Czym jest ojczyzna? Znaczenie i pochodzenie słowa „ojczyzna”

Ale tak naprawdę, jaka jest ojczyzna współczesnego człowieka? Czy znaczenie tak istotnej koncepcji zmienia się z czasem? Zróbmy to dobrze.

Pochodzenie słowa

Nie trzeba dodawać, że ta koncepcja odchodzizakorzenione w nieznanej głębi wieków. Podstawą jest „miły”. To znaczy, co było zarówno mocą, jak i miłością dla dawnych Rosjan. Rod był nie tylko niezawodnym środowiskiem i wsparciem. Był to symbol możliwości życia bez ciągłego ryzyka wyginięcia z wrogich sił zewnętrznych. Okazuje się, że pochodzenie słowa „ojczyzna” jest bardzo starożytne i nie mniej głębokie.

Znaczenie słowa „ojczyzna”

Spójrzmy na kilka interpretacjikoncepcje. Istnieje najprostsza, a nawet prymitywna interpretacja: miejsce urodzenia osoby. Dotyczy to terytorium geograficznego i administracyjnego. W szerokim tego słowa znaczeniu - kraj, węższy - miasto (wieś, wieś i tak dalej). Dziwne jest to, że większość słowników interpretuje słowo „ojczyzna” w tym bardzo wąskim znaczeniu. Okazuje się, że pytanie „Jaka jest ojczyzna?” możemy z pewnością powiedzieć, że właśnie w tym stanie widzieliśmy światło. Czy to naprawdę tak jest? Zwłaszcza w nowoczesnych warunkach, kiedy państwa powstają i umierają, czasami nie zdołały istnieć przez kilka dziesięcioleci. Co, urodzeni w Związku Radzieckim nie mają już ojczyzny? Prawdopodobnie konieczna jest interpretacja tego pojęcia znacznie głębiej niż granice państwowe. Rzeczywiście, wraz ze zmianą nazwy terytorium, a nawet zmianą systemu gospodarczego, rodzaj nie znika! On idzie dalej. Okazuje się, że słowo „ojczyzna” jest nieco głębsze. Oznacza wspólnotę ludzi mieszkających na określonym terytorium i zjednoczonych przez wszelkiego rodzaju więzi (pokrewnych i ekonomicznych, kulturalnych i politycznych, czyli najbardziej różnorodnych).

Jak zachodzi wypełnianie się znaczeniem?

Kłócąc się o to, czym jest Ojczyzna, nie można się powstrzymaćkojarzą tę koncepcję z duszą jednostki. Znaczenie tego słowa jest wypełnione osobistą percepcją. Osoba, która uważa, że ​​Ojczyzna jest tylko miejscowością, traktuje swój kraj zupełnie inaczej niż ktoś, kto
wierzy, że to Ojczyzna! Każdy swoim własnym zrozumieniem i zrozumieniem tego słowa wypełnia je własnymi myślami, z których wyrastają czyny. Dla Rosjanina miłość do Ojczyzny zawsze była święta. Jednocześnie koncepcja rozciągnęła się zarówno na terytorium, jak i na ludzi. Nie akceptowano podziału na krewnych i „obcych”. Każdy, kto mieszkał na wsi, automatycznie stawał się swoim. To rozumienie Ojczyzny jest również istotne we współczesnym świecie. Chociaż nie wszędzie. W krajach „demokratycznych” istnieje tendencja do zastępowania głębokiego znaczenia słowa „ojczyzna” bardziej przyziemnym pojęciem, aby odbierać mu najbardziej „uduchowione” cechy. Okazuje się, że „klan” zostaje zastąpiony przez bliskich krewnych (mąż, żona i dzieci). W tak wąskiej koncepcji nie ma już miejsca na chęć obrony swojej ziemi, kraju, ludzi. Pozostaje tylko samolubne dążenie do własnego dobra. Nie można powiedzieć, że takie rozumienie słowa „ojczyzna” nie ma prawa istnieć, tylko to jest zupełnie inne, „nie nasze” życie. Zabierz Rosjanom Ojczyznę, a zmieni się w Amerykanina - taka opinia istniała jeszcze w czasach radzieckich i nie na próżno.

