Zdolność człowieka do pracy to jego zdolnośćprowadzić działalność zawodową z zachowaniem wysokiej jakości iw pełni. Ludzie poświęcają swojej pracy większość swojego życia. Rozpoczyna się od wyboru zawodu, jego nauki i rozwoju. W ciągu 30-40 lat człowiek rozwija swoje umiejętności zawodowe i sprzedaje je w zamian za wynagrodzenie. Jest to uważane za kumulację stażu pracy.
Rodzaje pracy
Kwalifikacja zdolności do pracy implikuje obecność kilku typów:
- ogólna aktywność zawodowa dotyczy każdej pracy w normalnych warunkach;
- profesjonalna robota zakłada opanowanie specjalności i praktyczne zastosowanie wiedzy w warunkach odpowiadających danemu zawodowi;
- specjalna zdolność do pracy związane z określonymi warunkami pracy, często niekorzystnymi, trudnymi do wykonania oraz wymagającymi specjalnych umiejętności i przeszkolenia.
Niezależnie od tego, jaki rodzaj działalności wybierze osoba, ma ona ochronę prawną w przypadku częściowej lub całkowitej utraty zdolności do pracy.
Przyczyny niezdolności do pracy
Pozbawienie możliwości pełnego przestrzeganiapraca może mieć miejsce z chorobą zawodową lub ogólną. Powszechne choroby to problemy zdrowotne, które nie są związane z warunkami pracy lub złożonością zawodu. Najczęściej jest to ogólna zdolność do pracy osoby, gdy nie jest wymagane opanowanie specjalizacji przez długi czas lub żadnych konkretnych umiejętności. Wynikające z tego choroby mają charakter nieprofesjonalny, niemniej jednak tymczasowa utrata możliwości pracy jest opłacana przez państwo lub pracodawcę zgodnie z prawem pracy.
Utrata zdolności do pracy zawodowej osóbjest bezpośrednio związany z zagrożeniami związanymi z ich specjalnością lub nabytymi w wyniku niesprzyjających warunków pracy jakichkolwiek chorób. W tym przypadku wchodzi w życie nie tylko „Prawo pracy”, ale także zasady ubezpieczenia na życie od wypadków przy pracy.
Częściowa niezdolność do pracy
Każdy ma prawo do jakościopieka medyczna w przypadku częściowej lub całkowitej niezdolności do pracy. Stopień niepełnosprawności i odpowiednio rekompensatę pieniężną określa lekarz prowadzący lub komisja. Wysokość wypłat zależy od zdarzenia ubezpieczeniowego lub jest określona przez prawo. Częściowa to czasowa niezdolność osoby do wypełniania obowiązków zawodowych. W związku z tym ustala się procent stopnia utraty zdolności do pracy, który określa komisja lekarska. Może to być 10-30% poprzedniego poziomu wydajności, gdy pracownik wymaga innych warunków pracy lub mniejszej wydajności. Poziom 40-60% określa się, gdy dana osoba może kontynuować pracę tylko przy silnym spadku wolumenu pracy lub spadku poziomu kwalifikacji. Gdy pracownik może wykonywać pracę tylko przy całkowitej zmianie warunków, a nie w całości, badanie zdolności do pracy ustala stopień niepełnosprawności na 70 - 90%.
Odpłatność za częściową utratę zdolności do pracy
Jeżeli choroba pracownika ma charakter ogólny, a nie zawodowy, zwolnienie chorobowe jest wydawane i płatne na cały okres leczenia.
Zasiłki chorobowe są wypłacane zgodnie z przepisami prawa pracy.
W przypadku czasowej niezdolności do pracy państwo lub pracodawca częściowo lub w całości rekompensuje pracownikowi utracone z powodu choroby wynagrodzenie.
- Tak więc, jeśli doświadczenie zawodowe pracownika jest krótsze niż 5 lat, otrzymuje on 60% wynagrodzenia.
- Z doświadczeniem zawodowym od 5 do 8 lat - 80%.
- Gdy doświadczenie pracownika wynosi 10 lat i więcej, odszkodowanie wyniesie 100% przeciętnego wynagrodzenia.
