Henri Fayol, μηχανικός ορυχείων με εκπαίδευση καιπρακτική δραστηριότητα, πέρασε στην ιστορία της παγκόσμιας οικονομικής επιστήμης ως ο ιδρυτής της κλασικής σχολής του σύγχρονου μάνατζμεντ. Οι περίφημες αρχές Fayol σήμερα έχουν γίνει μια θεμελιώδης κατευθυντήρια γραμμή στον προγραμματισμό και την πρακτική οργάνωση της διοίκησης κάθε εταιρείας που λειτουργεί σε μια οικονομία της αγοράς. Ως διευθυντής μιας εταιρείας εξόρυξης, το 1916 δημοσίευσε ένα έργο στο οποίο αποκάλυψε τις 14 αρχές του Fayol, οι οποίες έλαβαν το όνομά του ως αναγνώριση της συμβολής του στην ανάπτυξη της θεωρίας διαχείρισης.
Σε αυτό το έργο ο Α.Ο Fayolle συνόψισε τις πρακτικές διαχείρισης που εφάρμοσε ο ίδιος σε διάφορες διοικητικές θέσεις σε επιχειρήσεις εξόρυξης. Η λογική επεξεργασία, ταξινόμηση και συστηματοποίησή τους εξελίχθηκε τελικά σε μια συνεκτική θεωρία διαχείρισης, η οποία είναι πλέον αναγνωρισμένη σε όλο τον κόσμο.
Η αφετηρία της θεωρίας του Fayol είναιαναδεικνύοντας τις κύριες λειτουργίες του μάνατζμεντ ως εντελώς συγκεκριμένου, ειδικού τύπου δραστηριότητας. Αυτές οι λειτουργίες ερμηνεύονται από τον Fayol ως αυτόνομες περιοχές της διαδικασίας διαχείρισης, κατά τις οποίες συμβαίνει μια ποιοτική αλλαγή στην επιχειρηματική διαδικασία. Το δόγμα διαχείρισης του Fayol περιλαμβάνει τις ακόλουθες κατευθύνσεις (λειτουργίες): σχεδιασμό, συντονισμό, κίνητρα, έλεγχο και οργάνωση. Φυσικά, ορισμένες από αυτές τις διατάξεις ήταν γνωστές πριν από τον Φαγιόλ, αλλά η αξία του έγκειται στο γεγονός ότι όχι μόνο τις συστηματοποίησε και τις τεκμηρίωσε για έναν ριζικά νέο τύπο οικονομικής δραστηριότητας για την εποχή του, αλλά άντλησε από αυτές τις αρχές διαχείρισης των οικονομικών διαδικασιών και οδήγησε όλα αυτά στην έννοια του αρμονικού συστήματος.
Λειτουργίες που ονόμασε ο Φαγιόλ, αρχέςδιαχείριση, που διατυπώθηκε από τον ίδιο, χρησιμεύουν ως οδηγός στις εργασίες για την οικοδόμηση ενός αποτελεσματικού συστήματος διαχείρισης. Για να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα του διοικητικού προσωπικού της εταιρείας, η Fayolle διατύπωσε 14 αρχές διαχείρισης, καθεμία από τις οποίες συμβάλλει τη δική της συγκεκριμένη συμβολή στη βελτίωση της ποιότητας της διοίκησης.
Ο καταμερισμός της εργασίας ως αρχή οργάνωσηςη ιεραρχία διαχείρισης, παρέχει αύξηση της ταχύτητας παραγωγής εργασίας σε όλους τους τομείς της λόγω της συσσώρευσης προσπαθειών για την επίλυση του πιο σημαντικού έργου αυτή τη στιγμή. Ταυτόχρονα, η Fayolle διατυπώνει τις αρχές διαχείρισης σε σχέση με την τελική απόφαση με τέτοιο τρόπο ώστε να λαμβάνεται πάντα μόνος του από τον επικεφαλής.
Η εξουσία και η ευθύνη είναι αρχή πουτονίζει την ανάγκη για αυστηρή ιεράρχηση της διοίκησης της εταιρείας, αφού η ιεραρχία διασφαλίζει την κατανομή των εξουσιών, τον σαφή καταμερισμό εργασίας και ευθυνών.
Η πειθαρχία συμβάλλει στην καλύτερη οργάνωση διαχείρισης. Όπως επισημαίνει ο Fayolle, η ίδια η λογική της διαδικασίας είναι το πιο σημαντικό συστατικό της διαχείρισης.
Η ατομική διαχείριση διασφαλίζει την αποτελεσματικότητα στη λήψη αποφάσεων και ενισχύει την ευθύνη οποιουδήποτε μάνατζερ μεσαίου επιπέδου.
Η ενότητα της κατεύθυνσης κατά κάποιο τρόπο αποζημιώνει καιπεριορίζει την εκδήλωση της διοίκησης ενός ανθρώπου στη διαχείριση, περιλαμβάνει τη λήψη υπόψη των απόψεων όλων των συμμετεχόντων στο έργο στο στάδιο της εξεύρεσης βέλτιστων λύσεων, όπως υποστήριξε ο Fayol.
Οι αρχές της διαχείρισης, παρά το γεγονός ότι αυτέςστοχεύουν κυρίως στη διοίκηση, προτείνουν ότι ένα μεγάλο μέρος της εργασίας θα πρέπει να κατευθύνεται στο προσωπικό. Σε μια τέτοια εργασία αφιερώνονται αρχές όπως η επικράτηση των εταιρικών συμφερόντων έναντι των προσωπικών συμφερόντων, η σταθερότητα του χώρου εργασίας και η τάξη, η πρωτοβουλία και το εταιρικό πνεύμα. Οι πιο σημαντικές αρχές που συνδέουν την εργασία ενός διευθυντή και την εργασία με το προσωπικό είναι όπως η δικαιοσύνη και η αμοιβή. Η σταθερότητα ολόκληρου του συστήματος διαχείρισης διασφαλίζεται με την τήρηση των αρχών της συγκέντρωσης και της ανάγκης δημιουργίας μιας κλιμακωτής αλυσίδας στην επιχείρηση, δηλαδή μια κατάσταση όπου είναι δυνατή η ανώδυνη αντικατάσταση ενός αποσυρόμενου συνδέσμου στο σύστημα μεταβατικής δράσης διαχείρισης.
Όπως τόνισε ο ίδιος ο Fayol, οι αρχές διαχείρισης είναι σχεδόν οικουμενικής φύσης, αλλά κατά την εφαρμογή τους, είναι ακόμα απαραίτητο να λαμβάνεται υπόψη μια συγκεκριμένη κατάσταση προκειμένου να εφαρμοστούν με ευελιξία.
