Ποιος έγραψε το "Buratino";Αυτή η ερώτηση θα απαντηθεί από την πλειοψηφία των αναγνωστών όλων των ηλικιών που ζουν στον μετα-σοβιετικό χώρο. "Το Χρυσό Κλειδί, ή οι Περιπέτειες του Πινόκιο" είναι ο πλήρης τίτλος του παραμυθιού, που συντάχθηκε από το σοβιετικό κλασικό Alexei Nikolaevich Tolstoy, βασισμένο στην ιστορία του Carlo Collodi "Οι Περιπέτειες του Πινόκιο".
Από τότε που ξεκίνησε η εμφάνιση των ιστοριών του Τολστόιδιαφωνίες - τι είναι, μεταφορά, μεταπώληση, μετάφραση, λογοτεχνική επεξεργασία; Πίσω στην μετανάστευση το 1923-24, ο Aleksey Nikolayevich αποφάσισε να μεταφράσει το παραμύθι του Collodi, αλλά άλλες ιδέες και σχέδια τον συνέλαβαν, και οι αντιδράσεις της προσωπικής του μοίρας τον πήραν μακριά από το παιδικό βιβλίο. Ο Τολστόι επιστρέφει στο Μπουρατίνο δέκα χρόνια αργότερα. Ο χρόνος ήταν ήδη διαφορετικός, οι συνθήκες της ζωής άλλαξαν - επέστρεψε στη Ρωσία.
Ο Τολστόι μόλις υπέστη καρδιακή προσβολή και πήρεένα σύντομο χρονικό όριο στη σκληρή δουλειά για το μυθιστόρημα τριλογία Walking Through the Torment. Και ένα εκπληκτικό πράγμα, ξεκινά ακολουθώντας με ακρίβεια την ιστορία της αρχικής πηγής, αλλά σταδιακά απομακρύνεται όλο και πιο μακριά από αυτόν, οπότε αν ήταν αυτός που έγραψε τον Πινόκιο ή ήταν ένα τροποποιημένο Πινόκιο, μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι λογοτεχνικοί κριτικοί κάνουν. Ο συγγραφέας δεν ήθελε να κάνει την ιστορία του πλήρως ηθικοποιητική, όπως συνέβη με τον Collodi. Ο ίδιος ο Αλεξέι Νικολάεβιτς υπενθύμισε ότι στην αρχή προσπάθησε να μεταφράσει τα ιταλικά, αλλά αποδείχθηκε βαρετό. Ο S. Ya, ο Marshak τον ώθησε σε μια ριζική αλλαγή αυτής της πλοκής. Το βιβλίο ολοκληρώθηκε το 1936.
Και κάνει τον Τολστόι Μπουρατίνο και τους φίλους του εντελώςεκτός από τους ήρωες της ιστορίας του Πινόκιο. Ο συγγραφέας ήθελε οι αναγνώστες να νιώσουν το πνεύμα της διασκέδασης, του παιχνιδιού, του περιπετειώδους. Πρέπει να πω ότι πετυχαίνει. Έτσι εμφανίζονται οι ιστορίες της εστίας, σε έναν παλιό καμβά, μια μυστηριώδη πόρτα κρυμμένη κάτω από αυτό, ένα χρυσό κλειδί που αναζητούν οι ήρωες και που πρέπει να ανοίξει αυτή τη μυστηριώδη πόρτα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι σε ένα παραμύθι δεν υπάρχει απολύτως κανέναηθικοποιητικά μέγιστα. Αυτός που έγραψε τον Πινόκιο δεν ήταν ξένος σε αυτούς. Επομένως, το ξύλινο αγόρι διδάσκεται από το κρίκετ που ζει στην ντουλάπα του Πάπα Κάρλο (άχρηστο!), Και η κοπέλα Μαλβίνα, η οποία, επιπλέον, κλειδώνει τον παραβατικό ήρωα στην ντουλάπα. Και όπως κάθε αγόρι, ο ξύλινος άνθρωπος προσπαθεί να κάνει τα πάντα με τον δικό του τρόπο. Και μαθαίνει αποκλειστικά από τα λάθη του. Έτσι πέφτει στα νύχια των απατεώνων - η αλεπού της Αλίκης και ο Βασίλειος η γάτα - θέλοντας να γίνει πλούσιος σύντομα. Το διάσημο πεδίο θαυμάτων στη χώρα των ανόητων είναι πιθανώς η πιο διάσημη μεταφορά του παραμυθιού, αν και όχι το μόνο, το ίδιο το Χρυσό Κλειδί αξίζει κάτι!
Η ιστορία του Karabas-Barabas, του εκμεταλλευτήοι κούκλες, που θέλουν να βρουν μια μυστική πόρτα, οδηγούν τους ήρωές μας σε αυτήν τη μυστική πόρτα, πίσω από την οποία υπάρχει ένα ολοκαίνουργιο μαριονέτα "Lightning". Κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι μαριονέτες θα μελετήσουν και τα βράδια θα παίξουν παραστάσεις σε αυτό.
Η δημοτικότητα έπεσε στο Τολστόι απίστευτα.Τα παιδιά δεν σκέφτηκαν καν ποιος έγραψε το Buratino, διάβασαν το βιβλίο με ευχαρίστηση και επανεκτυπώθηκε 148 φορές μόνο στην ΕΣΣΔ, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες του κόσμου και γυρίστηκε πολλές φορές. Η πρώτη προσαρμογή της ταινίας κυκλοφόρησε το 1939, η οποία σκηνοθετήθηκε από τον A. Ptushko.
Το παραμύθι του Τολστόι είναι ενδιαφέρον και για ενήλικες.Ένας κύριος στιλίστας και ένας χλευαστής, ο συγγραφέας μας παραπέμπει στο Fonvizinsky "Minor" (το μάθημα του Pinocchio, ένα παζλ με μήλα), η υπαγόρευση που γράφει ο ήρωας είναι το palindrome του Fet: "Και το τριαντάφυλλο έπεσε στο πόδι του Azor", στο την εικόνα του Karabas-Barabas βλέπουν μια παρωδία στο Nemirovich-Danchenko, μετά στο Meyerhold, και πολλοί λογοτεχνικοί κριτικοί αναφέρονται στο γεγονός ότι ο Pierrot αντιγράφηκε από τον A. Blok.
Η ευτυχισμένη σοβιετική παιδική ηλικία πέρασε με το ζαχαρωτό "Golden Key" και τη σόδα "Buratino", τώρα θα ονομαζόταν διαφημιζόμενη μάρκα
Και όπως πριν, τα παιδιά και οι γονείς διαβάζουν και ξαναδιαβάζουν ένα παραμύθι που διδάσκει καλό χωρίς κουραστική οικοδόμηση.
