρθρο επικεντρώνεται στις κύριες διαφορές μεταξύ των δύο γλωσσικών συστημάτων. Αλλά πρώτα, πρέπει να δώσετε μια γενική περιγραφή και των δύο γλωσσών.
Εβραϊκά: προέλευση
Είναι πράγματι μία από τις παλαιότερες γλώσσες.ανθρωπότητα. Ανήκει στην σημιτική ομάδα. Δεν υπάρχει συναίνεση μεταξύ των ιστορικών για την προέλευσή του. Μερικοί ισχυρίζονται ότι διαχωρίστηκε από τις γλώσσες του βορειοδυτικού κλάδου της σημιτικής ομάδας, οι οποίες περιλαμβάνουν Ugaritic, Canaanite και Aramaic, και έγινε ανεξάρτητος τον 13ο αιώνα π.Χ. Το όνομα "Σημιτικό" προέρχεται από το όνομα Σιμ - απόγονος του αρχαίου Νώε, από τον οποίο προέρχονταν οι λαοί που μίλησαν τις προαναφερθείσες γλώσσες. Αλλά αυτές είναι απλώς υποθέσεις, επειδή δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι αυτές οι γλώσσες ήταν κάποτε ενιαίες. Αντίθετα, κρίνοντας από τα διατηρημένα αρχαία γραπτά μνημεία, αυτές οι γλώσσες εμφανίζονται ως αναπόσπαστες και πλήρως διαμορφωμένες και όχι στο στάδιο της ανάπτυξης.
Είναι η Εβραϊκή η πρώτη γλώσσα της ανθρωπότητας;
Εάν εμπιστεύεστε τις ιερές Εβραϊκές Γραφές, τότεΟ ίδιος ο Σεμ, και ο πατέρας του Νώε, και ακόμη και ο πρώτος άνθρωπος στη γη, ο Αδάμ, έπρεπε να μιλήσουν την αρχαία μορφή των Εβραϊκών. Γιατί; Επειδή η σύγχυση των γλωσσών ήταν τιμωρία για την ανυπακοή των κατοίκων της αρχαίας Βαβυλώνας, και επειδή ο Σεμ και οι απόγονοί του δεν ήταν μεταξύ των επαναστατών, τότε, ως εκ τούτου, η γλώσσα τους δεν άλλαξε, αλλά συνέχισε να υπάρχει μέχρι τον πρώτο Εβραίο , Αβραάμ.
Τα Γίντις είναι μια γλώσσα που δεν μπορεί να καυχηθεί σε μια τέτοια εποχή, εμφανίστηκε σχετικά πρόσφατα.
Τα παλαιότερα γραπτά μνημεία
Φυσικά, εβραϊκά για την αιώνια ιστορία τουέχει υποστεί αλλαγές. Για παράδειγμα, το τμήμα της Βίβλου που ονομάζεται Παλαιά Διαθήκη γράφτηκε κυρίως στην εβραϊκή μορφή αυτής της γλώσσας μεταξύ του 15ου και του 5ου αιώνα π.Χ. Και είναι το κύριο έγγραφο για τη μελέτη της αρχικής μορφής των Εβραϊκών. Βρέθηκαν χιλιάδες χειρόγραφα και μεμονωμένα τμήματα, χάρη στα οποία μπορούν να εντοπιστούν αλλαγές στην ορθογραφία των γραμμάτων.
Μη βιβλικά γραπτά μνημεία του ίδιουπερίοδος είναι σχετικά μικρή. Μεταξύ αυτών είναι το ημερολόγιο Gezer με περιγραφή των μηνών και της γεωργικής εργασίας (X αιώνα π.Χ.), θραύσματα από πηλό της Σαμαρείας του VIII αιώνα π.Χ. και το ίδιο από το Λάχις, που χρονολογείται στον 6ο αιώνα π.Χ., καθώς και η επιγραφή του Σιλάουμ από την εποχή του Εζεκία.
Από αυτά τα ιστορικά έγγραφα μπορείτε να μάθετετο σημασιολογικό σύστημα και η γραμματική δομή της γλώσσας εκείνης της εποχής, η ανάπτυξή του κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Μπορείτε επίσης να εντοπίσετε ότι εμφανίστηκαν πολλές λέξεις που δανείστηκαν από τα Ακαδιάνικα, τα Αραμαϊκά και τα Αραβικά, οι οποίες εισήγαγαν επίσης το Εβραϊκό λεξιλόγιο.
Ο Γίντις δεν μπορεί να καυχηθεί για τέτοια αρχαία έγγραφα καθόλου, καθώς δεν υπήρχε ακόμη σε αυτούς τους αιώνες. Εμφανίστηκε πολύ αργότερα.
Εβραϊκά: περαιτέρω ανάπτυξη
Όλο αυτό το διάστημα, τα εβραϊκά χρησιμοποιήθηκαν για προφορική και γραπτή ομιλία. Ήταν η μόνη γλώσσα της καθημερινής επικοινωνίας.
