Το πιο διάσημο έργο του Α. Σ.Η Griboedova είναι η διάσημη κωμωδία "Αλίμονο από το Wit". Η ιστορία πίσω από αυτό το παιχνίδι είναι εξαιρετικά πολύπλοκη. Ο θεατρικός συγγραφέας το συνέθεσε για αρκετά χρόνια. Πώς συνέβη αυτό θα συζητηθεί σε αυτό το άρθρο.
Λίγο για τον συγγραφέα
Το έργο "Αλίμονο από το Wit" γράφτηκε αρκετά καιρό.Η ιστορία της κωμωδίας ήταν τόσο μεγάλη χάρη στην εξαιρετική απασχόληση του A. S. Griboedov. Πράγματι, το λογοτεχνικό έργο απέχει πολύ από την κύρια απασχόλησή του. Ο Αλέξανδρος Sergeevich ήταν ένα παράδειγμα ενός εξαιρετικά προικισμένου ατόμου. Σε έντεκα χρονών έγινε φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας. Στις 13, ο Griboedov ήταν υποψήφιος στις λεκτικές επιστήμες, αλλά δεν αποχώρησε από το σχολείο, αλλά αποφοίτησε από δύο ακόμα πιο διάσημα τμήματα: ηθικά, πολιτικά και φυσικά και μαθηματικά. Ο Griboedov μιλούσε άπταιστα σε δέκα γλώσσες. Έγραψε μουσική και ο ίδιος ο ίδιος το εκτέλεσε στο πιάνο. Ο Αλέξανδρος Σεργκέιεβιτς ήταν επαγγελματίας διπλωμάτης, έγινε ο πρώτος Ρώσος πρεσβευτής στο Ιράν και πέθανε, υπερασπιζόμενος τα συμφέροντα της πατρίδας του.
Ένας τελειομανής από τη φύση του, ο Γκριμποντέφ τον εξευρίστησελογοτεχνικά πειράματα για την ολοκλήρωση της τελειότητας. Μια λεπτομερής στυλτική αναθεώρηση έγινε στο Ουρανό από το Wit. Η ιστορία της δημιουργίας του έργου το μαρτυρεί αυτό. Μια λεπτομερής ιστορία για τη συγγραφή ενός βιβλίου θα περιγραφεί παρακάτω. Πρώτον, θα γνωρίσουμε την περίληψη του διάσημου παιχνιδιού.
Η πλοκή του έργου
Σίγουρα κάθε ρωσικό πρόσωπο γνωρίζειτην ύπαρξη της κωμωδίας "Αλίμονο από το πνεύμα". Η ιστορία της δημιουργίας, η πλοκή του έργου είναι γνωστή σε πολύ μικρότερο αριθμό συμπατριωτών μας. Τι γράφει ο Griboedov στην κωμωδία του; Ένας νεαρός άνδρας ευγενής καταγωγής (Chatsky), μετά από μακρά απουσία, έρχεται στη Μόσχα για να δει την αγαπημένη του Σοφία. Ωστόσο, το κορίτσι το παίρνει πολύ ψυχρά. Είναι ερωτευμένη με ένα άλλο πρόσωπο - τον γραμματέα του Molchalin. Ο Chatsky προσπαθεί να ξεδιαλύνει τον λόγο της αδιαφορίας της Σόφιας. Αναζητώντας μια απάντηση στην ερώτησή του, επισκέπτεται αρκετές φορές το σπίτι του αγαπημένου πατέρα του, ανώτερο αξιωματούχο Famusov. Εδώ συναντά αντιπροσώπους της αριστοκρατικής κοινωνίας της Μόσχας, οι περισσότεροι από τους οποίους τηρεί τις συντηρητικές απόψεις. Απογοητευμένος από τη ψυχρότητα της Σόφιας, ο Chatsky αρχίζει να προφέρει κατηγορηματικούς μονολόγους. Παίρνει κυριολεκτικά σε όλους τους συμμετέχοντες κωμωδίας. Μερικές φράσεις που απορρίπτονται στο Molchalin προσβάλλουν τη Σοφία τόσο πολύ που απλώνει μια φήμη ότι ο Chatsky είναι εκτός σκέψης. Αυτό το μήνυμα δημοσιοποιείται. Στο τέλος της κωμωδίας, η Σόφια ανακαλύπτει την ανησυχία του Molchalin, και Chatsky - για την προδοσία του εραστή της. Ο Famusov λέγεται ολόκληρη την αλήθεια για τις συναντήσεις της κόρης του με τον γραμματέα. Αυτός ανησυχεί για τις φήμες που μπορεί να συμβαίνουν στην πόλη. Η Σοφία οδηγεί τον Μολχαλίν μακριά. Ο Chatsky αφήνει απεγνωσμένα τη Μόσχα. Αυτή είναι η πλοκή του γνωστού παιχνιδιού.
