Een persoon die anders is dan de samenlevinghandelingen die in strijd zijn met morele of wettelijke normen, worden gedefinieerd als de eigenaar van afwijkend gedrag. Het verschilt van anderen door het afwijzen van sociale normen, agressie en het vermogen om onredelijk te handelen, in strijd met de mens. Afwijkend gedrag is het onvermogen om iemands acties te beheersen, om de mentale toestand te beheersen. In het bijzonder manifesteren deze symptomen zich onder invloed van alcoholische of verdovende middelen. Zulke mensen onderscheiden zich onmiddellijk van de samenleving door ongehoorzaamheid en vrijzinnigheid. Ongehoorzaamheid is een van de belangrijkste kenmerken van deze persoon.
Afwijkend gedrag bevestigt dit, de persoon nietpast in elk kader en kan zich niet eens aanpassen aan de omringende samenleving. Zijn gedrag kan zelfs gevaarlijk zijn. Het concept van afwijkend gedrag wordt ontcijferd in beperkte en brede zin. In enge zin zijn dit mensen die afwijken van algemeen aanvaarde gedragsnormen, maar geen gevaar voor de samenleving vormen. Over het algemeen bedreigt menselijk gedrag anderen en brengt het strafrechtelijke aansprakelijkheid met zich mee. Zulke mensen plegen strafbare feiten, en in de psychologie wordt het gedrag van zulke personen gewoonlijk delinquent genoemd.
Vormen van afwijkend gedrag:
- alcoholisme;
- drugsverslaving;
- zelfmoord;
- misdrijf;
- homoseksualiteit;
- prostitutie;
- psychische aandoening.
Onder hen uitgesproken negatieve vormenoverwogen: drugsverslaving, misdaad, alcoholisme, zelfmoord. F. Pataki definieert de eigenschappen die kenmerkend zijn voor mensen met afwijkend gedrag. Het:
- agressiviteit;
- conflicten in gezin en samenleving;
- onwil om te leren;
- laag intelligentieniveau;
- associatief gedrag.
Diagnostiek en preventie van afwijkend gedrag
Op basis van de statistieken van sociologen,we kunnen zeggen dat 30% van de samenleving verschillende vormen van afwijkend gedrag heeft. Bovendien zijn deze 30% op hun beurt onderverdeeld in degenen die een gevaar vormen voor de mensheid, en degenen die gewoon opvallen door hun ongewone gedrag. Maar ze vormen geen bedreiging, integendeel, iedereen bewondert hun gedrag, in de overtuiging dat deze mensen dankzij hun excentriciteit grote hoogten in het leven kunnen bereiken.
De resterende 70% zijn we helemaal vergetenopvallen voor niets bijzonders. Ze worden de gemiddelde inwoners genoemd en sommige filosofen worden de grijze massa genoemd. De redenen voor afwijkend gedrag moeten allereerst in de kindertijd worden gezocht, evenals aandacht voor de positie van de patiënt in het gezin. Tijdige preventie zal een persoon helpen beschermen tegen deze afwijkingen van de gedragsnormen. Diagnostiek van afwijkend gedrag wordt niet uitgevoerd zonder rekening te houden met de biologische gegevens van een persoon. Caesar Lombroso stelt dat de redenen voor dergelijke afwijkingen moeten worden gezocht in de kenmerken van het lichaam van het individu. Later werd deze theorie verworpen en ontdekten psychologen dat het vertoonde afwijkende gedrag een gevolg is van een genetische aanleg. Dat wil zeggen, zo'n kenmerk wordt geërfd, maar toch was het niet mogelijk om de biologische theorie volledig te vervangen. Bepaalde biologische afwijkingen maken de ontwikkeling van afwijkend gedrag mogelijk.
