Er is nauwelijks een persoon op de planeet die dat niet doetde naam van Pablo Picasso is bekend. Als grondlegger van het kubisme en een kunstenaar met vele stijlen, beïnvloedde hij de beeldende kunst niet alleen in Europa maar over de hele wereld in de 20e eeuw.
Kunstenaar Pablo Picasso: jeugd en studiejaren
Een van de slimste kunstenaars van de 20e eeuw werd geboren inMalaga, in het huis op de Place Merced, in 1881, 25 oktober. Tegenwoordig is er een museum en een fonds dat vernoemd is naar P. Picasso. Volgens de Spaanse traditie bij de doop gaven de ouders de jongen een tamelijk lange naam, die een afwisseling is van de namen van de heiligen en de naaste en gerespecteerde familieleden. Uiteindelijk is hij bekend bij de allereerste en laatste. Pablo besloot de achternaam van zijn moeder aan te nemen, omdat hij zijn vader te simpel vond. Het talent en de drang naar tekenen van de jongen manifesteerden zich vanaf de vroege kinderjaren. De eerste en zeer waardevolle lessen werden gegeven door zijn vader, die ook kunstenaar was. Zijn naam was Jose Ruiz. Hij schilderde zijn eerste serieuze schilderij op achtjarige leeftijd - "Picador". We kunnen gerust zeggen dat het met haar was dat het werk van Pablo Picasso begon. De vader van de toekomstige kunstenaar kreeg in 1891 een aanbod om als leraar in A Coruña te werken, en al snel verhuisde het gezin naar Noord-Spanje. Daar studeerde Pablo een jaar aan de plaatselijke kunstacademie. Toen verhuisde het gezin naar een van de mooiste steden - Barcelona. De jonge Picasso was toen 14 jaar oud en hij was te jong om te studeren aan La Longue (School voor Schone Kunsten). De vader kon er echter voor zorgen dat hij op competitieve basis werd toegelaten tot de toelatingsexamens, waarmee hij briljant omging. Na nog eens vier jaar besloten zijn ouders hem te plaatsen op de beste kunstacademie van die tijd - "San Fernando" in Madrid. Studeren aan de academie verveelde het jonge talent al snel, in zijn klassieke canons en regels was hij krap en zelfs verveeld. Daarom besteedde hij meer tijd aan het Prado Museum en de studie van zijn collecties, en een jaar later keerde hij terug naar Barcelona. De schilderijen die in 1986 werden geschilderd, behoren tot de vroege periode van zijn werk: "Zelfportret" van Picasso, "Eerste communie" (het toont de zus van de kunstenaar Lola), "Portret van een moeder" (hieronder afgebeeld).
Tijdens zijn verblijf in Madrid trad hij voor het eerst opeen reis naar Parijs, waar hij alle musea en schilderijen van de grootste meesters bestudeerde. Vervolgens zal hij verschillende keren naar dit centrum van de wereldkunst komen en in 1904 zal hij eindelijk verhuizen.
"Blauwe" periode
Deze tijdsperiode kan worden gezien alslakmoesproef, het was in deze tijd dat zijn individualiteit, nog steeds onderhevig aan invloeden van buitenaf, zich begint te manifesteren in het werk van Picasso. Een bekend feit: het talent van creatieve aard manifesteert zich zo helder mogelijk in moeilijke levenssituaties. Dit is precies wat er gebeurde met Pablo Picasso, wiens werken nu over de hele wereld bekend zijn. De start werd uitgelokt en kwam na een langdurige depressie veroorzaakt door de dood van een goede vriend van Carlos Casagemas. In 1901 werden op een tentoonstelling georganiseerd door Vollard 64 werken van de kunstenaar gepresenteerd, maar in die tijd waren ze nog vol sensualiteit en helderheid, de invloed van de impressionisten was duidelijk voelbaar. De 'blauwe' periode van zijn werk begon geleidelijk zijn wettelijke rechten te krijgen, en manifesteerde zich met strakke contouren van figuren en het verlies van driedimensionaliteit van het beeld, een afwijking van de klassieke wetten van het artistieke perspectief. Het kleurenpalet op zijn doeken wordt steeds eentoniger, de nadruk ligt op blauw. Het begin van de periode kan worden beschouwd als het "Portret van Jaime Sabartes" en het zelfportret van Picasso, geschilderd in 1901.
