K. N.Batiuszkow uczynił rosyjską poezję bardziej melodyjną, płynną, wdzięczną, czego nikt wcześniej nie był w stanie zrobić. Słynny krytyk W.G. Belinsky zauważył, że poezję Puszkina przygotowały dzieła Żukowskiego i Batiuszkowa. Czystość i nieskazitelność sylaby to główne cechy wyróżniające jego wiersze. Poeta zawsze dążył do szczerości, unikając wszystkiego, co sztuczne i sztuczne. Jego utwory liryczne wyszły pięknie i wysublimowane. Perłą twórczości są dzieła poświęcone ukochanej osobie. Poniżej przedstawiono analizę wiersza Batiuszkowa „Mój geniusz”.
Historia stworzenia
Na tym polega analiza wiersza „Mój geniusz”(Batyushkov K.N.) o tym, jakie wydarzenia zainspirowały poetę. W 1813 roku w Petersburgu poznał Annę Furman, która urzekła go swoim niepowtarzalnym urokiem. Opiekunami dziewczyny cieszyło się, że opiekuje się nimi bogaty i wybitny młody szlachcic. Anna nie żywiła jednak wzajemnych uczuć do poety, ale pod wpływem swoich opiekunów zgodziła się na zaręczyny.
Ale Batiuszkow przerwał to, gdy się o tym dowiedziałdziewczyna go nie kocha i zgadza się mieszkać z nim ze względu na pieniądze. Ta przerwa spowodowała poważne załamanie nerwowe u poety. Batiuszkow zachował wizerunek Anny Furman do końca życia, a jego uczucia nie słabły przez lata. To ona zainspirowała poetę do stworzenia całego cyklu wierszy, w tym utworu.
Konstantin Batyushkov nawet po rozwiązaniu umowyznajomy z Anną, nadal wierzył, że spotkanie z nią jest darem losu. Mimo obojętności ukochanej poeta był już szczęśliwy, że sam kochał. Wydawało mu się, że to uczucie uchroni go przed wszystkim i stara się je zachować nie tylko w sercu, ale także w pracy. Anna Furman to twórczy geniusz K. N. Batiuszkowa, który wywarł ogromny wpływ na jego karierę, zainspirował go do tworzenia pięknych i lekkich dzieł.
Rozmiar i rym
Analizując wiersz „Mój geniusz” (Batiuszkow)rozmiar kreacji i określenie sposobu rymowania to kolejna ważna kwestia. Ta elegia jest zapisana w jambicznym tetrametrze. Utrzymuje się przy tym w charakterystycznym dla poety sposobie pisania - gładkim i melodyjnym. Autorka stosuje mieszaną metodę rymowania: połączenie rymów męskich i żeńskich. Dzięki temu uzyskuje się akordy krzyżowo-rymowe.
Analizując wiersz „Mój geniusz” (Batyushkov K.N.) należy zaznaczyć, że nie ma w nim wizualnego podziału na strofy. Niemniej jednak można w nim wyróżnić kilka części, które składają się na harmonijną i zrozumiałą kompozycję. Pierwsza część mówi o walce serca i rozumu, w drugiej obraz ukochanego jest przedstawiany czytelnikowi, w trzeciej mówi się o jego opiekunu.
Obraz geniusza
Historia bohatera lirycznego w analiziewiersz „Mój geniusz” (Batyushkov KN) ma jedną z głównych kwestii. Oczywiście głównym bohaterem jest ukochana poety, której wizerunek opisany jest liniami. Wielokrotne powtórzenie frazy, że bohater pamięta cechy swojej muzy, potęguje emocjonalną kolorystykę wiersza.
Dla niego ukochany nie jest łatwykochanie. Jest geniuszem, który pomaga tworzyć. W końcu to jej wizerunek zainspirował go do stworzenia pięknych dzieł lirycznych. Geniusz w tym wierszu to nie tylko ukochana, ale także personifikacja wszystkich możliwości i wewnętrznego potencjału człowieka.
Motyw miłości
Analizując wiersz „Mój geniusz” (Batyushkov K.N.) warto podkreślić, że tematem przewodnim jest miłość, choć nieodwzajemniona. W pierwszych wierszach autor mówi o walce serca i umysłu, w której przeważają uczucia. Przynosi poecie zarówno radość, jak i smutek z faktu, że współczucie pozostało bez odpowiedzi. Opisuje uczucie wzniosłości i szczerości, które jest czytane w każdym wierszu. I właśnie ta miłość jest inspiracją dla poety.
Artystyczne środki wyrazu
W analizie wersetu „Mój geniusz” (Batyushkov K.N.) trzeba też porozmawiać o metodach literackich, którymi posługiwał się poeta. Jest to paralelizm syntaktyczny, który uwidocznił się w opisie pamięci serca i rozumu. Aby stworzyć wizerunek swojej ukochanej, autor użył jasnych epitetów, które wzmocniły wyrazistą kolorystykę wiersza.
Minimalne użycie słów na przemiandźwięczne dźwięki pozwalają nadać specjalną opalizującą melodię, nadając liniom szczególną delikatność i lekkość. Wszystko to tylko podkreśla wzniosłe i jasne uczucie bohatera.
Ten wiersz jest jednym z najlepszychprace K. N. Batyushkov. Pokazuje, jak elastyczne może być słowo pod piórem utalentowanego pisarza. Teksty poety, zainspirowane silnym uczuciem, nabierają szczególnego wdzięku. Cykl wierszy poświęconych Annie Furman nie tylko ukazuje Batiuszkowa jako utalentowanego poetę, ale także oddaje głębokie i ciągłe uczucia, jakich człowiek może doświadczyć. Tekst Batyushkov zajmuje szczególne miejsce w poezji rosyjskiej.
