"Pamiętam cudowny moment" Puszkina - to jedno z najbardziej drżących, serdecznych i harmonijnych arcydzieł poezji miłosnej poety. I to pomimo faktu, że ma wiele takich rewelacji.
Analiza wiersza. Puszkin, "Pamiętam wspaniały moment": adresat
Uważa się, że autor przemawia w tej kwestiipraca specjalnie dla A.P. Cairn. Po raz pierwszy spotkał ją, gdy w 1819 roku został z Oleninami. Nawet wtedy jej uroda i urok urzekały poetę. Minęło sześć lat i spotkali się po raz drugi w Trigorskoje. Anna została tam z ciotką Osipową. Niemal zapomniane, zgaszone uczucie wskrzeszone w duszy Puszkina obudziło go w atmosferze bolesnego, monotonne wygnanie Michajłowa. Przed wyjazdem Anna napisała wiersz i dała go wraz z drugim rozdziałem Oniegina.
Już pierwsze słowa utworu, jego muzykafascynujący czytelnik. Z każdą linią wszystko jest lepiej słyszane, co dawno znane. Nie od razu, ale stopniowo pamiętam: to jest list Tatyany, w którym wylewa udrękę w jej szczere spowiedzi. Wiadomo, że trzeci rozdział "Oniegin" został napisany przed drugim spotkaniem z Anną Kern. Być może to list Tatyany skłonił poetę do napisania pierwszych wierszy wiersza "Pamiętam ...". Oczywiście, jeśli założymy, że jest on dedykowany konkretnej osobie, to porównanie z "Eugeniuszem Oniegina" nie jest całkowicie udane. Jednak w tym przypadku ważniejsze jest nie tyle sam adresat, co raczej stan czystości i świeżości uczuć, które wytworzyły deklarację miłości bliską modlitwie. Poetycki obraz wypełniony jest ziemską zawartością Puszkina. Ma tę idealną, piękną, ale wciąż prawdziwą kobietę.
Kolejne linie utworu są autobiograficzne,ale ich emocjonalność nie spada. Poeta pamięta, jak żył przez kilka lat w hałaśliwym, tętniącym życiem Petersburgu, gdy jego dusza cierpiała z powodu smutku. Następnie opowiada o bolesnych dniach spędzonych w zaroślach podczas wygnania w Mikhaylovskaya. Tu poeta nie tylko powielać tego, co było wcześniej doświadczył, i podkreśla, że nie umarł słodki głos z dala, nie usunięte słodkie, rajskie funkcje w jego duszy. I nagle uczucia eksplodują z nową energią. W miejscu cichej czułości pojawia się burzliwa namiętność. Przyjemność kobiety, która zaabsorbowała go miłością, piękno kobiety przynosi błogość samemu poecie. Doświadcza szczęścia, które jest nieporównywalne z niczym. Poeta rozumie, że dla niego bez natchnienia, bóstwa i miłości nie ma życia.
Analiza wiersza. Puszkin „Pamiętam cudowny moment”: ujmująca moc dzieła
Ta poezja jest szczególnie atrakcyjna, ponieważto nie tylko teksty miłosne. W wierszu ta linia jest nierozerwalnie związana z filozoficznymi rozważaniami Puszkina na temat życia w ogóle, na radości bycia, na odnowie sił twórczych w tak rzadkich momentach spotkania z prawdziwym pięknem. Eksplozja emocjonalna, pasja łączą się w niej z takimi czułymi uczuciami jak drżenie, liryzm. Pojawienie się ukochanej skłoniło poetę do rozkoszowania się nią i podziwiania jej, dało mu oświeconą inspirację.
