Jaki jest celownik w języku rosyjskim?

Język rosyjski ma sześć przypadków, któreWyrażaj określone role rzeczowników w zdaniach: mianownikowy, dopełniaczowy, celowniczy, biernikowy, instrumentalny, przyimkowy. Jednym z pośrednich przypadków jest przypadek celowy w języku rosyjskim. Zajmuje szczególne miejsce w porównaniu z innymi przypadkami pośrednimi, ponieważ przeciwstawia się im fakt, że ma własną semantykę.

Przypadek celowniczy wskazuje obiekt, do któregoakcja jest skierowana do adresata (na przykład, aby napisać do siostry, aby pomóc rodzicom), do przedmiotu (na przykład, aby świętować narodziny, przynależność do dziecka), do przedmiotu stanu i własności (na przykład wierności temu, co zostało powiedziane, oddania właścicielowi). Wyraża postawę, która determinuje cel podmiotu (hymn do pracy), jest używana w bezosobowych zdaniach, aby przekazać stan podmiotu (dziecko było chore, chciał spać). Przypadek celny odpowiada na pytanie (czasami można mentalnie zastąpić słowo „dać”) „komu?”, „Co?”, „Gdzie?”, „Gdzie?”.

Celownik w porównaniu do innychprzypadki pośrednie, można go używać z mniejszą liczbą prymitywnych przyimków („k” i „po”). W pozycji hipotetycznej przypadek celowy w języku rosyjskim z pretekstem „k” może spełniać funkcję informacyjną i komplementarną (odwoływać się do najsławniejszych powiedzeń), mieć obiektywne znaczenie (szacunek dla rodziców), mieć ostateczne znaczenie (w tym miejscu: podejdź do drzwi; z czasem : ocieplenie do południa; według celu i celu: jedzenie na obiad).

W nietypowej pozycji przypadek celowy zprzyimek „k” ma znaczenie znaku predykatywnego (umiejętność śpiewania), wartości przedmiotu podczas określania (w tej sukience brakuje czegoś jasnego), ostatecznej i poszlakowej wartości miejsca i czasu (wieczorem robi się cieplej). Przy użyciu przyimka „przez” w pozycji hipotetycznej przypadek celowy ma następujące znaczenie: przedmiot (pukać do drzewa, tęsknić za bratem), definitywny z wartościami miejsca (jechać w drogę), czasu (spać w nocy), przyczyn (powiedzieć przez pomyłkę), cele (połączenie weryfikacyjne). W pozycji niedostępnej są to wartości znaku predykcyjnego (tęsknota za domem rodzicielskim), wartości subiektywnej (wszyscy mają książkę) i wartości ostatecznej (sklep nie działa w niedziele).

Przypadek celowniczy jest połączony z takimniekonsekwentne preteksty: w przeciwieństwie do (powiedział), dzięki (matce), w przeciwieństwie do (siebie), po (firmie), wbrew (losowi), w stosunku do (profesora), według (umowy), według (celów), sądząc po ( ilość). Przy deklarowaniu rzeczowników szczególnie warto zwrócić uwagę na przypadek celowy, którego zakończenia zależą od rodzaju odmiany samego rzeczownika. Rzeczowniki pierwszej deklinacji (męskie i żeńskie, które kończą się na „-a”, „-i”) w kończącym się przypadku, mają w liczbie pojedynczej „-e”, „-i” (na przykład mama, ściana, historia, ciocia ) i „-am”, „-yam” - w liczbie mnogiej (na przykład mamy, wujkowie).

Rzeczowniki drugiej deklinacji (rodzaj męski inijaki z końcówką zerową i końcówką „-o”) końcówki liczby pojedynczej mają „-y”, „-y” (na przykład okno, tabela) i liczbę mnogą - „-am”, „-yam” (na przykład okna , tabele) w celowniku. Rzeczowniki trzeciej deklinacji (kończące się miękkim znakiem) w końcówkach celowników mają „-i” w liczbie pojedynczej (na przykład w nocy, według tkaniny) i „-am”, „-yam” - w liczbie mnogiej ( na przykład w nocy na tkaninach).