Schilderijen uit de "blauwe" periode
Gedurende deze periode, zoalswoorden als eenzaamheid, angst, schuldgevoel, pijn. In 1902 keert hij weer terug naar Barcelona, maar hij zal er niet in kunnen blijven. De gespannen situatie in de hoofdstad van Catalonië, armoede aan alle kanten en sociaal onrecht vertalen zich in onrust onder de bevolking, die geleidelijk niet alleen heel Spanje, maar ook Europa overspoelde. Waarschijnlijk heeft deze gang van zaken zijn weerslag gehad op de kunstenaar, die dit jaar vruchtbaar en keihard werkt. Thuis worden meesterwerken uit de "blauwe" periode gemaakt: "Two Sisters (Date)", "Old Jew with a Boy", "Tragedy" (foto van het canvas hierboven), "Life", waar het beeld van de overledene Kasagemas verschijnt weer. In 1901 werd ook het schilderij "De absintdrinker" geschilderd. Het geeft de invloed weer van de toen populaire hobby voor "wrede" karakters, kenmerkend voor de Franse kunst. Het thema absint klinkt in veel schilderijen. Picasso's werk is onder meer vol drama. De hypertrofische hand van een vrouw waartegen ze zich lijkt te proberen te verdedigen, is vooral duidelijk. Momenteel wordt "De Absintdrinker" bewaard in de Hermitage, daar afkomstig uit een privé en zeer indrukwekkende verzameling werken van Picasso (51 werken) van S. I. Shchukin na de revolutie.
Zodra de gelegenheid zich weer voordoetnaar Parijs gaat, besluit de kunstenaar het zonder aarzelen te gebruiken en verlaat Spanje in het voorjaar van 1904. Daar zal hij nieuwe interesses, sensaties en indrukken onder ogen zien, die een nieuwe fase in zijn werk zullen doen ontstaan.
"Roze" periode
Pablo Picasso: werken uit de "roze" periode
Foto's die het begin van een nieuwe periode markeerden,werden voor het eerst tentoongesteld aan het einde van de winter 1905 in de Serurier Gallery - dit zijn "Seated Nude" en "Actor". Een van de erkende meesterwerken uit de "roze" periode is "The Family of Comedians" (hierboven afgebeeld). Het canvas heeft indrukwekkende afmetingen - meer dan twee meter hoog en breed. De figuren van circusartiesten zijn afgebeeld tegen de achtergrond van een blauwe lucht, algemeen wordt aangenomen dat de harlekijn aan de rechterkant Picasso zelf is. Alle karakters bevinden zich in een statische toestand, en er is geen innerlijke nabijheid tussen hen, elk is gebonden door innerlijke eenzaamheid - het thema van de hele "roze" periode. Bovendien zijn de volgende werken van Pablo Picasso het vermelden waard: "Vrouw in een shirt", "Toilet", "Jongen leidt een paard", "Acrobaten. Moeder en zoon ”,“ Meisje met een geit ”. Ze demonstreren de toeschouwer allemaal de schoonheid en sereniteit, zeldzaam voor de schilderijen van de kunstenaar. Een nieuwe impuls in creativiteit vond plaats eind 1906, toen Picasso naar Spanje reisde en in een klein dorpje in de Pyreneeën belandde.
