Bir edebi dil, içindebelirli bir kişinin ve bazen birkaç kişinin yazılı bir dili vardır. Yani, bu dilde okul eğitimi, yazılı ve günlük iletişim gerçekleşir, resmi iş belgeleri, bilimsel çalışmalar, kurgu, gazetecilik ve ayrıca sözlü, çoğunlukla yazılı olarak ifade edilen diğer tüm sanat tezahürleri oluşturulur, ama bazen sözlü... Bu nedenle edebi dilin sözlü-sözlü ve yazılı-kitap biçimleri farklıdır. Etkileşimleri, korelasyonları ve oluşumları tarihin belirli yasalarına tabidir.
Kavramın farklı tanımları
Edebi dil bir olgudurfarklı bilim adamları tarafından kendi tarzında anlaşılır. Bazıları bunun ulusal olduğuna, yalnızca kelimenin ustaları, yani yazarlar tarafından işlendiğine inanıyor. Bu yaklaşımın savunucuları, her şeyden önce modern zamanlara ait olan ve aynı zamanda zengin bir şekilde temsil edilen kurgusal bir edebiyata sahip halklar arasındaki edebi dil kavramını akla getirmektedir. Başkalarına göre edebi dil, canlı konuşmaya, yani konuşma diline karşı çıkan kitapça, yazılıdır. Bu yorum, yazının eski olduğu dillere dayanmaktadır. Yine de diğerleri, böyle bir genel geçerliliği olmayan jargon ve lehçenin aksine, bunun belirli bir halk için genellikle geçerli bir dil olduğuna inanıyor. Edebi dil her zaman insanların ortak yaratıcı faaliyetlerinin sonucudur. Kısaca bu kavramın özelliği budur.
Farklı lehçelerle ilişki
Özel dikkat gösterilmelidirlehçeler ve edebi dilin etkileşimi ve korelasyonu. Belirli lehçelerin tarihsel temelleri ne kadar sağlamsa, edebi bir dilin bir ulusun tüm üyelerini dilsel olarak birleştirmesi o kadar zor olur. Şimdiye kadar, lehçeler birçok ülkede, örneğin Endonezya, İtalya'da genel edebi dille başarılı bir şekilde rekabet ediyor.
Bu kavram aynı zamanda dilbilimle de etkileşim halindedir.herhangi bir dilin sınırları içinde var olan stiller. Tarihsel olarak gelişen ve bir dizi özelliğin bulunduğu çeşitlerini temsil ederler. Bazıları başka farklı stillerde tekrarlanabilir, ancak kendine özgü bir işlev ve belirli bir özellik kombinasyonu, bir stili diğerlerinden ayırır. Bugün, çok sayıda anadili konuşmacı, konuşma dili ve konuşma dili biçimlerini kullanır.
Farklı halklar arasında edebi dilin gelişimindeki farklılıklar
Orta Çağ'da olduğu kadar modern zamanlarda da farklıhalklar, edebi dilin tarihi farklı şekillerde gelişmiştir. Örneğin, Latin dilinin Orta Çağ'ın başlarındaki Germen ve Roman halklarının kültüründe sahip olduğu rolü, Fransız dilinin 14. yüzyılın başına kadar İngiltere'de oynadığı işlevleri, Latin dilinin etkileşimini karşılaştıralım. , Çekçe, 16. yüzyılda Lehçe vb.
