Spraak is de belangrijkste mentale functie van een persoon.Met behulp van spraak communiceren we met mensen, duiden we onze toestanden aan, benoemen we objecten en verschijnselen, moedigen we onszelf en anderen aan om te handelen. Spraak is ook betrokken bij het oplossen van intellectuele problemen.
Waarom is het belangrijk om spraak bij kinderen te ontwikkelen?
Het beheersen van een coherente spraak helpt het kind om op te bouwenrelaties met leeftijdsgenoten en volwassenen, vrij hun gedachten uiten, samen spelen en andere gezamenlijke activiteiten doen. Een basisschoolleerling, wiens spraakontwikkeling de nodige aandacht heeft gekregen, leest en hervertelt goed, schrijft vaardig, lost gemakkelijk rekenproblemen op, geeft uitgebreid antwoord op vragen van docenten.
Wanneer en hoe spraak zich ontwikkelt
Het wordt aanbevolen om de ontwikkeling van spraak bij de geboorte te starten.kind. Al in de kindertijd isoleert de baby de menselijke spraak van de stroom van andere geluiden, luistert naar de woorden van volwassenen, probeert te imiteren wat hij hoorde. Tot een jaar oud "neuriet" (maakt geluiden vergelijkbaar met [г], [к], [х]), "neuriet", brabbelt en na de eerste ronde van zijn leven probeert hij woorden uit te spreken.
In een voorschoolse instelling, de spraak van leerlingener wordt veel aandacht aan besteed. Doelgericht werken aan de vorming van spraakvaardigheden begint al in de vroege leeftijdsgroepen. De ontwikkeling van spraak in de eerste juniorgroep is een van de belangrijkste educatieve taken, waarvan de oplossing afhankelijk is van de volgende leeftijdsfasen.
Communicatieve activiteit ontwikkelt zich tijdens het communicatieproces. Om te begrijpen hoe een opvoeder werkt aan de ontwikkeling van de spraak van kinderen, is het noodzakelijk om rekening te houden met de vormen van communicatie die kenmerkend zijn voor kleuters.
Vormen van communicatie in de kindertijd
Toegepast op de kindertijd, vroege kinderjaren enVoor de voorschoolse leeftijd onderscheiden wetenschappers situationeel-persoonlijke, situationeel-zakelijke, extra-situationeel-cognitieve en extra-situationeel-persoonlijke vormen van communicatie. De eerste vindt plaats in het eerste levensjaar, wanneer een kind een revitaliseringscomplex heeft. Het kind herkent naaste volwassenen, glimlacht, zwaait met zijn handen. In deze periode is het belangrijk voor moeders, vaders en andere familieleden om met hun kind te praten, liedjes voor hem te zingen, kinderliedjes te vertellen.
Het is gepast om te praten over situationeel-zakelijke communicatie,wanneer de baby weet hoe hij moet zitten en leert omgaan met voorwerpen: schudt een rammelaar, legt een kubus op een kubus, legt het ene deel van het speelgoed in het andere. De volwassene toont de manieren van handelen, moedigt de baby aan.
Extra-situationeel-cognitieve communicatie begint met:2-3 jaar oud, wanneer de baby vragen stelt over de wereld om hem heen. De antwoorden van een volwassene helpen om veel te leren en te ontwikkelen. De verschuiving van de interesses van het kind naar relaties tussen mensen, de plaats en rol van een persoon in de samenleving duidt op de opkomst van extra-situationeel-persoonlijke communicatie. De bereidheid om over dergelijke onderwerpen te praten verschijnt op de leeftijd van 6-7.
Spraakontwikkeling in de eerste juniorengroep
De eerste jongere groep wordt bezocht door kinderen van twee totdrie jaar. Aangezien er op deze leeftijd een overgang is van situationeel-zakelijke naar niet-situationeel-cognitieve communicatie, wordt de ontwikkeling van spraak bij kinderen uitgevoerd in het proces van dialoog. De leerkracht praat met de leerlingen over wat er in hun blikveld is. De kruimels leren de instructies van de leraar en de verzoeken van hun leeftijdsgenoten te begrijpen en uit te voeren en hun eigen uitspraken te formuleren.
De leraar onderwijst de leerlingen correctarticuleer de klanken [a], [o], [y], [en], [s], [m], [b], [p], [n], [t], [d], [k] , [g], [v], [f], reproduceren intonatie, tempo, ritmisch spraakpatroon, spraakademhaling volgen.
De leerkracht breidt de woordenschat van kinderen uit.Naast zelfstandige naamwoorden - namen van speelgoed, kleding, servies, interieur, bijvoeglijke naamwoorden ("witte beker"), werkwoorden, bijwoorden ("de beker staat op tafel"), worden voorzetsels ("Olya ging naar de tafel") geïntroduceerd.
