Sinds kort is het concept van "keuzevrijheid"verwierf in bepaalde kringen een of andere negatieve kleur. Hetzelfde als "liberaliteit", "tolerantie" en andere concepten die verband houden met westerse democratische waarden. En dit is op zijn minst vreemd.
De evolutie van keuzevrijheid
Wat is keuzevrijheid eigenlijk?In brede zin is het het recht van een persoon om zijn eigen lot te bepalen in overeenstemming met zijn eigen verlangens, smaken en overtuigingen. De volledige antithese van vrijheid is slavernij. Een positie waarin een persoon helemaal niets kan kiezen. Eet wat ze geven, leeft waar ze toestaan, doet wat ze zeggen. Zelfs zo'n schijnbaar natuurlijk recht om lief te hebben, om een persoon te kiezen met wie men wil zijn, ontbreekt bij een slaaf.
En hoe verder een persoon zich van de slavernij verwijdert, hoe meer mogelijkheden hij heeft om te kiezen. Familie. Woonplaats. Werk. Levensstijl. Religie. Politieke overtuigingen.
Keuzevrijheid betekent geenszinstoegeeflijkheid. Het schaft discipline niet af, schaft verantwoordelijkheid jegens de samenleving niet af, schaft plichtsbesef niet af. Bovendien veronderstelt het een volledig besef van de gevolgen van uw handeling.
Keuze en verantwoordelijkheid ervoor
Al als kind hoorde iedereen een sprookje waarin een held, staande voor een steen, las: "Je gaat naar links ... Je gaat naar rechts ... Je gaat rechtdoor ... "
Zo ziet keuzevrijheid er in feite uit.persoon. Bewustwording van kansen en acceptatie van verantwoordelijkheid voor de gevolgen. Het zou immers nooit bij iemand opkomen dat aan het einde van het verhaal, geconfronteerd met de vervulling van de voorspelling, de bogatyr plotseling verontwaardigd zal schreeuwen: “Hoe kan ik mijn paard verliezen? Ben je gek geworden? Je weet maar nooit wat en waar er staat?!'
Hetzelfde is het geval met gratiseen zinvolle keuze. De persoon maakte kennis met de vooruitzichten, dacht over alles na en nam een beslissing, realiseerde zich de gevolgen volledig en nam de verantwoordelijkheid voor hen. Dit is wat keuzevrijheid anders maakt dan toegeeflijkheid.
Eigenlijk is dit de reden waarom het recht om iets te acceptereneen persoon ontvangt belangrijke beslissingen pas na het bereiken van de meerderjarigheid. Hij wordt oud genoeg om de gevolgen van zijn acties in te schatten, waardoor hij een weloverwogen beslissing kan nemen. Het recht op keuzevrijheid impliceert de verantwoordelijkheid om deze keuze ter verantwoording te roepen.
Dictatuur of democratie
Er zijn altijd voorstanders van een "sterke" verticalautoriteiten die democratie en liberalen als de wortel van alle problemen beschouwen. Ze stellen dat de staat, die beslissingen neemt voor zijn burgers, een veel veelbelovender en betrouwbaarder optie is dan de staat, wiens politieke systeem gebaseerd is op de wet van keuzevrijheid. Omdat de mensen in de massa niet al te slim en vooruitziend zijn, in tegenstelling tot de officiële autoriteiten.
Klinkt niet al te humaan.Maar laten we zeggen dat deze mensen gelijk hebben. Er is inderdaad zo'n hypothetisch land met een extreem domme mensen die niet weten wat ze willen. En de overheid, die niet bestaat uit vertegenwoordigers van dezelfde kortzichtige bevolking, maar uit totaal verschillende mensen, duidelijk van ergens van ver gehaald, van plekken waar slimme mensen wonen. Maar is het in dit geval echt niet de taak van de overheid om te werken aan educatieve programma's, het culturele niveau van het land te verhogen? Net zoals ouders een kind opvoeden en onderwijzen, en hem niet voor altijd opsluiten in de kinderkamer, dit motiverend met de onervarenheid en naïviteit van de afdeling.
Vrijheid en evolutie van het staatssysteem
Zelfs Winston Churchill zei dat democratie slecht is, maar helaas is er tot nu toe niets uitgevonden. Want alleen een vrij wezen kan groeien en zich ontwikkelen.
De radertjes van het rijk zijn natuurlijk prachtig.En majestueus op zijn eigen manier. Maar de horizon van metalen onderdelen is extreem beperkt en de wens voor ontwikkeling is volledig afwezig. Het enige wat een tandwiel kan doen is werken. Of - niet werken, afhankelijk van de situatie. Er is niet zo veel keuze.
Helaas, volgens historische voorbeelden, hoe hoger het ontwikkelingsniveau van de samenleving, hoe hoger het niveau van vrijheid van een individu. Deze waarden zijn uiteraard gecorreleerd.
De staat evolueerde van het slavenbezit-systeem naar het feodale, van het feodale naar het kapitalistische, en verlegde steeds meer de grenzen van de persoonlijke rechten en vrijheden van burgers.
Evolutie van statische toestanden
De geschiedenis bewijst duidelijk datvrijheid van keuze van een persoon als burger en een individu is de basis van vooruitgang. Geen enkele dictatuur heeft succes op lange termijn behaald. Allemaal zijn ze vroeg of laat ingestort of aangepast aan de veranderende wereld. Zelfs de meest bekende en succesvolle, zoals China of Japan, bestonden al tientallen eeuwen, maar ontwikkelden zich praktisch niet. Ja, ze waren op hun eigen manier perfect - net zoals een perfect uitgebalanceerd mechanisme perfect is. Maar hun hele geschiedenis is geen manier om iets nieuws te creëren, maar een eindeloze verbetering van wat al beschikbaar is.