Slav dillerinin gelişimi
Bir milletin kurulduğu ve geliştiği bir çağda,edebi normlar birliği vardır. Çoğu zaman bu ilk önce yazılı olarak gerçekleşir, ancak bazen süreç yazılı ve sözlü olarak aynı anda gerçekleşebilir. 16-17 yüzyılların Rus devletinde, iş devleti dilinin normlarını kanonize etmek ve düzene sokmak ve konuşma dili Moskova için tek tip gereksinimlerin oluşturulması için çalışmalar devam ediyordu. Aynı süreç, edebi dilin aktif olarak geliştiği diğer Slav devletlerinde de yaşanıyor. Sırpça ve Bulgarca için bu daha az tipiktir, çünkü Sırbistan ve Bulgaristan'da ulusal bazda bir ticari din adamı ve devlet dilinin gelişmesi için uygun koşullar yoktu. Rusça, Lehçe ve bir dereceye kadar Çekçe ile birlikte, eski yazı diliyle bağlantısını koruyan ulusal Slav edebi dilinin bir örneğidir.
Eski gelenekten kopma yoluna gitmekulusal dil Sırp-Hırvat ve ayrıca kısmen Ukraynaca'dır. Ayrıca sürekli gelişmeyen Slav dilleri de vardır. Belli bir aşamada, bu gelişme kesintiye uğradı, bu nedenle belirli ülkelerde ulusal dil özelliklerinin ortaya çıkması eski, eski yazılı gelenekle veya daha sonra - bu Makedonca, Belarus dilleri ile bir kopuşa yol açtı. Ülkemizdeki edebi dilin tarihini daha ayrıntılı olarak ele alalım.
Rus edebi dilinin tarihi
Edebiyat anıtlarının en eskisi olankorunmuş, 11. yüzyıla tarihlenmektedir. 18-19 yüzyıllarda Rus dilinin dönüşüm ve oluşum süreci, soyluların dili olan Fransızca'ya karşı çıkması temelinde gerçekleşti. Rus edebiyatının klasiklerinin eserlerinde olanakları aktif olarak incelendi, yeni dil biçimleri tanıtıldı. Yazarlar onun zenginliğini vurgulamış ve yabancı dillere göre avantajlarına dikkat çekmişlerdir. Bu konuda sıklıkla anlaşmazlıklar ortaya çıktı. Örneğin, Slavofiller ve Batılılar arasında bilinen anlaşmazlıklar vardır. Daha sonra Sovyet yıllarında, dilimizin komünizmi inşa edenlerin dili olduğu vurgulandı ve Stalin döneminde Rus edebiyatında kozmopolitlikle mücadele için bütün bir kampanya bile yapıldı. Ve şu anda, ülkemizdeki Rus edebi dilinin tarihi, sürekli dönüştüğü için oluşmaya devam ediyor.
Folklor
Sözler, atasözleri, destanlar şeklinde folklor,peri masalları uzak bir tarihe dayanır. Sözlü halk sanatı örnekleri kuşaktan kuşağa, ağızdan ağza aktarılmış ve içerikleri, yalnızca en istikrarlı kombinasyonlar kalacak şekilde cilalanmış ve dil geliştikçe dilsel biçimler güncellenmiştir.
Ve yazı ortaya çıktıktan sonra,sözlü yaratıcılık var olmaya devam etti. Köylü folkloruna Yeni Zaman'da kentli ve işçinin yanı sıra hırsızlar (yani esir kampı) ve ordu da eklendi. Sözlü halk sanatı günümüzde en çok anekdotlarda temsil edilmektedir. Yazılı edebi dili de etkiler.
Eski Rusya'da edebi dil nasıl gelişti?
Edebi dilin oluşumuna yol açan Rusya'da yazının yayılması ve tanıtılması, genellikle Cyril ve Methodius isimleriyle ilişkilendirilir.
Novgorod'da ve kullanımda olan 11-15. yüzyılların diğer şehirlerindehuş ağacı kabuğu harfleri vardı. Hayatta kalanların büyük çoğunluğu ticari mahiyette olan özel mektuplar ile mahkeme kayıtları, satış tapuları, makbuzlar, vasiyetnameler gibi belgelerdir. Ayrıca folklor (ev kılavuzları, bilmeceler, okul şakaları, komplolar), edebi ve kilise metinleri ile eğitim kayıtları (çocuk karalamaları ve çizimleri, okul alıştırmaları, depolar, alfabeler) vardır.