Lista specjalna
Zgodnie z prawem, częściowa inwalidztwo osób umieszczonych na specjalnej liście jest opłacane w wysokości 100%, niezależnie od stażu pracy. Obejmują one:
- weterani wojenni i kombatanci;
- pracownicy utrzymujący 3 lub więcej małoletnich dzieci;
- żony lub mężów personelu wojskowego (nie dotyczy poborowych);
- kobiety, którym udzielono urlopu macierzyńskiego;
- byłych sierot i dzieci pozbawionych opieki rodzicielskiej.
Niepełnosprawność częściowa oznacza czasową nieobecność w pracy z powodu choroby ogólnej.
Całkowita niepełnosprawność
Jeśli pracownik wyraźnie wyraził zakłócenia w pracyorganizmem bezpośrednio związanym z jego działalnością zawodową i nie może kontynuować pracy w żadnych warunkach, ma orzeczoną 100% niepełnosprawność.
Gdy taka osoba dozna urazu w pracy lubstaje się niepełnosprawny w związku z wykonywaną działalnością zawodową, przysługuje mu odszkodowanie pieniężne. Kwalifikacje pracownika do pracy ustalane są na podstawie zdarzenia ubezpieczeniowego lub specjalnej komisji.
Całkowita niepełnosprawność nie obejmujetylko urazy i urazy doznane w wyniku wypadku, ale także choroby zawodowe, które uniemożliwiają pracownikowi kontynuowanie działalności w przyszłości.
Choroby zawodowe
Choroby, które dana osoba otrzymała w związku z jej działalnością zawodową, dzielą się na dwa typy:
- Te pierwsze są częściowo lub całkowicie odwracalne.Są uleczalne, a taka utrata zdolności do pracy zawodowej wiąże się najczęściej z objawami alergicznymi lub początkowymi stadiami zapalenia oskrzeli i zatrucia. Czasami wystarczy zmienić warunki pracy i poddać się kuracji, aby w pełni wyzdrowieć. Dla pierwszej grupy osób są placówki profilaktyczne i medyczne, w których można uzyskać wykwalifikowaną pomoc.
- Drugiej grupy nie da się całkowicie wyleczyć.Należą do nich takie choroby zawodowe, jak pylica płuc, utrata słuchu i ciężkie formy zatrucia. Komisja lekarska określa stopień uszkodzenia ciała ludzkiego i decyduje o utworzeniu grupy osób niepełnosprawnych. Często takie choroby są „zarośnięte” chorobami pobocznymi, które rozwijają się na tle przewlekłych objawów. W takim przypadku grupa osób niepełnosprawnych może ulec zmianie.
Pracownicy drugiej grupy powinni otrzymać skierowanie na leczenie w poradniach specjalistycznych.
Rejestracja niepełnosprawności
Kwestia przypisania grupy niepełnosprawnościbierze się pod uwagę dopiero po przeprowadzeniu pełnego badania zdolności pracownika do pracy. Sprawdzane są również fakty zachorowania w związku z działalnością zawodową lub w miejscu pracy. Medyczno-pracowa komisja biegłych rozpatruje kwestię niepełnosprawności na podstawie wniosków komisji lekarskiej oraz aktualnego wykazu chorób zawodowych. Zgodnie z obowiązującymi wytycznymi metodycznymi, w których uwzględnia się kwalifikacje zdolności do pracy pracowników wyrażone w procentach, ustala się stopień jej utraty.
Przyznawana jest pierwsza i druga grupa niepełnosprawnościw przypadku zatrucia lub uszkodzenia w wypadku. Do tej grupy mogą również należeć pracownicy, których choroby zawodowe przeszły w fazę nieodwracalną lub nieuleczalną.
W przypadku, gdy dana osoba ma, wraz zchoroby przemysłowe i inne, to ich zaostrzenie ze względu na wpływ na nie dolegliwości „pracowniczej” również należy do kategorii zawodowych i można je uznać za podstawę niepełnosprawności.
Aby dokładnie określić stopień zdolności pracowników do pracy, ekspert musi być wysoko wykwalifikowanym specjalistą.
Odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu
Według fizycznego lub psychicznegoszkody, które pracownik otrzymał w trakcie zatrudnienia, otrzymuje odszkodowanie finansowe w wysokości określonej przez prawo pracy.
