Określenie granic płuc. Granice płuc są normalne (tabela)

Określenie granic płuc ma ogromne znaczeniedo diagnozy wielu stanów patologicznych. Możliwość wykrycia uderzeniowego przemieszczenia narządów klatki piersiowej w takim czy innym kierunku pozwala już na etapie badania pacjenta bez stosowania dodatkowych metod badawczych (w szczególności RTG) podejrzewać obecność określonej choroby.

Jak zmierzyć granice płuc?

Oczywiście możesz użyć muzyki instrumentalnejmetody diagnostyczne, wykonaj zdjęcie rentgenowskie i oceń, w jaki sposób zlokalizowane są płuca w stosunku do szkieletu kostnego klatki piersiowej. Jednak najlepiej jest to zrobić bez narażania pacjenta na promieniowanie.

Określenie granic płuc na etapie badaniaprzeprowadzane metodą uderzenia topograficznego. Co to jest? Perkusja to studium polegające na identyfikacji dźwięków, które pojawiają się podczas stukania w powierzchnię ludzkiego ciała. Dźwięk zmienia się w zależności od obszaru, w którym odbywa się badanie. Nad narządami miąższowymi (wątrobą) lub mięśniami okazuje się głuchy, nad narządami wydrążonymi (jelitami) - bębenkiem, a nad płucami wypełnionymi powietrzem uzyskuje specjalny dźwięk (dźwięk uderzenia płucnego).

To badanie przeprowadza się w następujący sposób.Jedną rękę kładzie się dłonią na badanym obszarze, dwa lub jeden palec drugiej ręki uderza w środkowy palec pierwszej (pesymetr), jak młotek w kowadło. W rezultacie słychać jedną z wyżej wymienionych opcji brzmienia perkusji.

Perkusja ma charakter porównawczy (dźwięk oceniany jest w symetrycznych obszarach klatki piersiowej) i topograficzny. Ta ostatnia ma na celu tylko określenie granic płuc.

Jak poprawnie wykonać perkusję topograficzną?

Plesymetr palcowy jest ustawiony na punkt, sktóre badanie rozpoczyna się (na przykład przy określaniu górnej granicy płuca wzdłuż powierzchni przedniej zaczyna się powyżej środkowej części obojczyka), a następnie przechodzi do punktu, w którym ten pomiar powinien z grubsza się zakończyć. Granicę wyznacza się w obszarze, w którym dźwięk uderzenia w płucach staje się przytłumiony.

Plesymetr palcowy dla wygody badań powinienleżeć równolegle do pożądanej granicy. Krok przesunięcia wynosi około 1 cm Uderzenie topograficzne, w przeciwieństwie do uderzenia porównawczego, jest wykonywane przez delikatne (ciche) stukanie.

Górna granica

Położenie wierzchołka płuc ocenia się jako przód,i z tyłu. Na przedniej powierzchni klatki piersiowej obojczyk służy jako punkt odniesienia, z tyłu - siódmy kręg szyjny (ma długi wyrostek kolczasty, dzięki czemu można go łatwo odróżnić od innych kręgów).

Górne granice płuc są zwykle zlokalizowane w następujący sposób:

• Z przodu powyżej poziomu obojczyka o 30-40 mm.
• Z tyłu, zwykle na tym samym poziomie, co siódmy kręg szyjny.

Badanie należy przeprowadzić w następujący sposób:

1. Z przodu palec pesymetru umieszcza się nad obojczykiem (mniej więcej w projekcji jego środka), a następnie przesuwa się w górę i do wewnątrz, aż dźwięk perkusji staje się przytłumiony.
2. Z tyłu badanie zaczyna się od środka kręgosłupa.łopatki, a następnie przesunąć pesymetr palca do góry, tak aby znalazł się po stronie siódmego kręgu szyjnego. Perkusja wykonywana jest do momentu pojawienia się głuchego dźwięku.