863 yılında Methodius ve Cyril kardeşler tarafından tanıtıldı.Kilise Slav dili yazımı, sırasıyla Güney Slav lehçelerinden veya daha doğrusu Eski Bulgar dilinden Makedon lehçesinden kaynaklanan Eski Slav dili gibi bir dile dayanıyordu. Bu kardeşlerin edebi faaliyetleri öncelikle Eski ve Yeni Ahit kitaplarının tercümesinden oluşuyordu. Öğrencileri birçok dini kitabı Yunancadan Kilise Slavcasına çevirdiler. Bazı bilim adamları, Cyril ve Methodius'un Kiril alfabesini değil fiili tanıttığını ve ikincisi zaten öğrencileri tarafından geliştirildiğini düşünüyor.
Kilise Slavcası
Kitabın dili, konuşulan dil değil,Kilise Slavcası. Kilise kültürünün dili olarak hareket ettiği çok sayıda Slav halkı arasında yayıldı. Kilise Slav edebiyatı Batı Slavları arasında Moravya'da, güney Slavlar arasında Romanya, Bulgaristan ve Sırbistan'da, Çek Cumhuriyeti, Hırvatistan, Wallachia ve ayrıca Hıristiyanlığın kabulü ile Rusya'da yayıldı. Kilise Slav dili konuşma dilinden çok farklıydı, metinler yazışmalar sırasında değişikliklere maruz kaldı, yavaş yavaş Ruslaştı. Rusça'ya yaklaşan kelimeler, yerel lehçelerin özelliklerini yansıtmaya başladı.
İlk gramer kitapları 1596'da derlendi.yıl Lavrenty Zinaniy ve 1619'da Melety Smotrytsky tarafından. 17. yüzyılın sonunda, Kilise Slavcası gibi bir dilin oluşum süreci temel olarak tamamlandı.
18. yüzyıl - edebi dil reformu
M.V.18. yüzyılda Lomonosov, ülkemizin edebi dilinin ve şiir sisteminin en önemli reformlarını yaptı. 1739'da nazımın temel ilkelerini formüle ettiği bir mektup yazdı. Lomonosov, Trediakovsky ile tartışarak, diğerlerinden çeşitli şemalar ödünç almak yerine, dilimizin olanaklarını kullanmanın gerekli olduğunu yazdı. Mikhail Vasilyevich'e göre şiir birçok durakta yazılabilir: iki heceli (trochee, iambic), üç heceli (amphibrach, anapaest, dactyl), ancak spondei ve pyrrhichi'ye bölünmenin yanlış olduğuna inanıyordu.
Buna ek olarak, Lomonosov ayrıca bilimsel bir derleme yaptı.Rus dilinin grameri. Kitabında fırsatlarını ve zenginliğini anlattı. Dilbilgisi 14 kez yeniden basıldı ve daha sonra başka bir çalışmanın temelini oluşturdu - Mikhail Vasilyevich'in öğrencisi olan Barsov'un gramer (1771'de yazılmıştır).
Ülkemizde modern edebi dil
Alexander Sergeevich, yaratıcısı olarak kabul edilir.Eserleri ülkemizde edebiyatın zirvesi olan Puşkin. Son iki yüz yılda dilde büyük değişiklikler olmasına ve bugün modern dil ile Puşkin'in dili arasında açık üslup farklılıkları olmasına rağmen, bu tez hala geçerlidir. Modern edebi dilin normlarının bugün değişmesine rağmen, hala Alexander Sergeyevich'in çalışmalarını bir model olarak görüyoruz.
Şairin kendisi, bu arada, ana rolü işaret etti.edebi dilin oluşumu N.M. Karamzin, bu şanlı yazar ve tarihçiden beri, Alexander Sergeevich'e göre, Rus dilini başka birinin boyunduruğundan kurtardı ve özgürlüğünü geri verdi.
