Charakter i przyczyny rozdrobnienia Rosji

Przyczyny rozdrobnienia Rosji (a także wszystkich innych krajów europejskich)

средневековья) имели объективные предпосылки.Samo to zjawisko było logicznym rezultatem rozwoju stosunków społecznych, gospodarczych i politycznych we wczesnych państwach barbarzyńskich. W rzeczywistości współcześni uczeni nazywają rozdrobnienie feudalne osłabieniem władzy centralnej przy jednoczesnym wzmocnieniu regionalnych elit w kraju. Monarcha nadal był najwyższym ogniwem w hierarchicznej drabinie, jednak nie był w stanie całkowicie kontrolować wszystkich terytoriów swojego państwa. A w niektórych przypadkach nie był nawet w stanie obronić swego tronu przed potęgą militarną własnych wasali lub ich związków. Co ciekawe, sam termin można zastosować tylko w świecie europejskim. Ta sama definicja jest czasami używana w odniesieniu do upadku, na przykład, Złotej Hordy lub Kalifatu Arabskiego. Jednak takiego porównania można dokonać jedynie w przenośnym rozumieniu, ponieważ nie można poważnie mówić o stosunkach zwierzchniczo-wasalnych w społeczeństwach pozaeuropejskich.

Przyczyny rozdrobnienia starożytnej Rosji

Średniowieczny stan Rosjan nie byłcoś bardzo odmiennego od krajów paneuropejskich. Zarówno tam, jak i tam było wiele podobnych procesów. Przyczyny rozdrobnienia Rosji wynikały również z faktu, że wasale we własnych posiadłościach byli w stanie uzyskać znaczną niezależność od centralnego miasta i dzięki temu wzmocnić się pod każdym względem. Nominalnym władcą stolicy Rosji był książę kijowski, a jego wasale - różni książęta (Czernihów, Wołyń, Suzdal i inni). Jednak w XII - XIII wieku intensywnie rosła wielkość działek, a także liczba chłopów zależnych od bojarów. To oczywiście uczyniło ich silniejszymi, pozbawiając ich jakiejkolwiek potrzeby trzymania się patronatu księcia kijowskiego. Jednocześnie przyjaźń z lokalnym księciem została uznana za bardzo przydatną.

W dużej mierze tej sytuacji towarzyszyłysłabe powiązania gospodarcze między różnymi regionami kraju oraz brak szczególnie znaczących i niezbędnych powiązań handlowych. Upadek feudalny był również spowodowany znaczną wielkością państwa. Niezwykle trudno było utrzymać kraj w jednej potędze. W tym okresie rozwijają się miasta, które coraz częściej opowiadają się za rozszerzeniem samorządu i zmniejszeniem zależności od struktur książęcych. Przyczyny rozdrobnienia Rosji wynikały głównie ze słabych więzi gospodarczych między regionami, a także z naturalnego pragnienia prowincjonalnych sił niepodległościowych. Ostatnim księciem kijowskim, któremu udało się zachować jedność ziem rosyjskich, był syn Władimira Monomacha - Mścisława. Jednak po jego śmierci, która miała miejsce w 1132 r., Kraj ostatecznie rozpadł się na kilka praktycznie niezależnych księstw.

Kijów przez długi czas pozostawał najbardziej prestiżowydla rosyjskich książąt centrum nie odgrywało już jednak roli. Wraz z ogólnymi tendencjami europejskimi przyczyny rozdrobnienia Rosji i sama natura tego zjawiska leżą także w osobliwościach lokalnego systemu sukcesji. Faktem jest, że na Zachodzie istniało tak zwane prawo Salic, które dyktowało, że tylko syn króla (zwykle najstarszy z żyjących) może zostać spadkobiercą. W tym samym czasie młodsi bracia monarchy i ich dzieci nie mieli praw do tronu. W Rosji, zgodnie z tradycją, najstarszy syn zasiadł na głównym tronie, a jego młodsi bracia zasiedli na peryferiach, jednak po śmierci księcia kijowskiego mieli prawo zgłosić swoje roszczenia do pustego tronu. Po zaledwie kilku pokoleniach gmatwanina wreszcie się zagmatwała, powodując liczne roje między rodzeństwem, kuzynami, siostrzeńcami i wujami z dynastii Rurik. Stwarzając w ten sposób oczywiste przesłanki i przyczyny politycznego upadku państwa.

I konsekwencje fragmentacji Rosji

Земли восточных славян в этот период стали reprezentują szereg dużych niezależnych księstw. Wzmocnienie lokalnych dziedzińców i rodzin szlacheckich dało rosyjskiej ziemi Nowogród, księstwa Galicja-Wołyń i Władimir-Suzdal, powstanie i wyniesienie Moskwy. Podobnie jak w pozostałej części Europy rozdrobnienie feudalne w Rosji po kilku stuleciach ustąpiło miejsca centralizacji, a następnie absolutyzacji władzy carskiej.