Przemieszczenie górnych granic płuc

Przesunięcie granic w górę następuje z powodu nadmiernegoprzewiewność tkanki płucnej. Ten stan jest charakterystyczny dla rozedmy płuc - choroby, w której ściany pęcherzyków płucnych są nadmiernie rozciągnięte, aw niektórych przypadkach ich zniszczenie z utworzeniem ubytków (byków). Zmiany w płucach z rozedmą są nieodwracalne, pęcherzyki puchną, traci się zdolność do ustępowania, a elastyczność gwałtownie spada.

Granice ludzkich płuc (w tym przypadku graniceszczyty) mogą również przesuwać się w dół. Wynika to ze zmniejszenia przewiewności tkanki płucnej, stanu będącego objawem zapalenia lub jego następstw (proliferacja tkanki łącznej i marszczenie płuc). Granice płuc (górne), znajdujące się poniżej normalnego poziomu, są diagnostycznym objawem patologii, takich jak gruźlica, zapalenie płuc, pneumoskleroza.

Konkluzja

Aby to zmierzyć, musisz znać podstawytopograficzne linie klatki piersiowej. Metoda opiera się na ruchu rąk badacza wzdłuż wskazanych linii od góry do dołu, aż dźwięk uderzenia płucnego zmieni się na tępy. Warto również wiedzieć, że brzeg przedniego lewego płuca nie jest symetryczny w stosunku do prawego ze względu na obecność kieszeni na serce.

Z przodu dolne granice płuc są określane wzdłuż linii biegnącej wzdłuż bocznej powierzchni mostka, a także wzdłuż linii schodzącej ze środka obojczyka.

Z boku znajdują się trzy ważne punkty orientacyjnelinie pachowe - przednia, środkowa i tylna, które zaczynają się odpowiednio od przedniej krawędzi, środkowej i tylnej krawędzi pachy. Z tyłu krawędź płuc jest określona względem linii opadającej od kąta łopatki i linii znajdującej się z boku kręgosłupa.

Przemieszczenie dolnych granic płuc

Należy zauważyć, że podczas oddychania objętośćto ciało się zmienia. Dlatego dolne granice płuc są zwykle przesunięte o 20-40 mm w górę iw dół. Utrzymująca się zmiana położenia granicy wskazuje na patologiczny proces w klatce piersiowej lub jamie brzusznej.

Płuca ulegają nadmiernemu powiększeniu z rozedmą, coprowadzi do obustronnego przesunięcia granic w dół. Niedociśnienie przepony i wyraźne wypadanie narządów jamy brzusznej mogą być innymi przyczynami. Dolna granica przesuwa się w dół z jednej strony w przypadku kompensacyjnej ekspansji zdrowego płuca, gdy druga jest w stanie zapadniętym na przykład w wyniku całkowitej odmy opłucnowej, płynu opłucnowego itp.

Zwykle przesuwa się w górę granicy płucze względu na zmarszczki tego ostatniego (pneumoskleroza), zanik płata w wyniku niedrożności oskrzeli, nagromadzenie wysięku w jamie opłucnej (w wyniku czego płuco zapada się i obkurcza do korzenia). Stany patologiczne w jamie brzusznej mogą również przesuwać granice płuc w górę: na przykład gromadzenie się płynu (wodobrzusze) lub powietrza (z perforacją wydrążonego narządu).

Granice płuc są normalne: stół

Dolne granice u osoby dorosłej
Kierunek studiów	Prawe płuco	Lewe płuco
Linia na bocznej powierzchni mostka	5 przestrzeni międzyżebrowych	-
Linia schodząca ze środka obojczyka	6 żeber	-
Linia wychodząca z przedniej krawędzi pachy	7 żeber	7 żeber
Linia od środka pachy	8 żeberek	8 żeberek
Linia od tylnej krawędzi pachy	9 żebro	9 żebro
Linia opadająca od kąta łopatki	10 żeberek	10 żeberek
Linia z boku kręgosłupa	11 kręgów piersiowych	11 kręgów piersiowych

Umiejscowienie górnych granic płucnych opisano powyżej.

Zmiana wskaźnika w zależności od budowy ciała

U asteników płuca są wydłużone w kierunku podłużnymkierunku, dlatego często spadają nieco poniżej ogólnie przyjętej normy, kończąc się nie na żebrach, ale w przestrzeniach międzyżebrowych. Przeciwnie, dla hipersteników charakterystyczne jest wyższe położenie dolnej granicy. Ich płuca są szerokie i spłaszczone.

