Osoba, która różni się od społeczeństwa, które popełniadziałania sprzeczne z normami moralnymi lub prawnymi są zdefiniowane jako właściciel zachowań dewiacyjnych. Różni się ona od innych nieprzyjęciu norm społecznych, agresji, zdolność do nieuzasadnionego, w przeciwieństwie do ludzkich rzeczy gustu. Zachowanie dewiacyjne jest niezdolnością do kontrolowania swoich działań, kontrolowania stanu psychicznego. W szczególności te objawy przejawiają się pod wpływem alkoholu lub narkotyków. Tacy ludzie są natychmiast odróżniani od społeczeństwa przez nieposłuszeństwo i wolność myślenia. Nieposłuszeństwo jest jedną z głównych cech tej osoby.
Zachowanie dewiantów to potwierdza, osoba niewpasowuje się w dowolne ramy i nie jest nawet w stanie przystosować się do otaczającego społeczeństwa. Jego zachowanie może być nawet niebezpieczne. Pojęcie zachowań dewiacyjnych jest rozszyfrowane w wąskim i szerokim sensie. W wąskim - są to ludzie, którzy różnią się od ogólnie przyjętych norm zachowania, ale nie stanowią zagrożenia dla społeczeństwa. A w szerszym - zachowanie osoby zagraża innym i pociąga za sobą odpowiedzialność karną. Tacy ludzie popełniają karygodne kary, aw psychologii zachowanie takich osobowości jest zwykle nazywane przestępstwem.
Formy zachowania dewiacyjnego:
- Alkoholizm;
- narkomania;
- samobójstwo;
- Zbrodnia;
- homoseksualizm;
- prostytucja;
- zaburzenia psychiczne.
Wśród nich wyraźne formy negatywnesą: narkomania, przestępczość, alkoholizm, samobójstwa. F. Pataki określa cechy charakterystyczne dla ludzi, którzy zachowują się dewiacyjnie. Są to:
- agresja;
- konflikty w rodzinie i społeczeństwie;
- niechęć do nauki;
- niski poziom inteligencji;
asocjacyjny typ zachowania.
Diagnozowanie i zapobieganie dewiacyjnym zachowaniom
Na podstawie statystyk socjologówmożemy powiedzieć, że 30% społeczeństwa ma różne formy dewiacyjne zachowanie. Co więcej, te 30% z kolei dzieli się na te, które stanowią zagrożenie dla ludzkości, i te, które po prostu wyróżniają się niezwykłym zachowaniem. Ale nie stanowią zagrożenia, wręcz przeciwnie, wszyscy podziwiają ich zachowanie, wierząc, że ci ludzie, dzięki swojej oryginalności, będą w stanie osiągnąć wielkie wyżyny w życiu.
Całkowicie zapomnieliśmy o pozostałych 70%, które nie sąnie wyróżniaj się niczym specjalnym. Nazywani są przeciętnymi mieszkańcami, a niektórzy filozofowie - szarą masą. Przyczyny dewiacyjnych zachowań należy szukać przede wszystkim w dzieciństwie, a także zwracać uwagę na pozycję pacjenta w rodzinie. Zapobieganie, przeprowadzane na czas, pomoże chronić osobę przed tymi odstępstwami od norm zachowania. Diagnoza zachowań dewiacyjnych nie jest przeprowadzana bez uwzględnienia danych biologicznych człowieka. Cezar Lombroso twierdzi, że przyczyn takich odchyleń należy szukać w charakterystyce budowy ciała danej osoby. Później ta teoria została odrzucona, a psycholodzy ujawnili, że manifestowane dewiacyjne zachowanie jest konsekwencją predyspozycji genetycznych. Oznacza to, że taka cecha jest dziedziczona, ale nadal nie można całkowicie usunąć teorii biologicznej. Niektóre nieprawidłowości biologiczne predysponują do rozwoju zachowań dewiacyjnych.
