Каждая осень дает увлеченным грибникам de mogelijkheid om rustig te gaan jagen. Lekkere prooien zijn verborgen in de bosbodem, op de stronken en in het mos. Niet iedereen weet echter wat eetbare paddenstoelen zijn. De namen zijn misschien bekend, maar het uiterlijk blijft een mysterie. Omdat de giftige schimmel dodelijk kan zijn, moet je voor eens en voor altijd uitvinden welke te verzamelen en welke te vermijden. Overweeg de meest voorkomende opties.
Honey agaric
Het is de moeite waard om met deze variëteit te beginnen. Misschien zijn dit de meest populaire eetbare paddenstoelen, waarvan de namen niet zijn gehoord, tenzij een volledig overtuigde tegenstander van het gebruik van vertegenwoordigers van dit koninkrijk. Ze behoren tot de lamellaire groep, de eerste groep in voedingswaarde. Paddestoelen vind je in groepen, ze groeien op oude stronken en aan de wortels van bomen. De platen veranderen van kleur van licht naar bruin, de poot is hol en lang. De doppen zijn rond, met kleine bruine schubben. Voordat je voor honingpaddestoelen gaat, moet je zeker de foto's van eetbare paddenstoelen met namen bestuderen, om geen gevaarlijke fout te maken. Ze hebben een tweelingsoort. Valse paddenstoelen zijn giftig en buitengewoon gevaarlijk voor mensen. Hoe kun je ze uit elkaar houden zonder foto? Bij een giftige paddenstoel komt wit of zelfs gekleurd sap vrij op de snede en de pauze zelf kan blauw zijn. Als je eraan likt, voel je een brandende smaak. Tijdens het koken kun je het gevaar identificeren met behulp van een ui - gedoopt in water met dergelijke paddenstoelen, wordt het zwart.
Russula
Dit is een andere eetbare paddenstoel waarvan de namenhet is onmogelijk om het niet te weten. Elk jaar verschijnen ze in voldoende grote hoeveelheden, wat een speciale liefde is voor champignonplukkers. Ze zijn zelfs tijdens het eerste vorstseizoen te vinden. Maar niet iedereen weet dat russules van verschillende typen zijn. Nep-exemplaren onderscheiden zich bijvoorbeeld door een kersen- of lichtstenen hoed, vlezig en halfrond, met dikke brede platen en een witachtig been. Is eetbaar. Amethyst russula - met een rijke paarse tint, soms aangevuld met okerkleurige vlekken in het midden van de dop. De platen kunnen enigszins roodachtig zijn en de witte poot verandert na verloop van tijd van kleur naar bruin. Dergelijke russula zijn ook eetbare paddenstoelen. Veel paddenstoelenplukkers hebben de naam "Barla" niet gehoord, maar het is ook een veel voorkomende soort. De hoed is oranje of rood en wordt aan de randen bijna wit. Witachtige messen met een roze tint kunnen bedekt zijn met bruine vlekken. Barla's russula kan ook gegeten worden.
Witte champignons
Sommige soorten worden als meer succesvol beschouwdeen vondst dan andere. Dit zijn bijvoorbeeld de eekhoorntjesbrood, een veel voorkomend antwoord op de vraag wat voor soort eetbare paddenstoelen zijn. De namen van deze soort bevatten verschillende variaties. Sommigen beschouwen dergelijke paddenstoelen bijvoorbeeld als boletus. Ze onderscheiden zich door een kussenvormige dop, die tot twintig centimeter in diameter kan zijn, bruin, bruin, olijfgroen of bijna wit. De poot is dik en het vlees is dicht, blauw bij het breken. Giftige soorten zijn onder meer roségoud, met een roodachtige hoed en karmijnrode steel. Het is absoluut onmogelijk om ze op te eten. Een andere gevaarlijke variëteit wordt Satanisch genoemd. Ze onderscheiden zich door een vuilgrijze of roze tint van een dop en een vlezige poot van een roodgele tint. Het vruchtvlees wordt langzaam blauw op de snede, de geur is zoetig bij jonge champignons en onaangenaam, met de smaak van vallen, bij oude.
Champignon
Dit zijn eetbare paddenstoelen, waarvan de namen kunnen zijnzie niet alleen in een naslagwerk of encyclopedie, maar ook op prijskaartjes in winkels. Het punt is dat er een soort is die gemakkelijk onder kunstmatige omstandigheden kan worden gekweekt. Maar in hun natuurlijke omgeving groeien ze actief en zijn ze bijna overal te vinden. De kenmerkende kleur van deze paddenstoelen is wit. De hoed heeft een diameter van 15 centimeter en het been is vrij kort en dicht, het vlees heeft een aangename geur. Meestal worden wilde variëteiten gevonden in naald- en gemengde bossen, van juli tot de eerste nachtvorst. Zelfs als je paddenstoelen hebt verzameld, kan er snel nieuwe groei op dezelfde plek verschijnen.
Boletus
Dit is een andere eetbare paddenstoel, foto en naamdie het waard zijn om van tevoren te bestuderen, omdat niet iedereen weet welke specifieke soorten eetbaar en niet gevaarlijk zijn. Boletussen zijn bijvoorbeeld alomtegenwoordig en volkomen veilig. Ze onderscheiden zich door een geelachtige, olijfkleurige dop, een cilindrische poot en het vlees is licht, rood of blauw bij de snede. Boletus bevat ook zeefschachten. Ze hebben een concave oranje dop, een cilindrische poot van dezelfde kleur, dicht geelachtig vlees. Vaak groeien deze paddenstoelen onder de dennen. De roosters zijn ook geschikt om op te eten. Een andere soort zijn de vliegwielen. Ze zijn geweldig om in te bakken of om een taart mee te vullen. Geelbruine champignons onderscheiden zich door vlezige hoeden en roodachtige cilindrische poten.
Boletus
Deze paddenstoelen vallen onder de tweede voedingsgroepwaarden en behoren tot de buis. Ze hebben een vlezige hoed, die een bolvormige of kussenachtige vorm heeft, geelachtig of bruin van kleur met een rode tint; het is wit of grijsachtig van onderen. De rechte stengel is aan de basis verdikt en bedekt met donkerbruine schubben. Het vlees van de boletus is wit en dicht, de breuk wordt blauw en wordt vervolgens zwart-paars. Deze paddenstoelen vind je onder verschillende loofbomen, in tegenstelling tot de volstrekt eenduidige naam, en groeien van midden zomer tot november.
