Η ομοσπονδιακή δομή της Ρωσίας στο σύνολό της και τηςοι βασικοί κανόνες καθορίζονται από τις διατάξεις του πρώτου κεφαλαίου του Συντάγματος. Ο βασικός νόμος δεν μπορεί να αλλάξει κανονικά. Για να το αλλάξετε, απαιτείται η πραγματική υιοθέτηση του νέου έργου. Αυτή η κατάσταση επικεντρώνεται στις αρχές της Ομοσπονδίας στη Ρωσία, οι οποίες δεν επιτρέπουν ριζική αλλαγή στο υπάρχον σύστημα. Τα θεμέλια της συνταγματικότητας επεκτείνουν την κυριαρχία της χώρας σε ολόκληρη την επικράτεια με όλα τα θέματα χωρίς εξαίρεση. Κρατική δομή της Ρωσίας προβλέπει την υπεροχή του Συντάγματος σε ολόκληρη τη χώρα.
Μόνο η Ρωσική Ομοσπονδία έχει το δικαίωμα να διασφαλίσει το απαραβίαστο και την ακεραιότητα της επικράτειάς της και όλων των μονάδων που την απαρτίζουν.
Η ομοσπονδιακή δομή της Ρωσίας βασίζεται σε συνταγματικά θεμέλια. Μεταξύ αυτών είναι απαραίτητο να επισημανθεί:
- Κράτος ακεραιότητα.
- Η ενότητα ολόκληρης της δομής της κρατικής εξουσίας.
- Διαφοροποίηση μεταξύ των κρατικών αρχών της χώρας και των αρχών των υποκειμένων στα θέματα των εξουσιών τους.
- Αυτοδιάθεση και ισότητα των λαών της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Όλα τα θέματα της χώρας είναι προικισμένα μεταξύ τουςεσείς στη διαδικασία δημιουργίας σχέσεων με ομοσπονδιακές αρχές. Κατά τη διασφάλιση της ισότητας για όλα τα θέματα, το Σύνταγμα θεσπίζει ίση και ομοιόμορφη ιθαγένεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ανεξάρτητα από τους λόγους για τους οποίους αποκτήθηκε. Η ομοσπονδιακή δομή της Ρωσίας προβλέπει την ύπαρξη δικαιωμάτων και ελευθεριών, καθώς και ίσες υποχρεώσεις που ορίζει το Σύνταγμα, σε ολόκληρη τη χώρα.
Τα κύρια ρυθμιστικά ζητήματα αντικατοπτρίζονται στο Κεφάλαιο 3.Συγκεκριμένα, το κείμενο του 65ου άρθρου περιέχει μια πλήρη λίστα θεμάτων. Επιπλέον, η διάταξη θεσπίζει την εθνική και εδαφική αρχή του σχηματισμού τους. Αυτό δείχνει την ύπαρξη του φεντεραλισμού μαζί με την αυτονομία και την μονομορφία. Έτσι, μια ολοκληρωμένη ομοσπονδιακή δομή της Ρωσίας διασφαλίζεται ως ανεξάρτητη, ενοποιημένη χώρα. Είναι επίσης σημαντικό ότι στο κείμενο του νόμου τα θέματα υποδεικνύονται με το όνομα. Αυτό υποδηλώνει ότι η πραγματοποίηση οποιωνδήποτε αλλαγών στη γενική σύνθεση των θεμάτων θα απαιτήσει τουλάχιστον αλλαγές στο περιεχόμενο του ίδιου του Συντάγματος.
Κάτω από την κρατική ακεραιότητα της χώραςκατανοείται η απουσία του δικαιώματος αποχώρησης από την Ομοσπονδία. Έτσι, το δικαίωμα της απόσχισης πραγματοποιείται. Λόγω του γεγονότος ότι όλα τα θέματα ανήκουν σε μία μόνο χώρα, η επικράτεια της οποίας περιλαμβάνει όλες τις περιοχές των υποκειμένων, ο διαχωρισμός οποιουδήποτε θέματος θα υποδηλώνει παραβίαση της ακεραιότητας του κράτους. Κατά κανόνα, στις σύγχρονες χώρες με την εξεταζόμενη μορφή διακυβέρνησης, ο βασικός νόμος δεν προβλέπει το δικαίωμα εθελοντικής αποχώρησης από τη χώρα. Ωστόσο, ένα τέτοιο δικαίωμα προέβλεπε τα Συντάγματα της Γιουγκοσλαβίας, της ΕΣΣΔ και της Τσεχοσλοβακίας. Αυτή η κατάσταση οφειλόταν στη μαρξιστική-λενινιστική ιδέα του δικαιώματος των εθνών στην αυτοδιάθεση, έως την απόσχιση. Άλλες ομοσπονδίες δεν αναγνώρισαν αυτήν την αρχή, ωστόσο, ακόμη και στις σοσιαλιστικές ομοσπονδίες δεν υπήρχε σαφής μηχανισμός για την ενσωμάτωση του δικαιώματος του υποκειμένου να αποχωρήσει μονομερώς από μια de facto συγκεντρωτική χώρα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η απουσία του δικαιώματοςη εκούσια απόσυρση από την ολοκληρωμένη χώρα δεν έρχεται σε αντίθεση με τα δημοκρατικά θεμέλια και αντιστοιχεί σε γενικά αποδεκτές τάσεις στον κόσμο. Ωστόσο, ταυτόχρονα, το Σύνταγμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας προβλέπει την είσοδο στη χώρα και τη δημιουργία νέου θέματος σύμφωνα με το νόμο.
Ο βασικός νόμος κατοχυρώνει τον χαρακτήρα κατάστασηςμαθήματα. Σύμφωνα με αυτήν, η θέση της δημοκρατίας ως υποκείμενου καθορίζεται από το ίδιο το Σύνταγμα της χώρας και της δημοκρατίας. Σε άλλες περιπτώσεις, για παράδειγμα, για μια πόλη, έδαφος ή περιοχή, εκτός από τις διατάξεις του βασικού νόμου, λαμβάνονται επίσης υπόψη το καταστατικό των εδαφικών οντοτήτων.