De aandacht wordt gevestigd op kinderen enwoordvormingsmogelijkheden van de taal (“het kleed ligt op de grond”, “de rammelaars”), generalisaties (“speelgoed”, “kleding”, “borden”). Onomatopee en lichtgewicht woorden ("av-aw", "b-bi") worden vervangen door gewone woorden ("hond", "auto").
De grammaticale structuur van de spraak van kinderen is ook een punt van zorg voor de opvoeder. Onder begeleiding van een leraar, kinderen:
- verander zelfstandige naamwoorden in cijfers en naamvallen ("één lepel - veel lepels"), werkwoorden op gezichten en cijfers ("ik ga en jij gaat - we gaan"), soms ("de beer komt, de beer is gekomen");
- leer de gebiedende wijs van het werkwoord te gebruiken ("konijntje, dans");
- verkleinwoorden vormen ("pop", "machine");
- eenvoudige en complexe zinnen maken (“de pop wilde slapen, en ik legde hem in de wieg”).
Werkvormen voor de ontwikkeling van spraak
Ontwikkeling van spraak in de tuin vindt plaats in speciaal georganiseerde lessenen in het dagelijks leven. Met kinderen van 2-3 jaar oud speelt de leraar verschillende spelletjes, nodigt de kruimels uit om spraakoefeningen te doen, vertelt sprookjes, leest kinderliedjes en korte gedichten uit het hoofd. De lessen worden gegeven in subgroepen.
De leraar praat 's ochtends met kinderen, tijdens een wandeling,tijdens games, na een dutje of andere vrije tijd. Het gesprek ontstaat spontaan of is gepland (de leraar bepaalt de taken om het geleerde gedicht te herhalen, het compromisloze geluid te automatiseren, enz.). Als de leerkracht met één kind praat, dan is dit een individueel werk. Zo ontwikkelt spraak zich bij kinderen.
Spraakontwikkelingstools
Naar de middelen om spraak te ontwikkelen in de eerste juniorgroeponder andere speelgoed, plaatjes, boeken, didactische spelletjes en oefeningen, vingergymnastiek. Elk interessant en veilig speelgoed is geschikt voor de ontwikkeling van spraak, maar het is veel handiger en effectiever om vooraf voorbereide sets te hebben. Bijvoorbeeld een didactische pop. Dit is een gewone pop, maar hij wordt geleverd met sets kleding voor verschillende seizoenen, speelgoedborden, badkameraccessoires, huishoudelijke artikelen, enz. Poppentheaterfiguren horen ook bij speelgoed.
Foto's zijn onderverdeeld in onderwerp en plot.De eerste toont objecten of objecten van de natuur, de tweede - alle gebeurtenissen (kinderen spelen in de zandbak, de bestuurder bestuurt een vrachtwagen, enz.). Er zijn ook afbeeldingen van mensen, dieren.
Op deze leeftijd worden voor de ontwikkeling van spraak de werken van A. Barto, E. Blaginina, Z. Alexandrova, andere kinderprozaschrijvers en dichters, kleine vormen van kinderfolklore gebruikt.
Didactisch is een spel dat organiseertleraar om kinderen les te geven. Spraakoefeningen zijn ook gericht op leren, maar ze hebben niet alle onderdelen van het spel (speltaak, plot, regels). Tijdens vingergymnastiek reciteren de leerlingen de tekst van een klein gedicht of kinderliedje en voeren ze bewegingen uit met hun handen. Het effect is dat in de hersenen de spraak- en motorzones naast elkaar liggen, waardoor de impact op de een de ander activeert.
Voorbeelden van vingergymnastiek, didactische spelletjes en oefeningen voor de spraakontwikkeling in de eerste jeugdgroep.
1. Vingers zijn gevouwen in een snuifje, alsof het een borstel is. Het kind beweegt zijn hand op en neer en zegt: "Met een zachte borstel zal ik een stoel en een tafel schilderen, en Masha de kat."
2. "Lik de jam van onze lippen."De leraar nodigt de leerlingen uit om zich voor te stellen dat ze jam op hun lippen hebben en dat ze die moeten aflikken. Kinderen maken karakteristieke tongbewegingen. Oefening helpt om de mobiliteit van de tong te vergroten, dus een duidelijkere articulatie.
3. "Wie zit er achter de boom." De leerkracht laat een foto zien waarop de dieren zich achter de boom verscholen, alleen de staarten van de dieren zijn zichtbaar. Kinderen bepalen wie zich verstopt.
4. "Cantharel, dans."Kinderen vragen een speelgoedvos om te dansen. Als de vorm van het werkwoord verkeerd wordt gebruikt, weigert het personage de actie uit te voeren en formuleert een ander kind het verzoek. De cantharel danst en de kinderen laten het geluid van muziekinstrumenten horen.
