De structuur en functies van de politicologie vertegenwoordigeneen logisch gebouwd, holistisch kenniscomplex over de organisatie van het politieke leven. Het updateproces vindt op een of ander moment plaats in alle levenssferen. Met de toename van de intra-wetenschappelijke status van humanitaire kennis, neemt ook het belang van bepaalde takken van wetenschap toe. Met name recentelijk hebben onderzoekers hun aandacht gericht op het onderwerp politieke wetenschappen. Het belangrijkste aspect in deze branche is de identificatie van de oorzaak en niet het doel van de activiteit.
De term "politicologie" wordt gevormd door twee Griekende woorden "politike" en "logo's", wat letterlijk "politieke wetenschappen" betekent. 'Wetenschap' (letterlijk 'kennis') wordt gedefinieerd als een systeem van continu ontwikkelende kennis. Dit systeem is ontworpen om de concepten van de objectieve realiteit adequaat weer te geven.
De structuur van de politieke wetenschappen bestaat (in algemene zin) uit praktische en theoretische kennis. Elke kennis heeft zeker zijn eigen kenmerken.
Praktijkonderzoekproblemen bij het transformeren van politieke processen, analyseert de middelen en manieren waarop een gerichte impact op de politieke realiteit wordt uitgevoerd. Daarnaast behelst de theoretische richting de ontwikkeling van specifieke aanbevelingen om tot een praktisch resultaat te komen. Tegelijkertijd wordt veel aandacht besteed aan de techniek en technologie van organiserende macht, de specifieke activiteiten van verschillende politieke instellingen en verkiezingscampagnes. Van bijzonder belang in de studie zijn de kenmerken van gedrag in de overeenkomstige sfeer van verschillende sociale groepen. Conclusies verkregen in de loop van toegepast onderzoek kunnen de basis vormen voor het formuleren van theoretische principes.
De theoretische richting draagt bij aan de vorming van fundamentele kennis. In dit geval omvat de structuur van de politicologie methoden en methodologie, het conceptuele apparaat van wetenschappelijk onderzoek.
Over het algemeen wordt de tak van de wetenschap verzocht factoren aan het licht te brengenvorming, aard, manieren van institutionalisering en werking van het systeem. Tegelijkertijd omvat de structuur van de politieke wetenschappen methoden voor het bepalen van de belangrijkste trends en patronen in de openbare politieke sfeer, evenals strategische prioriteiten. Op basis van dit alles worden langetermijndoelen en vooruitzichten voor de verdere ontwikkeling van processen ontwikkeld. De structuur van de politicologie omvat daarnaast technieken waarmee politiek wordt weerspiegeld als een manier om macht te bestrijden en te behouden, een methode en vorm van bestuur. Over het algemeen ontwikkelt deze wetenschappelijke tak een methodologie voor analyse, prognoses en technologieën op basis van een theoretische visie op het probleem en op de resultaten van empirische kennis.
Omdat het een onafhankelijke discipline is, heeft de politicologie een eigen apparaat van categorieën en een systeem van methoden om de politieke realiteit te bestuderen.
De categorieën bevatten de meest voorkomende definities,die de verbanden weerspiegelen van verschijnselen en kenmerken die van groot belang zijn. In de politicologie zijn een aantal concepten bedacht, die instrumenten zijn om te studeren.
De eerste groep bevat definities die dit toestaanleg het onderwerp uit, het onderwerp van de wetenschap. De tweede groep bevat concepten waarmee we de krachten en structuren kunnen analyseren die middelen of doelen zijn voor de politieke elite, leiders. Deze concepten omvatten allereerst "overheersing", "macht", "orde". De derde groep bevat definities die verband houden met de studie van politieke instellingen. De vierde groep concepten maakt het mogelijk om het systeem te analyseren. Dergelijke concepten omvatten in feite "normen", "componenten", "politiek systeem". De vijfde groep bevat definities waarmee u het proces als geheel kunt analyseren. Dergelijke concepten omvatten "modernisering", "hervorming", "revolutie" en andere. De zesde groep bevat definities die de sfeer van politiek bewustzijn beslaan.
