Prace wielu poświęcone są badaniu problemu woli.psychologowie zagraniczni i krajowi. Wśród tych ostatnich nad tym zagadnieniem pracowali tacy badacze jak S. L. Rubinstein, D. N. Uznadze, V. A. Ivannikov.
Rodzaje ludzkich działań
Aby zrozumieć, jaka jest struktura wolicjonalnaakt, konieczne jest zdefiniowanie samego pojęcia woli. Wola to zdolność osoby do kontrolowania swojego zachowania, pomimo zewnętrznych i wewnętrznych trudności, które sprzeciwiają się jego kontroli. Faktem jest, że wszystkie działania wykonywane przez osobę można podzielić na dwie duże kategorie: dobrowolne i mimowolne. Ta ostatnia grupa obejmuje te, które przebiegają bez udziału kontroli ze strony świadomości: na przykład instynkty tkwiące w przyrodzie, odruchy nieuwarunkowane, czy działania wykonywane w stanie silnego pobudzenia emocjonalnego (afektu). Działania arbitralne to te, które człowiek wykonuje na podstawie własnych decyzji: są podyktowane jego wolą i realizowane przy udziale świadomości.
Algorytm S. L. Rubinsteina
Opracowana struktura aktu wolicjonalnegokrajowy naukowiec SL Rubinstein obejmuje kilka etapów. Etap początkowy to bezpośrednia motywacja do wykonania działania, obejmuje ustalenie nadrzędnego celu. Drugi etap nie występuje w każdym przypadku. Jej cechą charakterystyczną jest walka motywów. Osoba subiektywnie ocenia możliwe straty, które mogą być obarczone różnymi algorytmami działań. Trzeci etap to punkt zwrotny. To jest ostateczna decyzja. Ostatnim etapem według S.L. Rubinsteina jest egzekucja.
Jednak niektórzy badacze dodają do tegoschemat to jeszcze kilka etapów pośrednich. Struktura aktu wolicjonalnego będzie obejmować przezwyciężanie trudności w procesie dochodzenia do celu, a także pozytywne wzmocnienie po osiągnięciu celu.
Kolejny ważny element wolicjonalnej regulacji
Jednak struktura aktu wolicjonalnego w psychologiito nie tylko algorytm działań opisujący realizację określonego zachowania. W obecności pewnych przeszkód w osiągnięciu celu zdolność kontrolowania swojego zachowania w dużej mierze zależy od tego, jak rozwinięta jest osoba, która ma określone cechy charakteru. Należą do nich samokontrola, determinacja, siła woli, wytrwałość i odwaga. Dlatego niektórzy badacze zwracają szczególną uwagę na inne składniki, które posiada struktura aktu wolicjonalnego. Na przykład składnik poznawczy ma duży wpływ na zachowanie człowieka w określonych sytuacjach.
Doświadczenie A. V. Zaporożec
Bardzo ciekawe badanie pokazujące siłę tego efektu przeprowadził A.V. Zaporożec. Badani zostali poinstruowani, aby podnosić duże ciężary. Cała próba została podzielona na trzy grupy.
Pierwsza składała się z tych badanych, którzy musieli po prostu wykonać zadanie, bez żadnych dodatkowych instrukcji czy wyjaśnień.
Drugiej grupie powiedziano, że podnosząc duże ciężary, muszą ustalać swoje własne rekordy.
Wreszcie trzecia grupa składała się z tych, którym podano nietypowe wyjaśnienie tego zadania. Powiedziano im, że podnosząc ciężary, wytwarzają w ten sposób energię elektryczną do zasilania miasta.
Tak więc kolejny znaczącydodatek, który ma strukturę aktu wolicjonalnego w psychologii. Przykład pokazał, że dla realizacji działania decydujące znaczenie ma znaczenie tego działania. Innymi słowy, badacz odkrył poznawczy komponent regulacji wolicjonalnej.
Zastosowany charakter badania woli
Struktura aktu wolicjonalnego w psychologii to:obszar badań stosowanych. Wyniki uzyskane przez naukowców mogą być zastosowane w wielu różnych dziedzinach życia. To jest psychologia pracy, sportu, edukacji, psychologia rodziny. Wyniki uzyskane przez naukowców mogą być wykorzystywane zarówno przez profesjonalistów w poradnictwie, jak i osoby zainteresowane problematyką woli i motywacji.
Ciekawy wniosek wyciągnął Rosjaninbadacz V. A. Iwannikow. W swoich pracach naukowiec pokazuje, że impuls do działania obejmuje nie tylko początkowy motyw deficytu. Regulacja wolicjonalna jest również przeprowadzana podczas formowania dodatkowej motywacji, takiej, która początkowo mogła nie istnieć, gdy podmiot zdecydował się podjąć tylko to lub inne działanie.
Doświadczenie AI Lipkiny: regulacja wolicjonalna i procesy edukacyjne
Pod wieloma względami znaczącego odkrycia dokonał A.I. Lipkiny. Wiąże się to ze specyfiką procesu uczenia się. W jej badaniach szczególne miejsce zajmowała także struktura aktu wolicjonalnego w psychologii. Krótko mówiąc, doświadczenie Lipkiny jest następujące. Ci uczniowie, którzy słabo radzili sobie w szkole, zostali poproszeni o przejęcie na jakiś czas jeszcze słabszych uczniów. Przechodząc z jednej roli do drugiej, uczniowie ci zaczęli otrzymywać lepsze oceny, wykazywać większą chęć do nauki.
Negatywne cechy wolicjonalne
Ale oprócz pozytywnych cech charakteru tego obszarubadania woli obejmują także negatywne cechy wolicjonalne. Należą do nich upór, uległość i impulsywność. Upór ma niewiele wspólnego z procesami wolicjonalnej regulacji zachowania. Wiąże się to z niewłaściwym postrzeganiem rzeczywistości. Impulsywność to zachowanie napędzane emocjami, które zawsze jest bezmyślne i pospieszne. Zgodność jest równoznaczna z konformizmem: osoba o tej jakości łatwo zmienia zdanie, ulegając wpływowi czyjejś opinii.
