Formy i metody kontroli finansowej odzwierciedlają organizację pracy weryfikacyjnej wyższych władz sfery finansowej i kredytowej w odniesieniu do ich strukturalnych działów.
Tak więc pokazują formy kontroli finansowejsposoby konkretyzacji pewnych działań struktur kontrolnych. Klasyfikacja głównych form tego terminu zależy od czasu bezpośredniej realizacji kontroli, a mianowicie: kontroli wstępnej, kontroli bieżącej i kolejnych.
Wstępna kontrola jest przeprowadzana wcześniejwdrożenie określonego środka finansowego. Często jest to przeprowadzane przez wyższą organizację finansową i kredytową przy rozważaniu niektórych planów finansowych, obliczeń i szacunków. Obejmuje to również analizę wykonalności udzielania pożyczek lub przekazywania środków z budżetów wszystkich szczebli.
Obecna kontrola (czasami występuje w literaturzepod nazwą „operacyjna”) powinna być prowadzona w samym procesie prowadzenia operacji związanych z otrzymaniem i wydatkowaniem środków. Na podstawie danych księgowych, inwentaryzacji czy obserwacji wizualnej ten rodzaj kontroli zapobiega popełnianiu przestępstw w sektorze finansowym, a także reguluje występowanie ryzyk finansowych.
Dalsza kontrola jest przeprowadzana jakododatkowa weryfikacja ważności i legalności transakcji środkami po ich faktycznym wykonaniu. Ta forma kontroli realizowana jest poprzez analizę sald i inną sprawozdawczość, a także wykorzystuje metodę audytów i inspekcji bezpośrednio na miejscu w organizacjach i instytucjach.
Metody kontroli finansowej obejmują metody i techniki jej realizacji, wśród których najważniejsze to:
- obserwacje. Są to metody kontroli finansowej, za pomocą których dokonuje się ogólnej znajomości bieżącej działalności przedsiębiorstwa w celu dalszej kontroli jego kondycji finansowej;
- czeki.Takie metody kontroli finansowej odnoszą się bezpośrednio do działalności finansowej i generalnie powinny być przeprowadzane na miejscu, wykorzystując bilanse, sprawozdawczość i inne dokumenty dotyczące wydatków w celu identyfikacji niektórych naruszeń dyscypliny finansowej, wskazując sposoby eliminacji konsekwencji ich wystąpienia;
- ankiety. Są to metody badania poszczególnych aspektów działalności finansowej. Opierają się na szerszym zakresie wskaźników niż różnią się one od weryfikacji;
- analiza. Powinien być przeprowadzany na podstawie sprawozdań z dowolnego okresu i mieć na celu identyfikację „słabości” dyscypliny finansowej;
- rewizja.Można powiedzieć, że jest to główna metoda kontroli finansowej, którą przeprowadza się w celu ustalenia legalności i legalności dyscypliny finansowej w określonym przedmiocie. Audyt może być obowiązkowy i regularny. Metoda ta polega na weryfikacji dokumentacji pierwotnej, raportów statystyczno-księgowych, rejestrów księgowych oraz faktycznej dostępności pieniędzy w kasie.
Badanie jako metoda kontroli finansowej oznacza sprawdzanie tylko działalności finansowej jednostki, ale nie metod jej zarządzania lub organizacji.
Państwowe metody kontroli finansowejnie różnią się od wymienionych powyżej. Jednak główną różnicą między nimi jest organ służby cywilnej, który przeprowadza audyt, inspekcję, ankietę lub analizę.
Tak więc organy państwowe w sektorze finansowym zstanowiska w ich strukturze obejmują uprawnione organy kontroli finansowej, federalne organy kontroli finansowej, a także pododdziały organów federalnych związanych z władzą wykonawczą o określonych uprawnieniach kontrolnych. Organizacje te mają określone funkcje zgodnie z obowiązującym prawem.