Methoden en technieken voor de ontwikkeling van spraak
De belangrijkste methode voor spraakontwikkeling op deze leeftijd- gesprek. Kinderen aanmoedigen om te praten, stelt de lerares reproductieve ("wie is dit?", "Wat is dit?") en zoekvragen ("waarom zijn er plassen op straat?" van Masha, zal ze met ons spelen ").
De volgende methode is storytelling.De verhalen van de leraar moeten klein van omvang, interessant en informatief zijn. Bijvoorbeeld: “Jongens, kijk eens wat een mooie pop ik heb. Haar naam is Katja. Katya heeft zacht, pluizig haar, bruine ogen, een witte blouse met knopen en een kleurrijke zomerjurk."
De spraakontwikkeling van baby's wordt bevorderd enfictie. De leraar leest gedichten en kinderliedjes uit het hoofd, vertelt korte verhalen na. Als het werk bekend is bij kinderen, dan kun je de onderhandelingstechniek gebruiken. De leraar begint de zin en de leerlingen eindigen:
Onze Tanya is luid ... (huilend),
Gedropt in de rivier ... (bal).
Omdat de kruimels nog niet abstract kunnen denken,Voorschoolse spraakontwikkeling is een combinatie van verbale methoden met visueel: demonstratie van speelgoed, kleine plaatjes, boekillustraties, poppen- en schaduwtheaterscènes.
Praktische methoden zijn het organiseren van didactische spelletjes en oefeningen, die hierboven werden genoemd.
Spraakontwikkelingsplanning
De ontwikkeling van spraak in een voorschoolse onderwijsinstelling wordt uitgevoerd op basis van:een meerjarenplan, dat door de leerkracht wordt opgesteld conform het kleuteronderwijsprogramma of ander programmadocument. Er wordt een meerjarenplan opgesteld in de vorm van een lijst of tabel. De naam van de maand, het onderwerp en de programma-inhoud van de les worden aangegeven. Een voorbeeld van een langetermijnplan is weergegeven in tabel 1.
Tabel 1. Perspectief werkplan voor oktober
| Nee. | Lesonderwerp | Software-inhoud |
| 1 | Er kwam een kat naar ons toe | Versterk ideeën over het speelgoed, expandactieve woordenschat op het gebied van klanknabootsing woorden ("miauw", "boe"), zelfstandige naamwoorden ("kat", "kat", "oren", "staart"), bijvoeglijke naamwoorden ("glad", "pluizig"), werkwoorden ( "ga", "geef"). Ontwikkel aandacht, denken. Om reactievermogen, vriendelijkheid te cultiveren. |
| 2 | Voor een wandeling in het herfstbos | Vorm een idee van het herfstbos,de actieve woordenschat uitbreiden op het gebied van zelfstandige naamwoorden ("herfst", "bos", "boom", "bladeren"), bijvoeglijke naamwoorden ("geel", "rood"), werkwoorden ("geel worden", "vallen"), voorzetsels ("met", "aan"). Ontwikkel aandacht, perceptie, denken. Nieuwsgierigheid aanwakkeren. |
| 3 | ... |
Op basis van het meerjarenplansynopsis over de ontwikkeling van spraak. Naast het onderwerp en de programma-inhoud van de les, geeft de synopsis het gebruikte materiaal aan (speelgoed, afbeeldingen, enz.), beschrijft het voorbereidende werk (indien uitgevoerd), beschrijft het in detail de opmerkingen en acties van de leraar, de verwachte antwoorden van de kinderen. De synopsis is ook een soort plan. De ontwikkeling van spraak is systematisch. Jonge specialisten schrijven gedetailleerde plannen, notities en een ervaren leraar heeft een langetermijnplan.
Aanbevelingen voor ouders over de ontwikkeling van spraak bij kinderen
Zodat de ontwikkeling van spraak in de eerste juniorgroep wassuccesvol is, zijn de inspanningen van de opvoeder niet voldoende. Veel hangt af van de ouders en naaste familieleden van het kind. Leerkrachten adviseren moeders en vaders om vaker met kinderen te praten, verschillende vragen te bespreken ("waarom groeit de bloem?", "Welke kleur heeft de lucht?", "Hoe gaan we de kat voeren?", enz.).
De spraak van volwassenen moet duidelijk en matig luid zijn. Je kunt de uitspraken van het kind niet kopiëren, de woorden uitspreken zoals de baby dat doet.
Met de hulp van ouders kun je marionet spelenuitvoeringen op basis van bekende werken, korte gedichten uit het hoofd leren. De leerkracht legt de lijst met boeken en teksten van gedichten in de hoek van de ouders.
Je moet voorzichtig zijn met kinderproblemen. Als het niet mogelijk is om de nieuwsgierigheid van de baby meteen te bevredigen, dan kan het antwoord later worden gegeven, om de nodige informatie in de boeken te zoeken.
De spraak van het kind moet zeer zorgvuldig worden behandeld, volg de aanbevelingen van de leraar, neem indien nodig contact op met een logopedist.
