Ο τοπικός προϋπολογισμός είναι κεντρικόςτο σχηματισθέν χρηματικό ταμείο του Δήμου, καθώς και τη διαδικασία σχηματισμού, διαμόρφωσης, έγκρισης και εκτέλεσης του. Ο έλεγχος της εφαρμογής του εκτελείται από τις τοπικές αρχές ανεξάρτητα. Η εκτίμηση μπορεί να περιλαμβάνει το κόστος ορισμένων περιοχών και οικισμών που δεν είναι δήμοι.
Ο τοπικός προϋπολογισμός διαμορφώνεται από σταθερόγια κάθε επίπεδο. Τα κονδύλια του προϋπολογισμού λαμβάνουν τοπικούς φόρους, εκπτώσεις που μεταβιβάζονται από τις κρατικές αρχές για την άσκηση ορισμένων εξουσιών, εισόδημα από ιδιωτικοποιημένη περιουσία, μίσθωση δημοτικών περιουσιακών στοιχείων, επιχορηγήσεις, επιδοτήσεις, μεταβιβάσεις κ.λπ.
Οι σχέσεις μεταξύ των προϋπολογισμών εκτελούνται από τομεταφορά χρηματικών ποσών από τα κεφάλαια κάποιων προς τα κεφάλαια άλλων: υψηλότεροι κατανέμουν στοχευμένα κεφάλαια σε χαμηλότερα, κλπ. Ο σκοπός της ρύθμισης αυτής είναι η κατανομή των πηγών μεταξύ προϋπολογισμών διαφορετικών επιπέδων.
Ο τοπικός προϋπολογισμός μπορεί να περιλαμβάνει στοχευμένες καιαποθεματικά κεφάλαια, τα κεφάλαια των οποίων μπορούν να μεταφερθούν για την υλοποίηση διαφόρων κοινωνικών, περιβαλλοντικών, οικονομικών προγραμμάτων κλπ. Οι σχέσεις μεταξύ των προϋπολογισμών ρυθμίζονται είτε με τον καθορισμό τους σε κανονιστικές πράξεις, είτε με την υπογραφή συμφωνιών για τον διαχωρισμό των εξουσιών του κράτους και των περιφερειών.
Τα έσοδα και οι δαπάνες που παρέχονται από τον τοπικό προϋπολογισμό αντικατοπτρίζουν χωριστά τη χρηματοδότηση των τοπικών εκδηλώσεων και την άσκηση των ομοσπονδιακών εξουσιών ως υποκείμενα της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Οι τοπικοί φόροι και παροχές καθορίζονται σε αυτάτοπικές αρχές από μόνοι τους. Η ανανέωση των τοπικών κονδυλίων είναι δυνατή κατά τη διάρκεια δημοψηφισμάτων λαμβάνοντας υπόψη τις απόψεις του τοπικού πληθυσμού με τη μορφή εφάπαξ εθελοντικών συνεισφορών από κατοίκους της περιοχής. Η πληρωμή για τη χρήση των φυσικών πόρων που εξορύσσονται στο δημοτικό έδαφος πηγαίνει επίσης στους τοπικούς προϋπολογισμούς. Τα κονδύλια εκτός προϋπολογισμού μπορούν να δημιουργηθούν υπό τους όρους και με τον τρόπο που προβλέπεται από τους νόμους της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Если этих источников недостаточно, Τα κρατικά ομοσπονδιακά όργανα και οι αρχές των συνιστώντων φορέων της Ρωσικής Ομοσπονδίας μπορούν να μεταφέρουν σε άλλες τοπικές αρχές αυτοδύναμες άλλες πηγές εσόδων από υψηλότερους προϋπολογισμούς. Κατά την αξιολόγηση του ελάχιστου επιπέδου του τοπικού προϋπολογισμού, δεν λαμβάνονται υπόψη τα υπόλοιπα μεταφοράς προηγούμενων ετών.
Οι τοπικές δαπάνες του προϋπολογισμού καθορίζονταιάμεσα από τις τοπικές αρχές. Πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι βασικές ανάγκες του πληθυσμού ικανοποιούνται στο επίπεδο των κοινωνικών προτύπων. Τα κεφάλαια που πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την εκπλήρωση των κρατικών αρμοδιοτήτων παρέχονται ετησίως σε όλους τους προϋπολογισμούς των συστατικών οντοτήτων της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Οι αλλαγές στις δαπάνες αυτές ελέγχονται από τις ομοσπονδιακές αρχές. Εάν η απόφαση των ανώτατων αρχών οδηγεί σε αύξηση των δαπανών του τοπικού προϋπολογισμού, τότε αυτά τα κεφάλαια αντισταθμίζονται από τους φορείς που έλαβαν αυτή την απόφαση.
Το κράτος εγγυάται ότι ο τοπικός προϋπολογισμόςπου καθορίζονται ανεξάρτητα από τις τοπικές κυβερνήσεις, οι οποίες έχουν επίσης το δικαίωμα να καθορίζουν ελεύθερα την κατεύθυνση της χρήσης αυτών των κεφαλαίων. Το ίδιο ισχύει για τη διάθεση των υπολοίπων κεφαλαίων που σχηματίστηκαν στο τέλος του έτους. Η ρύθμιση του προϋπολογισμού πραγματοποιείται σύμφωνα με τα ελάχιστα κοινωνικά πρότυπα, τους κανόνες και τα πρότυπα της πρόβλεψης του προϋπολογισμού.
Ο τοπικός προϋπολογισμός στις δαπάνες διαιρείται σετους προϋπολογισμούς της τρέχουσας περιόδου και την ανάπτυξη. Η πρώτη ομάδα περιλαμβάνει τη χρηματοδότηση της κεφαλαιουχικής κατασκευής, επενδύσεις σε μεγάλα έργα, δαπάνες για τη συντήρηση οικιακών και κοινοτικών υπηρεσιών, προστασία του περιβάλλοντος, εξασφάλιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, της υγειονομικής περίθαλψης, της επιστήμης, του πολιτισμού, του αθλητισμού κλπ. Η δεύτερη είναι η κατανομή των κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση του κόστους που απαιτείται για την επέκταση της αναπαραγωγής: επενδύσεις στο εγκεκριμένο κεφάλαιο επιχειρήσεων, δάνεια για τη στήριξη των μικρών επιχειρήσεων, κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη της επικράτειας, περιβαλλοντικά προγράμματα κλπ.