Afrikaanse periode van creativiteit
Met archaïsche Afrikaanse kunst P.Picasso kwam voor het eerst een thematische tentoonstelling tegen in het Trocadero Museum. Hij was onder de indruk van heidense idolen met een primitieve vorm, exotische maskers en beeldjes die de grote kracht van de natuur belichamen en afstand nemen van de kleinste details. De ideologie van de kunstenaar viel samen met deze krachtige boodschap, en als gevolg daarvan begon hij zijn karakters te vereenvoudigen, waardoor ze als stenen idolen, monumentaal en hard werden. Het eerste werk in de richting van deze stijl verscheen echter in 1906 - dit is een portret van Pablo Picasso van de schrijver Gertrude Stein. Hij herschreef de foto 80 keer en verloor al volledig het vertrouwen in de mogelijkheid om haar beeld in de klassieke stijl te belichamen. Dit moment kan met recht een overgang van navolgende natuur naar vormvervorming worden genoemd. Het is voldoende om naar doeken te kijken als "Naakte vrouw", "Dans met sluiers", "Dryad", "Vriendschap", "Borstbeeld van een zeeman", "Zelfportret".
Maar misschien wel het meest opvallende voorbeeld van Afrikaansstadium van creativiteit Picasso is het schilderij "De meisjes van Avignon" (hierboven afgebeeld), waaraan de meester ongeveer een jaar heeft gewerkt. Ze bekroonde deze fase van de carrière van de kunstenaar en bepaalde grotendeels het lot van de kunst als geheel. Het canvas verscheen voor het eerst dertig jaar nadat het was geschreven en werd een open deur naar de wereld van de avant-garde. De Boheemse cirkel van Parijs splitste zich letterlijk in twee kampen: "voor" en "tegen". Het schilderij is momenteel gehuisvest in het Museum of Modern Art in New York City.
Kubisme in het werk van Picasso
Het probleem van het unieke en nauwkeurige beeldbleef op de eerste plaats in de Europese kunst tot het moment waarop het kubisme erin losbarstte. Velen beschouwen de vraag die bij kunstenaars opkwam als een stimulans voor de ontwikkeling ervan: "Waarom schilderen?" Aan het begin van de 20e eeuw kon bijna iedereen worden geleerd om op betrouwbare wijze weer te geven wat je ziet, bovendien trapte fotografie letterlijk op de hielen, die al het andere volledig en volledig dreigde te verdringen. Visuele afbeeldingen worden niet alleen geloofwaardig, maar ook toegankelijk en gemakkelijk te repliceren. Kubisme van Pablo Picasso weerspiegelt in dit geval de individualiteit van de maker, weigert een geloofwaardig beeld van de buitenwereld en opent volledig nieuwe mogelijkheden, de grenzen van de perceptie.
Vroege werken zijn onder meer:"Pot, glas en boek", "Baden", "Boeket bloemen in een grijze kan", "Brood en een vaas met fruit op tafel", enz. De doeken laten duidelijk zien hoe de stijl van de kunstenaar verandert en steeds meer verwerft abstracte kenmerken, het einde van de periode (1918-1919). Bijvoorbeeld: "Harlekijn", "Drie muzikanten", "Stilleven met gitaar" (hierboven afgebeeld). De associatie van het werk van de kunstenaar met het abstractionisme door de toeschouwers paste helemaal niet bij Picasso, de emotionele boodschap van de schilderijen zelf, hun verborgen betekenis was belangrijk voor hem. Uiteindelijk hield de kubistische stijl die hij zelf creëerde geleidelijk op de kunstenaar te inspireren en te interesseren, waardoor de weg werd geopend voor nieuwe trends in creativiteit.
Klassieke periode
Het tweede decennium van de 20e eeuw was voor Picassomoeilijk genoeg. 1911 werd dus gekenmerkt door een verhaal met gestolen beeldjes uit het Louvre, die de kunstenaar in een kwaad daglicht zetten. In 1914 bleek dat Picasso, zelfs na zoveel jaren in het land gewoond te hebben, niet klaar was om voor Frankrijk te vechten in de Eerste Wereldoorlog, die hem met veel vrienden scheidde. En het jaar daarop stierf zijn geliefde Marcel Humbert.
