System emerytalny Federacji Rosyjskiej jest stale ulepszanyniezależnie od systemu politycznego w kraju. Pierwsze informacje o wypłacie emerytur obywatelom Rosji pochodzą z połowy XVII wieku, kiedy to rannym żołnierzom przydzielono świadczenia pieniężne o charakterze leczniczym. Im poważniejszy uraz, tym większe świadczenie emerytalne.
Za panowania Piotra Wielkiego opiekęranni i ranni byli wzmocnieni tym, że starali się tak zorganizować, aby otrzymywali środki do życia. Ówczesne ustawy zobowiązywały państwo do udzielania pomocy osobom niepełnosprawnym z budżetu państwa. System emerytalny Rosji w tym czasie obejmował tylko wojskowych i urzędników państwowych. Później Katarzyna II przyznała emerytowanej służbie cywilnej pensję z budżetu państwa. Dopiero w drugiej połowie XIX wieku prywatni przedsiębiorcy byli w stanie wesprzeć zapewnienie emerytur obywatelom kraju.
Weszło w życie prawo, które zobowiązało właścicielikoleje prywatne, które tworzyły fundusze przyznające zasiłki chorobowe i na skutek zawieszenia w pracy z powodu niepełnosprawności. Środki gromadzono w kasach kosztem potrąceń z zarobków pracowników na ich kontach osobistych. Po otrzymaniu choroby zawodowej lub wypadku przy pracy, pracownik otrzymywał świadczenia naliczone na jego koncie. Ten system nazywa się systemem ubezpieczeniowym, ponieważ jego potrącenia z wynagrodzenia stanowiły ubezpieczenie na wypadek niezdolności do pracy.
Po rewolucji 1917 roku przez 10 latSystem emerytalny Federacji Rosyjskiej przeszedł zmiany: wydano dekrety i dekrety o zasiłkach na emerytury personelu wojskowego, o wypłacie emerytur pracownikom i nauczycielom wydziałów robotniczych, o przyznaniu emerytur za wysługę lat nauczycielom wiejskim i miasta. Wysokość wypłat zależała nie tylko od zarobków, ale także od dotkliwości pracy, od liczebności rodziny przechodzącego na emeryturę.
Jednocześnie w latach dwudziestych systemsystem emerytalny został przekształcony w system ubezpieczeń społecznych. Kierował się następującą zasadą: z ogólnego budżetu kraju, który powstał kosztem ulg podatkowych wszystkich przedsiębiorstw, przeznaczano środki na wszystkie potrzeby państwa, w tym na wypłaty emerytur. Taki system emerytalny Federacji Rosyjskiej istniał przed rozpadem Związku Radzieckiego, ale do 1991 roku, kiedy pojawiły się rynkowe metody zarządzania gospodarką, stracił on swoje prawa i możliwości.
Do 2000 roku w kraju następował spadek wskaźnika urodzeń,wyższe ceny podstawowych towarów podtrzymujących życie. Według statystyk w latach 2010-2015 liczba emerytów przekroczy liczbę młodych ludzi rozpoczynających aktywność zawodową. Może to spowodować brak środków w kraju na wypłatę odpowiednich świadczeń. Dlatego system emerytalny Federacji Rosyjskiej wymagał rewizji, przemyślenia, przeliczenia. Podjęto decyzję o wprowadzeniu reformy emerytalnej w celu podwyższenia emerytur. Istotne było stworzenie takiego modelu, aby każdy obywatel miał pewność, że jego obecna pensja jest gwarantem jego przyszłej emerytury, że wraz ze wzrostem składek na fundusz emerytalny rośnie również świadczenie przyszłego emeryta.
Reforma emerytalna, która jest wdrażana od 2002 rokurok, ma charakter trzystopniowy: obowiązkowe ubezpieczenie obywateli, pomoc państwa dla wszystkich kategorii emerytów i dodatkowe wsparcie niepaństwowe. Informacje o tym modelu są rozpowszechniane wśród obywateli Rosji, którzy mogą zacząć kształtować jego liczebność na długo przed wejściem na emeryturę, aby następnie otrzymywać comiesięczne wpłaty gotówkowe zgodnie ze swoimi potrzebami.
