Prawa autorskie do literatury prawniczejobejmują całość praw twórcy jakiegokolwiek przedmiotu lub utworu, przewidzianych ustawą i mających na celu korzystanie z przedmiotu praw, a także wykonywanie autorskich praw osobistych do celów osobistych.
Relacje prawne w tej dziedzinie rozpoczynają się ww wyniku stworzenia przez autora produktu jego pracy. W takim przypadku nie ma potrzeby rejestrowania swojej instytucji. Produkt twórczości autora uważa się za ważny od momentu jego rzeczywistego powstania. Pełne kompetencje właściciela polegają na łączeniu się praw majątkowych i niemajątkowych do celów osobistych.
Pewne podobieństwa z rozważanym rodzajem uprawnieńmają również prawa pokrewne. Ich głównym zadaniem jest ochrona interesów prawnych określonej kategorii podmiotów prawa. To właśnie te podmioty prawa przyczyniają się do tworzenia produktów pracy twórczej, które są dostępne dla całego społeczeństwa. Zgodnie z powszechną praktyką przestępstwa z zakresu praw pokrewnych i praw autorskich nie wydają się być czymś niezwykłym dla współczesnego społeczeństwa rosyjskiego. Tak więc odpowiedzialność za naruszenie praw autorskich określa ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej.
Artykuł „naruszenie praw autorskich” może w pełniwykazać ustawodawstwo w tej dziedzinie. Istnieją trzy rodzaje odpowiedzialności za przestępstwa i przestępstwa popełnione w tym obszarze. Są to odpowiedzialność karno-administracyjna, a także obowiązki z zakresu stosunków cywilnych. Wskazuje na to wprost norma art. 48 ww. Normatywnego aktu prawnego. W przypadku naruszenia rozpatrywanych praw w ogóle za ofiary uznaje się autorów produktu twórczego i wykonawców fonogramów, nadawców telewizyjnych lub kablowych.
Dokładniej o używaniupraw autorskich i praw pokrewnych poza dziedziną prawa, należy przez to rozumieć przetwarzanie utworów innego autora, w wyniku którego nie uzyskuje on niezależności naukowej lub artystycznej. Dodatkowo, za działania niezgodne z prawem można zakwalifikować zmuszanie autora utworu do współautorstwa, czy też przymusowe wpisanie na listę współautorów osób, które nie mają nic wspólnego z tworzonym utworem.
Ponadto nielegalna dystrybucja ipowielanie wyników pracy twórczej objęte jest również artykułem o naruszeniu praw autorskich, za które odpowiada. Artykuł „Naruszenie praw autorskich” przewiduje odpowiedzialność karną w przypadkach, gdy ofiara rzeczywiście poniosła szkodę na dużą skalę. Wychodząc z tego, szkoda wyrządzona przez to przestępstwo może mieć charakter materialny lub polegać na naruszeniu innych konstytucyjnych praw obywatela.
Szkody materialne są zwykle wyrażane jakoutracone zyski, na przykład nieotrzymanie określonego składnika finansowego. Ale ważne jest, aby zrozumieć, że aby pociągnąć sprawcę do odpowiedzialności poważniejszej, szkoda musi być duża, takie są wymagania takiej normy prawnej, jak artykuł „naruszenie praw autorskich”. W związku z tym naruszenie praw autorskich i praw pokrewnych oraz odpowiedzialności wynikającej z kodeksu karnego powstaje w sytuacji, gdy związek przyczynowy między szkodliwymi konsekwencjami przestępstwa a nielegalnym wykorzystaniem określonego prawa autorskiego jest wyraźnie uzasadniony. Jeśli chodzi o inne rodzaje odpowiedzialności, bezpośrednio określone w takiej ustawie jak artykuł „naruszenie praw autorskich”, to kara za przestępstwo ma inny charakter, to znaczy nie wiąże się z karą pozbawienia wolności.