Over de terugkeer van meer realistisch in creativiteitPablo Picasso, wiens werken opnieuw gevuld waren met leesbaarheid, figurativiteit en artistieke logica, werden beïnvloed door vele externe factoren. Waaronder een reis naar Rome, waar hij doordrongen raakte van oude kunst, evenals communicatie met de Diaghilev-balletgroep en een kennismaking met de ballerina Olga Khokhlova, die al snel de tweede vrouw van de kunstenaar werd. Het begin van een nieuwe periode kan worden beschouwd als haar portret uit 1917, dat op de een of andere manier een experimenteel karakter droeg. Russisch ballet van Pablo Picasso inspireerde niet alleen de creatie van nieuwe meesterwerken, maar gaf ook zijn geliefde en langverwachte zoon. De beroemdste werken uit de periode: "Olga Khokhlova" (hierboven afgebeeld), "Pierrot", "Stilleven met kruik en appels", "Slapende boeren", "Moeder en kind", "Vrouwen rennen langs het strand", "Drie genaden" ...
Surrealisme
De verdeling van creativiteit is niets meer daneen verlangen om het uit te zoeken en het in een bepaald (stilistisch, tijd) kader te persen. Voor het werk van Pablo Picasso, wiens beroemde schilderijen de beste musea en galeries ter wereld sieren, kan deze benadering echter nogal willekeurig worden genoemd. Als we de chronologie volgen, valt de periode waarin de kunstenaar dicht bij het surrealisme stond in de jaren 1925-1932. Het is niet verwonderlijk dat in elke fase van het werk van de kunstenaar een muze de meester bezocht, en toen O. Khokhlova zichzelf in zijn doeken wilde herkennen, wendde hij zich tot het neoclassicisme. Creatieve mensen zijn echter wispelturig en al snel kwam de jonge en zeer mooie Maria Teresa Walter, die op het moment van ontmoeting nog maar 17 jaar oud was, het leven van Picasso binnen. Ze was voorbestemd voor de rol van minnares en in 1930 kocht de kunstenaar een kasteel in Normandië, dat haar huis en zijn werkplaats werd. Maria Teresa was een trouwe metgezel, die standvastig de creatieve en liefdevolle worpen van de maker verdroeg en vriendschappelijke correspondentie onderhield tot de dood van Pablo Picasso. Werken uit de periode van het surrealisme: "Dans", "Vrouw in een stoel" (hieronder afgebeeld), "Bader", "Naakt op het strand", "Droom", enz.
Tweede Wereldoorlog
Sympathie voor Picasso tijdens de oorlog inSpanje behoorde in 1937 toe aan de Republikeinen. Toen in hetzelfde jaar de Italiaanse en Duitse vliegtuigen Guernica - het politieke en culturele centrum van de Basken - verwoestten - schilderde Pablo Picasso in slechts twee maanden tijd de in puin liggende stad op een enorm canvas met dezelfde naam. Hij werd letterlijk met afschuw vervuld van de dreiging die over heel Europa hing en die zijn werk alleen maar kon beïnvloeden. Emoties werden niet direct uitgedrukt, maar belichaamd in tonaliteit, zijn somberheid, bitterheid en sarcasme.
Nadat de oorlogen waren gestorven en vrede kwamrelatief evenwicht, waarbij alles werd hersteld dat vernietigd was, kreeg Picasso's werk ook vrolijkere en helderdere kleuren. Zijn doeken, geschreven in 1945-1955, zijn mediterraan van smaak, erg sfeervol en deels idealistisch. Tegelijkertijd begon hij met keramiek te werken en creëerde hij veel decoratieve kannen, schalen, borden, beeldjes (hierboven afgebeeld). De werken die in de laatste 15 jaar van zijn leven zijn gemaakt, zijn zeer ongelijk in stijl en kwaliteit.
Een van de grootste kunstenaars van de twintigste eeuw - Pablo Picasso - stierf op 91-jarige leeftijd in zijn villa in Frankrijk. Hij werd begraven bij het kasteel Vovenart, dat van hem was.
