Pierwotne znaczenie pojęcia „przestępcaprawo ”, naukowcy wyjaśniają jego pochodzenie na różne sposoby. Jednak naukowcom łączy wspólny pogląd na dwa główne elementy: pojęcie przestępstwa i kary. We współczesnym społeczeństwie zjawisko to jest niejednoznaczne: jest uważane za gałąź prawa i ustawodawstwa, kierunek nauki i dyscyplinę naukową. Jednocześnie pojęcie to jest używane w jego najdokładniejszym znaczeniu - systemie norm prawa karnego, które są ustanawiane przez ustawodawcę w celu uregulowania i ochrony społeczeństwa przed przestępczością.
Cechy typów relacji społecznych,Podstawowy podział systemu prawa na podsystemy, ich społeczny cel, a także zadania przed nim w pełni ujawniają opisywaną koncepcję. Przedmiot i metoda prawa karnego czynią z niego niezależną gałąź, która jest ściśle powiązana z innymi dziedzinami. Wyróżnia się dwustronną orientacją, którą określają normy prawne. Pojęcie to obejmuje przedmiot ochrony i regulacji prawa karnego. Chodzi o zjawiska, które są chronione i regulowane przepisami oraz podlegają badaniom w określonych ramach.
W prawie karnym podmiotem są dwa rodzaje relacji:
- które powstają, gdy przestępstwo zostaje popełnione między osobą, która je popełniła, a państwem reprezentowanym przez organy ścigania;
- które są wynikiem prawnie dozwolonych działań powodujących uszkodzenie przedmiotów. Mogą wykluczyć przestępczą orientację działania (na przykład nagły wypadek).
Przedmiot prawa karnego w badaniachdziałalność to szersze pojęcie. Wynika to z faktu, że nauka bada nie tylko obowiązujące ustawodawstwo i praktykę jego stosowania, ale także treści społeczne, sposoby doskonalenia branży jako całości czy
W ramach dyscypliny akademickiej przedmiot prawa karnego zdeterminowany jest całokształtem całego kompleksu wiedzy, który umożliwia przyszłym specjalistom zdobycie wiedzy teoretycznej i umiejętności zawodowych.
Prawo karne (jako branża) nie tylkoich podmiot, ale także własne metody wpływania na zachowanie osób, które dopuściły się przestępstwa. Z ich pomocą rozwiązuje problemy związane z regulacją i ochroną relacji w społeczeństwie. Najbardziej znane metody to:
- Zakaz popełnienia niebezpiecznego czynu pod groźbą surowych środków wobec sprawcy.
- Stosowanie sankcji przewidzianych w regulaminie.
- Zastosowanie innych środków (na przykład o charakterze medycznym).
W ten sposób opisuje się przedmiot prawa karnegostosunki społeczne rozwijające się w sferze działania norm upoważniających. Są nierozerwalnie związane z metodami, których celem jest regulacja znaczących społecznie zachowań obywateli w społeczeństwie.