En een kwalitatieve sprong in de ontwikkeling van deze statenvond pas plaats nadat de grenzen van het oude systeem waren doorbroken. Het niveau van persoonlijke vrijheid van een eenentwintigste-eeuwse Chinees is niet te vergelijken met de normen van een negentiende-eeuwse Chinees. Maar het land is ook veranderd van een gesloten staat, praktisch verstoken van echte invloed, in een van de zwaargewichten van de wereldpolitiek en economie.
Vrijheid van keuze en rechtsstaat
In de moderne wereld is het concept van "keuzevrijheid" helemaal geen abstracte filosofische term.
Deze zin heeft een zeer specifiekesemantische inhoud, vastgelegd in de normen van zowel internationaal als staatsrecht. De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens garandeert iedereen vrijheid, gelijkheid, veiligheid en het recht om zijn of haar geloof te uiten, ongeacht ras, leeftijd, seksuele geaardheid of religie. Dezelfde normen worden gegarandeerd door de grondwetten van veel landen en hun huidige wetgeving.
Dit betekent natuurlijk helemaal niet dat de politiekan een vreedzame demonstrant niet met een wapenstok raken. Kan zijn. Maar daarmee zal hij de wet overtreden. En er is op zijn minst een theoretische mogelijkheid van een officieel proces en bestraffing van de dader. En zelfs honderd jaar geleden zou er geen sprake zijn geweest van een officiële straf - simpelweg omdat niemand de politie verbood degenen die zij als criminelen beschouwden met knuppels te slaan.
Een wereld zonder keuzevrijheid
Vrijheid om nu ook je woonplaats te kiezengezien als iets volkomen natuurlijks. Natuurlijk kan een persoon wonen waar hij wil - op voorwaarde dat er genoeg geld is om een huis of appartement te kopen. Zelfs de gedachte om een verhuisvergunning aan te vragen lijkt vreemd.
Maar de lijfeigenschap werd pas in 1861 afgeschaftjaar, slechts 150 jaar geleden. Daarvoor had bijna de helft van de inwoners van Rusland geen recht om van woonplaats te veranderen zonder toestemming van de verhuurder. Waarom is er een woonplaats ... Een landeigenaar kan een boer verkopen, hem beoordelen naar persoonlijke wil, tot fysiek geweld of verbanning tot dwangarbeid. Tegelijkertijd had de lijfeigene niet het recht om over de meester te klagen. Het was hen officieel verboden om verzoekschriften bij de koning in te dienen.
In de Sovjet-Unie deden collectieve boeren dat nietpaspoorten hadden. En aangezien het onmogelijk was om door het land te reizen zonder dit document, konden de boeren hun woonplaats niet verlaten. Anders werden ze bedreigd met een boete of zelfs arrestatie. Zo werden de boeren gebonden aan hun collectieve boerderij. En dit is pas 45 jaar geleden.
keuze van de koper
Keuzevrijheid is niet alleen een term uit het publieke en politieke leven. Dit is een essentieel kenmerk van de economische realiteit.
Het recht en de mogelijkheid om het ding te kopen datwillen, maar niet wat je kunt. Als er maar één broodsoort op het aanrecht staat, is er geen sprake van keuzevrijheid. Tenzij we natuurlijk de optie "Koop dit of helemaal niet kopen" overwegen. Om te selecteren heeft u minimaal één alternatief nodig.
En juist de keuzemogelijkheid is de hefboom diestuwt de economie vooruit. De fabrikant hoeft de kwaliteit van het product niet te verbeteren. Waarvoor? Extra inspanning, extra kosten. Maar als er een concurrent opduikt en de consument een alternatief biedt... Dan heeft het zin om het te proberen.
Een uitstekende illustratie van dit proefschrift is de Russischeautoindustrie. Door het gebrek aan concurrentie konden we auto's van extreem lage kwaliteit produceren en hoefden we ons geen zorgen te maken over een klantenkring. Maar zodra de consument de mogelijkheid had om te kiezen, bleek een dergelijke manier van zakendoen onaanvaardbaar. De fabrikant was eenvoudigweg gedwongen om de line-up bij te werken en de productie te moderniseren. Anders zouden er geen kopers zijn.
Keuze van de fabrikant
Ook ondernemers genieten hetzelfde recht op keuzevrijheid.
De persoon bepaalt zelf waar en hoe hij wil werken.Overheidsinstelling, industrieel bedrijf, freelance, ondernemerschap - alle paden zijn open. Misschien werk je zelfs helemaal niet als je dat echt niet wilt. Het belangrijkste is om later niet te klagen dat er niets te eten is. In een vrij land is iemands arbeidsactiviteit zijn persoonlijke keuze. De ondernemer bepaalt zelf wat en hoe hij gaat produceren, het is de taak van de staat om ervoor te zorgen dat de producten aan alle normen en eisen voldoen. Dit is de keuzevrijheid. De economie is een levend organisme; het streeft naar zelfregulering zoals een natuurlijk natuurlijk systeem. De taak van de staat is ervoor te zorgen dat de vrije markt niet in een soort jungle verandert.