Αλλά η κατάσταση άρχισε να αλλάζει τον 2ο αιώνα μ.Χ.Τα Εβραϊκά δεν είναι πλέον μια ομιλούμενη γλώσσα. Τώρα χρησιμοποιείται μόνο για λατρεία. Ωστόσο, παρόλα αυτά, έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα, αν και έχει υποστεί κάποιες αλλαγές. Σημαντικός ρόλος σε αυτό έπαιξαν οι γραφοί του κειμένου της Παλαιάς Διαθήκης, οι οποίοι αυτοαποκαλούνταν Masoretes.
Το γεγονός είναι ότι η εβραϊκή γλώσσα έχει μίαένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό: οι λέξεις στα εβραϊκά γράφτηκαν χρησιμοποιώντας μόνο σύμφωνα, και τα φωνήεν έχουν ήδη εισαχθεί κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ανάγνωσης. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, όταν τα Εβραϊκά άρχισαν να χρησιμοποιούνται, και, κατά συνέπεια, τα Εβραϊκά μιλούσαν όλο και λιγότερο συχνά, οι νέες γενιές άρχισαν να ξεχνούν πώς προφέρθηκαν ορισμένες λέξεις, επειδή αμφέβαλλαν ποια φωνήεντα πρέπει να προστεθούν. Και αυτοί οι Masoretes εφευρέθηκαν το σύστημα των φωνηέντων - συμβατική σημειογραφία των φωνηέντων, έτσι ώστε ο ήχος των λέξεων να μην χαθεί για πάντα. Έτσι τα Εβραϊκά κατάφεραν να επιβιώσουν μέχρι την εποχή μας Αν και δεν χρησιμοποιήθηκε σχεδόν ως προφορική λέξη μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα. Ήταν η γλώσσα των θεϊκών υπηρεσιών, της μυθοπλασίας, της δημοσιογραφίας.
Κοιτώντας μπροστά, θα ήθελα να πω ότι στις αρχές του περασμένου αιώνα, ήταν η Γίντις, η γλώσσα των Ευρωπαίων Εβραίων, που χρησιμοποιήθηκε ως ομιλούμενη γλώσσα.
Αλλά με την αναβίωση του κράτους του Ισραήλ το 1948Τα Εβραϊκά γίνονται η επίσημη γλώσσα του κράτους. Έχει προκύψει ένα κίνημα για την υποστήριξη της εισαγωγής των Εβραϊκών σε όλους τους τομείς της ζωής. Ο κύριος στόχος ήταν η επιστροφή της αρχικής γλώσσας στην προφορική γλώσσα. Και αυτό το θαύμα συνέβη. Η γλώσσα που ήταν βιβλιοθήκη για 18 αιώνες χρησιμοποιείται ξανά στους δρόμους, στα καταστήματα, στα σχολικά μαθήματα.
Εβραϊκά: αλφάβητο
Είναι ενδιαφέρον, το εβραϊκό τετράγωνο γράμμαχρησίμευσε ως βάση για τη συγγραφή και των δύο γλωσσών που συζητήθηκαν σε αυτό το άρθρο. Αλλά ποια είναι η διαφορά; Τα Εβραϊκά και τα Γίντις έχουν το ίδιο σύνολο γραμμάτων. Η σύγχρονη ορθογραφία εδραιώθηκε μετά την αιχμαλωσία της Βαβυλώνας (VI αιώνας π.Χ.). Τα γράμματα έχουν αποκτήσει μια τετραγωνική ορθογραφία. Παρακάτω είναι το αλφάβητο με φωνήεντα. Τα γράμματα είναι διατεταγμένα σύμφωνα με το ευρωπαϊκό σχέδιο - από αριστερά προς τα δεξιά. Οι φωνητικές εντολές τοποθετούνται στο πλάι στα δεξιά.
Τόσο τα Γίντις όσο και τα Εβραϊκά, το αλφάβητο των οποίων αποτελείται από 22γράμματα και ονομάζεται σύμφωνο, (επειδή αυτά τα γράμματα δηλώνουν μόνο σύμφωνα), δεν έχει ξεχωριστά γράμματα για φωνήεντα. Αλλά στα εβραϊκά, μερικές φορές προστίθενται φωνητικά για τη διευκόλυνση της ανάγνωσης, που αναφέρθηκαν νωρίτερα. Αυτό αφορά κυρίως παιδική ή θρησκευτική λογοτεχνία. Ωστόσο, στα Γίντις δεν υπάρχει φωνήεν. Αυτή είναι μια από τις κύριες διαφορές κατά τη σύνταξη επιστολών. Και εδώ είναι ένα παράδειγμα αλφαβήτου στα Γίντις, όπου τα γράμματα βρίσκονται από δεξιά προς τα αριστερά.
