Ludzkie płuca są jednym z najważniejszychnarządy, bez których jego istnienie jest niemożliwe. Oddychanie wydaje się nam tak naturalne, ale w rzeczywistości w jego ciele zachodzą złożone procesy, które zapewniają nasze funkcje życiowe. Aby je lepiej zrozumieć, musisz poznać strukturę płuc.
W procesie oddychania powietrze przechodzi przez dwaoskrzela, które mają inną strukturę. Lewy jest dłuższy niż prawy, ale węższy od niego, dlatego najczęściej ciało obce dostaje się do układu oddechowego przez prawy oskrzeli. Narządy te mają oddziały. Po wejściu do płuca prawa gałąź dla 3, a lewa dla 2 płatów, co odpowiada liczbie płatów płuc.
Struktura płuc jest dość złożona, ponieważw nich oskrzela rozgałęziają się na wiele małych segmentowych oskrzeli. Z kolei przechodzą w zrazikowe oskrzela, wchodząc w zraziki płuc. Trudno sobie wyobrazić, jaka jest struktura płuc, nie wiedząc, ile jest w nich oskrzelowych zrazików (jest ich około 1000). Oskrzela śródgałkowe mają do 18 gałęzi (oskrzeliki końcowe), które nie mają chrząstki w ścianach. Te końcowe oskrzela tworzą element strukturalny płuc - acinus.
Struktury płuc jest łatwiejsze do nauczenia się poprzez zrozumienie, coreprezentuje acinus. Ta jednostka strukturalna to zbiór pęcherzyków płucnych (pochodnych oskrzelików oddechowych). Ich ścianki są materiałowym podłożem do wymiany gazowej, a powierzchnia podczas pełnej inhalacji może osiągnąć 100m2. Największe rozciągnięcie ich powierzchni oddechowej następuje podczas wysiłku fizycznego.
Częścią jest odcinek oskrzelowo-płucnypłat płucny wentylowany przez oskrzela trzeciego rzędu, odgałęziony od oskrzela płatowego. Każdy z nich ma oddzielną szypułkę oskrzelowo-naczyniową (tętnicę i oskrzela). Struktura segmentowa płuc ujawniła się w trakcie rozwoju medycyny i chirurgii. W płucu prawym znajduje się 10 segmentów, aw lewym - 8. Dzięki ustaleniu podziału płuc na odcinki oskrzelowo-płucne, możliwe stało się usunięcie dotkniętych obszarów tego narządu przy maksymalnym zachowaniu jego zdrowe części.
W tym ciele zwykle rozróżnia się następującepowierzchnie: śródpiersia, przeponowe, żebrowe. W śródpiersiu znajdują się tak zwane „bramy”. Przez nie oskrzela, tętnice i nerwy wchodzą do płuc, a naczynia limfatyczne i żyły płucne wychodzą. Wszystkie te formacje tworzą tak zwany „korzeń płuca”.
Płuca są oddzielone rowkami o różnej głębokości idługość. Oddzielają tkanki aż do samych bram płuc. Istnieją 3 płaty prawego płuca (dolny, górny, środkowy) i 2 lewe (dolny, górny). Dolne płaty są największe.
Struktura płuc będzie niekompletna bez uwzględnieniaopłucna trzewna, która pokrywa każde płuco i obszar korzenia i tworzy „warstwę ciemieniową” wyściełającą ściany jamy klatki piersiowej. Pomiędzy nimi znajduje się podobna do szczeliny wnęka, której część nazywa się zatokami (znajduje się między płatami ciemieniowymi). Największą zatoką opłucnową jest zatoka żebrowa (krawędź płuca opada do niej podczas wdechu).
Struktura płuc wyjaśnia zachodzące procesyw nich podczas oddychania. W narządzie tym wyróżnia się dwa układy naczyń krwionośnych: mały okrąg (składa się z żył i tętnic biorących udział w wymianie gazowej), duży krąg krążenia (składa się z tętnic oskrzelowych i żył dostarczających krew tętniczą w celu zapewnienia metabolizmu i utrzymania prawidłowego funkcje życiowe samych płuc). Z natury ich rozgałęzienia żyły płucne są podobne do tętnic, ale różnią się nietrwałością. Ich źródłem są sieci naczyń włosowatych zrazików, międzyzrazikowa tkanka łączna, małe oskrzela i opłucna trzewna. Żyły międzypłatowe powstają z sieci naczyń włosowatych, łączących się ze sobą. Powstają z nich większe żyły, przechodzące w pobliżu oskrzeli. Z żył płatowych i odcinkowych w każdym płucu powstają dwie żyły: dolna i górna (ich rozmiary są bardzo różne). Płyną oddzielnie do lewego przedsionka.
Liczba tętnic oskrzelowych jest zmienna.Waha się od 2 do 6. W 50% przypadków dana osoba ma 4 tętnice oskrzelowe, biegnące równomiernie do lewego i prawego oskrzela głównego. Nie są to wyłącznie tętnice oskrzelowe, ponieważ dają gałęzie do różnych narządów śródpiersia. Początek tętnic prawych znajduje się w tkance za przełykiem oraz z przodu lub pod tchawicą (między węzłami chłonnymi). Lewe tętnice znajdują się w tkance poniżej tchawicy i pod łukiem aorty. W płucach tętnice znajdują się w tkance wzdłuż oskrzeli i rozgałęziając się, odgrywają bezpośrednią rolę w dopływie krwi do pozostałych części i opłucnej. W oskrzelikach oddechowych tracą one swoje niezależne znaczenie i przechodzą do układu naczyniowego.
Wszystkie naczynia krwionośne w płucach są ze sobą połączone. Oprócz ogólnej sieci naczyń włosowatych wyróżnia się zespolenia pozanarządowe i wewnątrzorganiczne, łączące oba kręgi krążenia krwi.
Układ limfatyczny składa się z pierwotnychsieci naczyń włosowatych, splot naczyń limfatycznych wewnątrz narządu, naczynia wyładowcze, pozapłucne i śródpłucne węzły chłonne. Rozróżnij powierzchowne i głębokie naczynia limfatyczne.
Źródłem unerwienia płuc są splotów nerwowych i pni śródpiersia, utworzonych przez gałęzie nerwów współczulnego, błędnego, rdzeniowego i przeponowego.