Jak umiejscowione są granice płucne u dziecka?

Ściśle mówiąc, granice płuc u dzieci są praktycznieodpowiadają dorosłym. Wierzchołki tego narządu u dzieci, które nie osiągnęły jeszcze wieku przedszkolnego, nie są określone. Później są wykrywane z przodu 20-40 mm powyżej środka obojczyka, z tyłu - na poziomie siódmego kręgu szyjnego.

Położenie dolnych granic przedstawiono w poniższej tabeli.

Granice płuc (tabela)
Kierunek studiów	Wiek do 10 lat	Wiek powyżej 10 lat
Linia biegnąca od środka obojczyka	Po prawej: 6 żeber	Po prawej: 6 żeber
Linia wychodząca ze środka pachy	Po prawej: 7-8 żebrem Po lewej: 9 żebro	Po prawej: 8 żeber Po lewej: 8 żeber
Linia opadająca od kąta łopatki	Po prawej: 9-10 żebrem Po lewej: 10 żeberek	Po prawej: 10 żeberek Po lewej: 10 żeberek

Przyczyny przesunięcia granic płuc u dzieci w górę lub w dół w stosunku do normalnych wartości są takie same jak u dorosłych.

Jak określić ruchliwość dolnej krawędzi narządu?

Zostało już powiedziane powyżej, że podczas oddychania niżejgranice są przesunięte w stosunku do normalnych wartości z powodu rozszerzania się płuc przy wdechu i zmniejszania się przy wydechu. Zwykle takie przesunięcie jest możliwe w zakresie 20-40 mm w górę od dolnej granicy i taką samą wielkość w dół.

Określenie mobilności odbywa się w trzechgłówne linie zaczynające się od środka obojczyka, środka pachy i kąta łopatki. Badania przeprowadza się w następujący sposób. Najpierw określa się położenie dolnej granicy i wykonuje się znak na skórze (można użyć długopisu). Następnie pacjent jest proszony o wzięcie głębokiego oddechu i wstrzymanie oddechu, po czym ponownie znajduje się dolna granica i robi się znak. I wreszcie pozycja płuc jest określana przy maksymalnym wydechu. Teraz, skupiając się na znakach, możesz ocenić, w jaki sposób płuco jest przemieszczane w stosunku do jego dolnej granicy.

W przypadku niektórych chorób ruchliwość płucznacznie spada. Na przykład występuje przy zrostach lub dużej ilości wysięku w jamach opłucnowych, utracie elastyczności w płucach z rozedmą itp.

Trudność w prowadzeniu perkusji topograficznej

Ta metoda badawcza nie jest łatwa i wymagapewne umiejętności, a lepiej - także doświadczenie. Trudności pojawiające się przy jego stosowaniu są zwykle związane z nieprawidłową techniką wykonania. Jeśli chodzi o cechy anatomiczne, które mogą stwarzać badaczowi problemy, to przede wszystkim wyrażana jest otyłość. Ogólnie rzecz biorąc, najłatwiej wykonać perkusję na astenikach. Dźwięk jest czysty i głośny.

Co należy zrobić, aby łatwo określić granice płuc?

1. Wiedz dokładnie, gdzie, jak i jakich granic szukać. Dobre szkolenie teoretyczne to klucz do sukcesu.
2. Przejdź od czystego do przytłumionego dźwięku.
3. Plesymetr palcowy powinien leżeć równolegle do wyznaczanej granicy, ale powinien poruszać się prostopadle do niej.
4. Rozluźnij ręce. Perkusja wymaga niewielkiego wysiłku.

Oczywiście doświadczenie jest bardzo ważne. Praktyka buduje pewność siebie.

Podsumuj

Perkusja jest bardzo ważna z punktu widzenia diagnozymetoda badań. Pozwala podejrzewać wiele stanów patologicznych narządów klatki piersiowej. Odchylenie granic płuc od normalnych wartości, upośledzona ruchomość dolnej krawędzi to objawy niektórych poważnych chorób, których terminowa diagnoza jest ważna dla pełnego leczenia.