Γίντις: προέλευση
Αυτή η γλώσσα μπορεί να θεωρηθεί νεανική σε σύγκριση με τη γλώσσα τηςσυγγενής. Εμφανίστηκε στους αιώνες XX-XIV στο έδαφος της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης. Βασίζεται στο λεξιλόγιο των Υψηλών Γερμανικών διαλέκτων και με την πάροδο του χρόνου - τη σύγχρονη Γερμανική γλώσσα. Περίπου το ένα πέμπτο του λεξιλογίου είναι το ίδιο εβραϊκό και ένα άλλο 15% των λέξεων ήταν σλαβικής προέλευσης. Με απλά λόγια, το Yiddish είναι ένα είδος μείγματος σημιτικών, γερμανικών και σλαβικών γλωσσικών συστημάτων. Αλλά το γίντις αλφάβητο δεν διαφέρει από το εβραϊκό.
Οι περισσότερες από τις λέξεις έχουν γερμανικές ρίζες,οι προτάσεις κατασκευάζονται επίσης χρησιμοποιώντας γερμανική γραμματική Οι λέξεις στα Γίντις θεωρούνται φωνητικά ως διάλεκτος της ίδιας γερμανικής γλώσσας. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τα Γίντις θεωρήθηκαν αρχικά ως ορολογία και δεν θεωρούνταν ανεξάρτητη γλώσσα ή ακόμη και διάλεκτο.
Γίντις: περιοχή διανομής
Φυσικά, δεν είναι τόσο ευρεία όσο αυτή του ανταγωνιστή της - Εβραϊκά. Τα Γίντις ομιλούνταν μόνο από Εβραίους στην Ευρώπη. Δεν χρησιμοποιήθηκε σε άλλα μέρη του κόσμου.
Παρά το γεγονός ότι στις ευρωπαϊκές χώρες σε αυτόΠάνω από 11 εκατομμύρια άνθρωποι μίλησαν, επισήμως σε μερικά από αυτά αναγνωρίστηκε ως πλήρης γλώσσα μόνο στις αρχές του 20ού αιώνα. Για παράδειγμα, στο οικόσημο του Βυλορωσικού SSR η επιγραφή "Εργαζόμενοι όλων των χωρών, ενωθείτε!" γράφτηκε στα Λευκορωσικά, Ρωσικά, Πολωνικά και Γίντις. Επίσης, ήταν αυτός, και όχι εβραϊκός, που θεωρήθηκε μία από τις επίσημες γλώσσες του Ουκρανικού SSR το 1917.
Αλλά με την πάροδο του χρόνου, οι Εβραίοι το έδιωξαν από την καθημερινή ζωήτη δύναμη ορισμένων παραγόντων. Τι συνέβαλε σε αυτό; Πρώτον, τα Εβραϊκά ανακηρύχθηκαν η επίσημη γλώσσα του Ισραήλ, δεύτερον, οι περισσότεροι Εβραίοι που μιλούσαν Γίντις εξοντώθηκαν κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και τρίτον, τα Εβραϊκά είναι η γλώσσα των Εβραίων που ζουν στην Υποσχεμένη Γη.
Διαφορές
Έτσι, με βάση όλα τα παραπάνω στοιχεία σχετικά με αυτές τις δύο γλώσσες, ποια είναι η διαφορά; Τα Εβραϊκά και τα Γίντις έχουν κάποιες θεμελιώδεις διαφορές. Εδώ είναι:
- Τα Εβραϊκά είναι αρκετά χιλιετίες παλαιότερα από τα Γίντις.
- Τα Εβραϊκά αναφέρονται αποκλειστικά στις Σημιτικές γλώσσες, και στη βάση των Γίντις, εκτός από τον Σημιτικό, υπάρχουν επίσης γερμανικές και σλαβικές ρίζες.
- Το κείμενο στα Γίντις γράφεται χωρίς φωνητικά.
- Τα εβραϊκά είναι πολύ πιο κοινά.
Μητρική ομιλητές που γνωρίζουν και τις δύο γλώσσεςμπορεί να εξηγήσει καλύτερα ποια είναι η διαφορά. Τα Εβραϊκά και τα Γίντις έχουν πολλά κοινά, αλλά η κύρια διαφορά είναι πιθανότατα όχι στο λεξιλόγιο ή στη γραμματική, αλλά στον σκοπό χρήσης. Εδώ είναι μια παροιμία που υπήρχε μεταξύ των Ευρωπαίων Εβραίων πριν από 100 χρόνια σχετικά με αυτό: "Ο Θεός μιλά Γίντις τις καθημερινές και Εβραϊκά το Σάββατο." Τότε τα Εβραϊκά ήταν μια γλώσσα μόνο για θρησκευτικές δραστηριότητες και τα Γίντις μιλούσαν όλοι. Λοιπόν, τώρα η κατάσταση έχει αλλάξει ακριβώς το αντίθετο.