Η ιδέα
Η ιστορία της δημιουργίας του "Θλίψη από το πνεύμα" άρχισε στα μακρινά1816 έτος. Τότε, σύμφωνα με τον S. N. Begichev, ο Griboedov είχε ένα κατά προσέγγιση σχέδιο για κωμωδία. Επιστρέφοντας από ένα ταξίδι στο εξωτερικό, ο Αλέξανδρος Σεργκέιεβιτς ήρθε σε μια κοσμική βραδιά και ήταν έκπληκτος για το πώς στη Ρωσία λατρεύουν όλους τους ξένους. Αμέσως έδωσε μια φλογερή κατηγορητική ομιλία, δημιουργώντας έτσι μια υποψία παραφροσύνης. Για να εκδικηθεί την κοντινή αριστοκρατική κοινωνία, ο Griboedov αποφάσισε να γράψει μια κωμωδία. Συχνά πήγε σε κοινωνικές εκδηλώσεις, μπάλες και βράδια, όπου συγκέντρωσε υλικό για το έργο του.
Πρώτη έκδοση
Οι εργασίες σχετικά με το κείμενο της κωμωδίας πιθανότατα ξεκίνησαν1820s. Ενώ υπηρετούσε στην Τιφλίδα, ο Griboedov έγραψε δύο πράξεις του έργου "Αλίμονο από το Wit". Η ιστορία της δημιουργίας του έργου συνεχίστηκε το 1823, στη Μόσχα. Ο συγγραφέας ήταν σε διακοπές, παρακολούθησε κοινωνικές εκδηλώσεις και κέρδισε νέες εντυπώσεις. Αυτό του επέτρεψε να ξεδιπλώσει μερικές από τις σκηνές κωμωδίας που μόλις περιγράψαμε στη Γεωργία. Ήταν αυτή τη στιγμή ο φλογερός μονόλογος του Chatsky, "Και ποιοι είναι οι δικαστές;" Δημιουργήθηκε. Το καλοκαίρι του 1823 στο κτήμα του S.N. Ο Begichev ολοκλήρωσε την τέταρτη και την τρίτη πράξη του έργου. Ωστόσο, ο συγγραφέας δεν θεωρούσε την κωμωδία του ολοκληρωμένη.
Συνέχιση της εργασίας
Στο τέλος του 1823 και στις αρχές του 1824υπέστη σημαντικές αλλαγές στο έργο "Αλίμονο από το πνεύμα". Η ιστορία της δημιουργίας συνεχίστηκε. Ο Griboedov μεταμορφώθηκε όχι μόνο στο κείμενο. Το επώνυμο του πρωταγωνιστή άλλαξε επίσης: έγινε Chatsky από τον Chadsky. Και η κωμωδία, που ονομάζεται "Αλίμονο στο μυαλό", πήρε το τελευταίο της όνομα. Το καλοκαίρι του 1824 στην Αγία Πετρούπολη, ο Griboedov πραγματοποίησε μια εντυπωσιακή στυλιστική αναθεώρηση της πρώτης έκδοσης του έργου. Μερικώς άλλαξε την πρώτη πράξη (ο μονόλογος του Chatsky, ο διάλογος ανάμεσα στη Λίζα και τη Σόφια, το όνειρο του κύριου χαρακτήρα) και επίσης έβαλε στο τελικό μέρος της κωμωδίας μια σκηνή εξήγησης μεταξύ του Molchalin και της Σόφιας. Το φθινόπωρο του 1824 γράφτηκε η τελική έκδοση του παιχνιδιού Θλίψη από το Wit. Η ιστορία της δημιουργίας του έργου αυτού έπρεπε να τερματιστεί. Ωστόσο, αυτό δεν συνέβη.
