In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht dat liberalisme -dit is iets totaal nieuws, door invloeden uit het Westen in de Russische cultuur gebracht; liberale politieke opvattingen in Rusland hebben een zeer lange geschiedenis. Meestal wordt de komst van deze politieke opvattingen in ons land meestal gedateerd in het midden van de 18e eeuw, toen de eerste gedachten over vrijheid in de hoofden van de meest verlichte staatsburgers begonnen te sluipen. De meest prominente vertegenwoordiger van de eerste generatie liberalen in Rusland wordt beschouwd als M.M. Speransky.
Maar als je erover nadenkt, liberalisme is nauwelijks een fenomeenniet zo oud als het christendom, of zelfs als oude Griekse filosofen. Inderdaad, precies afgeleid van het Griekse woord voor vrijheid, impliceren liberale politieke opvattingen allereerst de waarde van deze vrijheid als het grootste geschenk dat in de macht van de mens ligt. En we hebben het niet alleen over de interne vrijheid van het individu, maar ook over de vrijheid van de burger ten opzichte van de staat. Dit betekent de niet-inmenging van de staat in alle privéaangelegenheden van zijn burgers, het vermogen om vrijelijk hun politieke opvattingen te uiten, de afwezigheid van censuur en dictaat van de leiders van het land, en dit is wat zowel oude filosofen als de eerste aanhangers van het christendom predikten.
Onder persoonlijke vrijheid prediken mensenliberale opvattingen, begrijp de vrijheid van zelfrealisatie, evenals de vrijheid om elke kracht van buitenaf te weerstaan. Als een persoon intern onvrij is, leidt dit onvermijdelijk tot zijn ineenstorting als persoon, omdat externe inmenging hem gemakkelijk kan breken. Liberalen geloven dat het gevolg van een gebrek aan vrijheid een toename van agressie is en het onvermogen om de belangrijkste concepten van het wereldbeeld, zoals waarheid, goed en kwaad, adequaat te beoordelen.
Ook liberale politieke opvattingenze betekenen ook keuzevrijheid, die door de staat moet worden gegarandeerd. Vrijheid van keuze van woonplaats, beroep, beweging en andere - dit zijn de fundamenten waarop elke liberale regering zou moeten zijn gebaseerd. Tegelijkertijd is zelfs de geringste uiting van agressie onaanvaardbaar voor aanhangers van het liberalisme - elke verandering in de staat mag alleen op een evolutionaire, vreedzame manier worden bereikt. Een revolutie in welke vorm dan ook is al een schending van de vrijheid van sommige burgers door anderen, en daarom is het onaanvaardbaar voor degenen die liberale politieke opvattingen belijden. In Rusland aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw verloren de liberalen juist omdat ze hervormingen van de autoriteiten verwachtten die het land zouden helpen transformeren zonder bloedvergieten. Maar helaas werd dit ontwikkelingspad van de staat afgewezen door de monarchie, wat resulteerde in de revolutie.
Dus, om samen te vatten, kan menom te zeggen dat liberale politieke opvattingen zo'n systeem van waarden, wereldbeschouwelijke ideeën en ideologische concepten zijn, dat is gebaseerd op een exclusief respect voor vrijheid als de hoogste waarde. De politieke en economische rechten van een burger, de mogelijkheid om in het hele land vrije ondernemersactiviteiten uit te oefenen, de afwezigheid van totale controle door de staat over zijn burgers, de democratisering van de samenleving - dit zijn de belangrijkste kenmerken van het liberalisme als politiek systeem van opvattingen.
Om een dergelijk systeem te implementeren, een duidelijkverdeling van de takken van de overheid om de concentratie ervan in de handen van individuen of oligarchieën te vermijden. Daarom zijn de uitvoerende, gerechtelijke en wetgevende bevoegdheden duidelijk uitgedrukt en onafhankelijk van elkaar, een integraal kenmerk van elke staat die volgens liberale wetten leeft. Dit in aanmerking nemend, evenals het feit dat in bijna alle democratische landen van de wereld vrijheid en mensenrechten de hoogste waarde hebben, kunnen we gerust stellen dat het liberalisme de basis werd voor het creëren van een moderne staat.
