Versay-Washington sistemi

Versailles-Washington Dünya Sistemi1. Dünya Savaşı'ndan sonra muzaffer devletler tarafından kuruldu. Bu eyaletler arasında öncelikle İngiltere, Fransa, ABD ve Japonya vardı. Amacı, dünyanın yeniden bölünmesini sağlamlaştırmaktı. Aslında sadece savaşı kaybeden ülkelere değil, Sovyetler Birliği'ne de yönelikti. Sistem aynı zamanda bağımlılığı sürdürmeye ve kolonilerdeki kurtuluş hareketini bastırmaya çalıştı.

Avrupa'da sistemin temeli Versailles Barışı idi1921-22 Washington Konferansı sırasında kabul edilen 1919 Antlaşması ve Saint-Germain (1920), Neuilly (1919), Trianon (1920), Sevres (1920) barış antlaşmaları ve anlaşmaları. Bununla birlikte, başarılara rağmen, Versailles-Washington sisteminin oldukça kırılgan olduğu ortaya çıktı ve bu da düşüşüne ve daha da kanlı bir savaşın başlamasına neden oldu.

Sistemin başlangıcı Paris kararlarıyla atıldıve Washington Konferansları. Yaratılışı, savaştan sonra var olan dünyadaki gerilimleri önemli ölçüde azaltmayı mümkün kıldı. Kuvvetlerin kabul ettiği ana hükümlere yansıyan uluslararası ilişkiler ilkelerinin güncellenmesi gerekiyordu. Tüm halkların kendi kaderini tayin hakkı ve dünyadaki çatışmaları çözmenin bir yolu olarak savaşların kategorik olarak reddedilmesi kabul edildi.

Bu zamanın önemli bir olayı Milletler Cemiyeti'nin oluşturulmasıydı. Bazı Avrupa ülkeleri uluslararası alanda tanınan bağımsızlık kazanmıştır.

Versailles-Washington sistem kriziİttifak güçlerinin kararıyla, savaş sonrası yeniden yapılanmanın yükünün, savaşı serbest bırakmaktan sorumlu hiçbir siyasi rejim olmadığı gerçeği dikkate alınmaksızın, mağlup halklara kaydırılması nedeniyle. Kazananlar, onları ödemek zorunda olan ülkelerin gerçek olanaklarını hesaba katmadan tazminat aldılar. Bu nedenle, Birinci Dünya Savaşı'nın doğurduğu milliyetçilik dalgası sadece azalmakla kalmadı, daha da aktif bir şekilde yükselmeye başladı.

Sovyet Rusya kendini sistemin dışında buldu.İtilaf güçleri, onu ortak düşmanlarıyla ayrı bir barış yapan bir hain olarak görüyordu. Ayrıca Bolşevik rejim müttefikler tarafından düşmanlıkla karşılandı, 1918-19 müdahalesi sırasında onu devirmeye çalıştılar. Rusya'daki iç savaş, liderlerini konferanslara davet etmemeyi resmen mümkün kıldı. Rusya, sona ermesinden sonra dünyanın en büyük devleti haline geldi ve İtilaf'ın cehaletine cevaben sisteme karşı çıktı.

Çökmeyi önceden belirleyen başka bir faktörVersailles-Washington sistemi, muzaffer güçlerin, imzaladıkları antlaşmaların olası ekonomik sonuçlarını hesaba katmadığı ve dünya ekonomisine güçlerinin ötesindeki bu tür ödemelerle büyük bir yük getirdiği yönündeydi. Tazminat ödemeleri, ülkeler arasında yüzyıllardır gelişmekte olan ekonomik bağların baltalanmasına yol açtı.

Cermen kolonilerinin halkları ve Osmanlı İmparatorluğuSavaştan sonra bile, uzun zamandır beklenen bağımsızlığı elde etmeden aynı konumda kaldılar. Onlar için, aslında kolonyal sistemden hiçbir farkı olmayan bir yetki sistemi oluşturuldu.

Versailles-Washington sisteminin yaptığı hata, güçlerin genç Alman devletini kendisini küçük düşüren koşullarda bir barış antlaşması imzalamaya zorlamasıydı.

Yaratılıştan sonra dünyadaki ilişkilerin istikrarısistem ancak varlığının en başında, 20'li yıllarda gözlemlendi. SSCB'nin tanınması da bu istikrara katkıda bulundu. 1922'de Rusya ilk olarak ekonomik konularda uluslararası bir konferans için Cenova'ya davet edildi. SSCB ve Almanya, gidişatında karşılıklı iddiaları geri çekerek diplomatik ilişkiler kurarak Rapallo Antlaşması'nı imzaladılar.

Versailles-Washington sistemi, 20. yüzyılın ortalarına, II.