Εμφανίζονται λίστες
Η κωμωδία είχε άμεσα προβλήματα με τη δημοσίευση.Η λογοκρισία δεν ήθελε να χάσει το σκανδαλώδες έργο. Η ιστορία της δημιουργίας του "Θλίψη από το Wit", ή μάλλον διανομή μεταξύ του αναγνωστικού κοινού, συνέχισε. Ελπίζοντας για τη δημοσίευση της δημιουργίας του, ο Griboedov ενθάρρυνε την εμφάνιση χειρόγραφων εκδόσεων. Η πιο έγκυρη από αυτές είναι ο λεγόμενος κατάλογος Gendra (που ανήκει στον Α. Α. Ζανδρού), ο οποίος τροποποιήθηκε από τον ίδιο τον Αλέξανδρο Σεργκέιεβιτς. Υπήρχε επίσης βουλγαρική - ένα προσεκτικά κατασκευασμένο χειρόγραφο αντίγραφο του έργου, το οποίο άφησε ο συγγραφέας το 1828 στο Β.Γ. Βουλγαρίν. Στο εξώφυλλο αυτού του καταλόγου είναι η επιγραφή του Griboedov: "Αναθέτω τη θλίψη μου στο Bulgarin ..." Ο συγγραφέας ελπίζει ότι ένας επιφανής και επιχειρηματικός δημοσιογράφος θα μπορούσε να βοηθήσει στη δημοσίευση του "Αλίμονο από το Wit". Η ιστορία της κωμωδίας συνεχίστηκε σε κειμενικά αντίγραφα του έργου. Μερικές φορές αλλάζουν ανάλογα με τις προτιμήσεις του κοινού.
Πρώτες δημοσιεύσεις
Ακόμα και το καλοκαίρι του 1924, ο Griboedov προσπαθούσε να εκτυπώσειτην κωμωδία σου. Ωστόσο, δεν ήταν τόσο εύκολο να αποκτήσετε άδεια να δημοσιεύσετε δυσφορία από το Wit. Η ιστορία του έργου συνεχίστηκε στα γραφεία του τμήματος λογοκρισίας. Τον Δεκέμβριο του 1924, αποσπάσματα από το τρίτο και πρώτο μέρος της κωμωδίας έβλεπαν το φως της ημέρας. Έγινε εκτύπωση στις σελίδες του αλμανάκ της Ρωσικής Μέσης. Ωστόσο, το κείμενο μειώθηκε σημαντικά και "μαλακώθηκε" με λογοκρισία. Οι υπερβολικά τολμηρές δηλώσεις του Ήρωα αντικαταστάθηκαν από "αβλαβείς" και ουδέτερες. Έτσι, η γνωστή φράση "Μετά από όλα, πρέπει να εξαρτάται από τους άλλους" διορθώθηκε στο "Μετά από όλα, πρέπει να έχετε κατά νου άλλους." Αναφέρθηκε στις αναφορές σε «βασιλεύει» και «βασιλικό πρόσωπο» από το κείμενο της εργασίας. Ωστόσο, ακόμη και με αυτή τη μορφή, η δημοσίευση της κωμωδίας παρήγαγε το αποτέλεσμα μιας εκρηκτικής βόμβας. Ο Πούσκιν θυμήθηκε ότι το έργο "Αλίμονο από το Wit" έκανε αμέσως τον Griboedov έναν από τους κορυφαίους ποιητές της εποχής του.
