Niestety koncepcja systemu bankowego Federacji Rosyjskiej jestbezwładność jest nadal kojarzona z gospodarką przejściową. Nie takie proste. Być może na pozór stabilna, pozostaje tylko dwustopniowa zasada jego konstrukcji (działalność licencyjna banków komercyjnych jest regulowana przez Bank Centralny).
Pomimo niesprzyjających perspektyw na 2013 rok,związane ze spadkiem wolumenów kredytowych, aktywnie rozwijana jest nowa strategia. Dlatego pojęcie „systemu bankowego” nie jest dziś statyczne. Jej instrumenty się zmienią. Model przejściowy się wyczerpał. System bankowy jako składnik gospodarki narodowej osiągnął linię stabilizacji gospodarczej. Odnosi się to do oficjalnego oświadczenia, że kraj osiągnął poziom gospodarczy z 1990 roku w pierwszej połowie 2007 roku.
Na obecnym etapie zostaje misjonarkązapewnienie płynności całemu sektorowi przemysłowemu. Konieczność przekształcenia koncepcji i elementów systemu bankowego jest oczywista. Inwestycje kapitałowe w innowacyjne technologie to integralna misja społeczna banków. Cieszy fakt, że podejmowane są już praktyczne kroki w tym kierunku. Przezwyciężając „błędne koło” sztywnych podejść monetarnych, które ograniczają produkcję krajową, polityka pieniężna zmienia się.
Jednocześnie jesteśmy świadkami „deliberyzacji”, czyli wzrostu udziału państwa w sektorze bankowym. Dowodem na to jest pojawienie się banków komunalnych.
Możliwy benchmark rozwoju dla krajowegosystem bankowy może służyć jako sektor bankowy Chin. Do tego modelu przybliża nas podobny udział kapitału bankowego kontrolowanego przez państwo – około 60%. Znaczenie jest oczywiste. Aby przezwyciężyć kryzys pozostający w tyle za gospodarką, potrzebne są doświadczenia w zakresie luzowania stóp procentowych, obniżania cen kredytów i „miękkiej” regulacji podaży pieniądza. Wyniki ChRL są wymowne: stopa wzrostu do 2006 r. – 9,5%, a nawet teraz, w warunkach światowego kryzysu, „nieboczna” dla zachodniego biznesu – 8%. Zmodernizowana koncepcja „systemu bankowego” naszego wschodniego sąsiada opiera się na dwóch zasadach. Po pierwsze, dobrze zdefiniowany i nakreślony sektor publiczny systemu bankowego. Opiera się na 4 bankach państwowych (Bank of China, Industrial and Commercial Bank, Construction Bank, Agricultural Bank).
Znamienne, że obecnie Rosyjski Bank Centralny zaczyna wskazywać na konstruktywne stanowisko państwa w sprawie eksportu rosyjskiego kapitału.
Konieczność debugowania przejrzystego ijasne regulacje walutowe. Wystarczy przypomnieć nielegalny odpływ kapitału w ubiegłym roku w wysokości 48-49 miliardów dolarów, "nagle zauważony" przez ustępującego Siergieja Ignatiewa. Dwukrotność tej kwoty (według stróżów prawa i Interpolu) jest obarczona odpływem „cenowym” według schematów eksportowo-importowych!
Coraz więcej uwagi poświęca siędziałalność spółek zależnych banków zagranicznych. Ich elementem jest ożywienie kredytów konsumenckich w ubiegłym roku. W kwietniu 2012 kwota udziału kapitału zagranicznego w sprzyjających warunkach rynkowych wzrosła do 31%!
Fakt, że „banki zagraniczne” pomagają państwu,obsługi obiegu pieniądza, nie ma wątpliwości. Jednak dzisiejsze spółki zależne są dość przejrzyście kredytobiorcami netto rosyjskiego rynku, rozwiązując problemy swoich macierzystych struktur zachodnich, stymulując odpływ kapitału poprzez udzielanie pożyczek nierezydentom. Jak widać, pojęcie „systemu bankowego” jest zniekształcone z powodu tego odpływu.
Wszystkie powyższe czynniki ucieczki kapitałuoficjalnie ogłoszone, oczywiście nie na próżno. Oczywiście, wraz z końcem etapu przejściowego i formowaniem się głównych graczy rynkowych, nadszedł po prostu „czas” na poważne zajęcie się tą luką. Jednak każdy wie, co dokładnie spowodowało ten negatyw. Zmiany w federalnej ustawie o regulacji dewizowej, sztucznie wprowadzone „z ciężkiej ręki” Marynarki Wojennej, faktycznie otworzyły drzwi na nasz rynek dla spekulantów walutowych i uwolniły ręce przestępczego kapitału.
Podsumowując, zauważamy, że społeczeństwo wiąże duże nadzieje z reformą krajowego systemu bankowego.