Gdzie zaczyna się Ojczyzna?

Nic dziwnego, że znaleziono ten wers ze znanej piosenkitak głęboka odpowiedź w duszach starszego pokolenia. W tym zniszczonym kraju doskonale rozumieli, czym jest Ojczyzna. To dziedziniec, na którym minęło dzieciństwo, na którym życie było pełne marzeń i miłości. Jest stanem, który potrzebuje każdego mieszkańca jak powietrza! A teraz nic się nie zmieniło. Dopiero w esejach na temat „Moja mała ojczyzna” dzieci piszą już nie o pięknie swojego miasta, ale o jego przedstawicielach, którzy dokonali przełomu programistycznego. Dla nich przestrzenie rozszerzyły się pod względem nabrania innego wymiaru. Teraz ważna jest nie tylko i nie tyle przestrzeń geograficzna, co przestrzeń informacyjna. Okazuje się, że pomimo wielu krytycznych ataków na całkowite uzależnienie od internetu „ojczyzna” staje się pojęciem wielowymiarowym. Rozpoczyna się od wszystkiego, co „rodzaj” był w stanie stworzyć dla dobra swoich członków. I to nie tylko poprawa terytorium i dobrobytu rodzin. To także coraz ważniejsza przestrzeń informacyjna.

Jak zmienia się koncepcja w kontekście globalizacji?

Nie możemy przymykać oczu na to, że trendywspółczesnego świata podważa rozumienie etniczności i narodowości z umysłów młodych ludzi. Chęć zostania „mieszkańcem planety” staje się coraz bardziej modna. Jeśli postępujemy zgodnie z logiką populacji, to w takim świecie cała Ziemia powinna stać się ojczyzną. I dzieje się odwrotnie: wyrzekając się „rodzaju”, człowiek staje się wiecznym wyrzutkiem. Nigdzie nie znajduje podstawy, którą otrzymuje, łącząc się z krajem urodzenia i jego populacją. Stąd wniosek, który dla wielu wcale nie jest pożądany: globalizacja pozbawia nas naszej Ojczyzny. Jego znaczenie zostało utracone. Stajemy się pozbawieni korzeni, tylko populacja planety. To dobrze czy źle? Co myślisz?

Znaczenie pojęcia „ojczyzna”

Bez względu na to, jak dana osoba próbuje się od niego oddalićkrajów, poprawiających warunki życia rodziny i miejsca, w którym dorastał, nie odpuszcza. „Ojczyzna” nie istnieje jako terytorium razem z ludźmi. Jest częścią duszy. Emigranci często o tym mówią. Możesz nienawidzić władców, ale zapachy i widoki Twojego ukochanego kraju nawiedzają Cię przez cały czas. Pojawiają się znikąd i sprawiają, że tęsknisz za „brzozami” lub „stawami” (każdy ma swój sposób). Nie można przecenić znaczenia słowa „ojczyzna”. To jest dokładnie pojęcie, które identyfikuje osobę. Jego rodzina od wieków związana jest z pewnym ludem, stylem życia, kulturą. Nie ma ucieczki od tego. Słowo „ojczyzna” oznacza wszystko razem: geografię i ludność, politykę i kulturę. Najważniejsze w tym jest to, co odróżnia agregat tych pojęć od innego agregatu, który charakteryzuje inny kraj. Tylko dojrzała osoba może w pełni pojąć i zrozumieć głębię tego słowa. Ojczyzna to nie tylko zwycięstwa państwa i poszczególnych obywateli, ale także porażki i straty. To nie tylko duma z osiągnięć, ale także ból z powodu „niedoskonałości”, błędów i bezmyślności. Ojczyzna to coś, bez czego człowiek czuje się zagubiony i zdezorientowany, pozbawiony głębokiego sensu istnienia, coś, za co nie szkoda oddawać życia!