Obecnie przyjmuje się, że pracownicyzawarte umowy ubezpieczenia na życie na wypadek niezdolności do pracy. Jeżeli pracownik jest ubezwłasnowolniony częściowo, wówczas pobierane jest wynagrodzenie, odszkodowanie za leki i pobyt w szpitalu, jednorazowa wypłata z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Jeśli określone kwalifikacje do zdolności do pracypowstały w wyniku ciężkich urazów, pracownikowi wypłacane są comiesięczne świadczenia, ma zapewnioną odpowiednią opiekę medyczną oraz zapewnioną możliwość powrotu do zdrowia w sanatorium.
Renty i świadczenia z tytułu niezdolności do pracy
W przypadku, gdy pracownik otrzymał niepełnosprawnośćz powodu choroby zawodowej lub wypadku przy pracy i utracił pełną zdolność do pracy, zostaje przeniesiony do lekkiej pracy lub skróconego dnia pracy za wynagrodzeniem. Dotyczy to osób z 1 i 2 grupami niepełnosprawności.
Trzecia grupa przyznawana jest w przypadku całkowitej niepełnosprawności, gdy pracownik nie może już wykonywać swoich obowiązków lub przekwalifikować się z powodu choroby zawodowej lub urazu.
Przejście z jednej grupy niepełnosprawności do drugiej odbywa się na podstawie badania lekarskiego.
Decyzja o wysokości zasiłku chorobowego, odszkodowanie zaLekami i leczeniem szpitalnym zarządza Fundusz Ubezpieczeń Społecznych na podstawie danych dostarczonych przez lekarza orzecznika. Zgodnie z badaniem i określeniem stopnia fizycznego i moralnego uszczerbku na ofierze, w przypadku braku jego winy, przypisana jest kwota odszkodowania, a także możliwe rozwiązania dotyczące rehabilitacji pacjenta. Dotyczy to takich środków jak ustalenie poszkodowanego w specjalistycznej poradni, rejestracja bonu do sanatorium, opłata za konsultacje z psychologiem.
Płatność przez sąd
Jeżeli pracownik doznał niepełnosprawności w związku z jego działalnością w pracy, ma prawo do odszkodowania pieniężnego za zdrowie i odszkodowania za szkody moralne.
Kwestię wysokości odszkodowania rozstrzyga się zgodnie zwniosek wydany przez lekarza sądowego. Sprawdza stopień zaburzenia psychicznego ofiary w związku ze zdarzeniem i ocenia wyrządzone mu szkody moralne. Możesz się z nim również skontaktować, jeśli pracownik nie zgadza się z przypisaną mu przez VTEK grupą niepełnosprawności.
W takim przypadku pracownik występuje z roszczeniem przeciwko pracodawcy.lub firma ubezpieczeniowa. Można ją wygrać dopiero po otrzymaniu wniosków eksperta o rozbieżności między przypisaną grupą niepełnosprawności lub wysokością odszkodowania za stan psychiczny i fizyczny, w jakim znajduje się poszkodowany.
Ponowne badanie pracownika, który utracił zdolność do pracy
Istnieją warunki ponownego egzaminustan zdrowia pracowników niepełnosprawnych. Dzieje się tak dlatego, że choroba może postępować, a pogorszenie stanu zdrowia poszkodowanego wymaga innego stopnia niepełnosprawności lub wypłaty odszkodowań.
Ponowne badanie odbywa się po 6miesiące, rok lub dwa po pierwszej diagnozie. Zwykle ta procedura odbywa się raz w roku. Nie dotyczy to pracowników, których choroba jest uznana za nieodwracalną lub których urazy uniemożliwiają im kontynuowanie pracy. Takim osobom przypisuje się niepełnosprawność z dożywotnią emeryturą.
Możesz poddać się wczesnemu ponownemu badaniu,jeśli stan pacjenta gwałtownie się pogorszył, co potwierdza komisja lekarska. W takim przypadku biuro ekspertyzy medycznej i społecznej przeprowadza badanie i podejmuje decyzję na podstawie nowych wyników.
Pracownik ma również prawo ubiegać się owczesne sprawdzenie jego stanu. Oprócz pracownika o ponowne rozpatrzenie może ubiegać się firma ubezpieczeniowa lub pracodawca w przypadku stwierdzenia niezgodności w dokumentach lub ich fałszerstwa.