Społeczeństwo nie może się rozwijać bez kolizjizainteresowania. Prawda rodzi się wtedy, gdy rozwiązuje się sprzeczności. Konflikt pedagogiczny nie jest wyjątkiem. W sporze każda ze stron stara się dokładnie udowodnić swoją niewinność, broni własnego punktu widzenia w toku zajścia, co prowokuje konflikt interesów.
Konflikt pedagogiczny ma swoją specyfikę i cechy:
- odpowiedzialność zawodowa nauczyciela za prawidłowe wyjście z sytuacji spornej, bo placówki edukacyjne to mały model społeczeństwa;
- uczestnicy konfliktu mają inny status społeczny, który determinuje zachowanie jego stron;
- istniejąca różnica w doświadczeniu życiowym i wieku dzieli stanowiska uczestników konfliktu i rodzi różną odpowiedzialność za błędy w jego rozwiązaniu;
- odmienne rozumienie wydarzeń i ich przyczyn przez uczestników w sytuacji spornej: dzieciom trudno jest poradzić sobie z emocjami, a nauczyciel nie zawsze rozumie pozycję dziecka;
- konflikt pedagogiczny, w którym obecni są świadkowie, ma wartość edukacyjną, o której dorosły powinien pamiętać;
- pozycja zawodowa nauczyciela w sytuacji spornej zobowiązuje go do proaktywnego rozwiązania problemu;
- jeśli w trakcie sytuacji konfliktowej nauczyciel popełnił błąd lub pomyłkę, prowadzi to do pojawienia się nowych incydentów, w które włączani są inni uczestnicy.
Głównymi sprzecznościami w dziedzinie edukacji byłyi nadal należy do kategorii „czego i jak uczyć”. Właśnie w tym względzie często dochodzi do „starć” między nauczycielami a prawnymi przedstawicielami dziecka, ponieważ ci ostatni uważają, że ich dziecko nie zostało nauczone lub nieprawidłowo wyjaśnili materiał.
Konflikt pedagogiczny jest nieuniknioną częściąprocesu wychowawczego, bo zawsze będą ludzie niezadowoleni z działań innych: nie wszyscy nauczyciele i wychowawcy zajmują takie same stanowiska jak rodzice, tak jak ci drudzy nie zgadzają się z nauczycielem w każdej kwestii.
Metody rozwiązywania konfliktów pedagogicznych są dość trudną procedurą dla każdego przedstawiciela tego zawodu. Wybierając je, należy kierować się kilkoma podstawowymi zasadami:
- postaraj się ugasić konflikt, czyli przenieść go z części emocjonalnej na biznesową, na spokojną, aby była szansa na porozumienie;
- powinieneś starać się zapobiec sytuacji konfliktowej, ponieważ jest to łatwiejsze do zrobienia niż szukanie sposobów rozwiązania go później;
- rozwiązać kontrowersyjną sytuację „tu i teraz”, aby jej nie pogarszać. Nawet jeśli zostało to zrobione tylko częściowo, wykonana praca otwiera drzwi do dalszego pozytywnego porozumienia.
Konflikty w nauczaniu to rzeczkomunał. To sfera komunikacji, interakcji, więc są one nieuniknione. Kadrę pedagogiczną szkoły, a zwłaszcza przedszkola, stanowią w dużej mierze kobiety, które na co dzień muszą się ze sobą „dogadywać”. Oprócz interakcji wewnętrznych są też rozmowy z rodzicami dzieci, którzy nie zawsze są przyjaźni. Dlatego sytuacje konfliktowe są nieuniknione, najważniejsze jest to, że nie są destrukcyjne.