Η τύχη του έργου
Κατά τη διάρκεια της ζωής του συγγραφέα δεν εκτυπώθηκε ποτέπλήρη έκδοση του παιχνιδιού. Η ιστορία της δημιουργίας του "Αλίμονο από το Wit" έληξε, αλλά η λογοκρισία εμπόδισε την εξάπλωση της κωμωδίας μεταξύ των αναγνωστών. Μόνο το 1831 απελευθερώθηκε η πλήρης έκδοση του έργου. Εκδόθηκε στα γερμανικά στην πόλη Revel. Το 1833, στη Μόσχα, με πολλές σημειώσεις λογοκρισίας, η κωμωδία εκτυπώθηκε στα ρωσικά. Μόνο το 1862 στη Ρωσία ήταν η έκδοση του πλήρους συγγραφέα του έργου που δημοσιεύτηκε. Η επιστημονική έκδοση της κωμωδίας πραγματοποιήθηκε από το διάσημο ερευνητή Piksanov N.K. το 1913. Το "Αλίμονο από το Wit" δημοσιεύθηκε στο δεύτερο τόμο των Πλήρων Ακαδημαϊκών Εργασιών του Αλεξάνδρου Σεργκέιεβιτς Γκριμποέφ.
Θεατρικές παραστάσεις
Εξαιρετικά τολμηρή και επίκαιρη εμφάνισηπαίζουν "Αλίμονο από το Wit." Η ιστορία της δημιουργίας του έργου είναι σύνθετη, αλλά η τύχη των παραγωγών του στο θέατρο δεν είναι λιγότερο ενδιαφέρουσα. Για μεγάλο χρονικό διάστημα η λογοκρισία δεν τον άφησε να περάσει. Το 1825, μια ανεπιτυχής προσπάθεια έγινε για να παίξει ένα έργο στην Αγία Πετρούπολη, στη σκηνή μιας θεατρικής σχολής. Για πρώτη φορά το θέατρο "Αλίμονο από το Wit" διοργανώθηκε στην πόλη Erivani το 1827. Εκτέθηκαν από ερασιτέχνες ηθοποιούς - αξιωματικούς του καυκάσιου σώματος. Ο Α. Σ. Γκριμποέτοφ ήταν παρών στο παιχνίδι. Το 1831, με πολλές εκδοχές και σημειώσεις λογοκρισίας, η κωμωδία έπαιξε στη σκηνή της Μόσχας και της Αγίας Πετρούπολης. Μόνο το 1860 άρχισαν να εκτελούνται χωρίς περιορισμούς οι παραγωγές του "Αλίμονο από το Wit".
Συμπέρασμα
Για πολύ καιρό μπορείτε να μιλήσετε για το έργο "Αλίμονο από«Η ιστορία της δημιουργίας, η περίληψη του έργου δεν μπορεί να δώσει μια πλήρη εικόνα της ιδιοφυΐας αυτής της δημιουργίας, ο Griboedov δημιούργησε ένα θεατρικό έργο, δημιούργησε ένα πραγματικό μανιφέστο στο οποίο εξέφρασε τη δική του στάση όχι μόνο σε κοινωνικά και ηθικά προβλήματα στη σύγχρονη κοινωνία αλλά και σε ερωτήσεις για την ηλίθια και το μυαλό, την «κανονικότητα» και την τρέλα, που αν όχι ο Αλέξανδρος Σεργκέιεβιτς ήξερε πόση θλίψη μπορεί να φέρει ψυχική υπεροχή σε σχέση με άλλους ανθρώπους, η κωμωδία που έγραψε λέει για τη μοναξιά και από την απελπισία ενός έκτακτου ανθρώπου που πνίγεται από την παρεξήγηση των άλλων, με την τραγική επιρροή "Αλίμονο από το πνεύμα". Η ιστορία της δημιουργίας και η θέση στο έργο αυτού του έργου είναι ιδιαίτερες, υπόκεινται σε προσεκτική και σχολαστική μελέτη.
