Одним из наиболее известных российских и Radzieccy poeci to Nikołaj Zabolotsky. Juniper Bush jest późniejszym wierszem autora, doskonałym przykładem jego tekstów miłosnych, które znajdują się w serii prac „Ostatnia miłość”. Prosty wiersz wyróżnia się jednak wykwintną sylabą. Jego głębokie znaczenie filozoficzne wiąże się z myślami autora na temat życia i miłości.
Cykl
Pod koniec życia poeci często się do nich zwracająmotyw miłości. Zabolotsky nie był wyjątkiem. „Juniper Bush” to ósmy wiersz w zbiorze poświęconym sentymentalnym tekstom. Okoliczności powstania tego utworu wiążą się z osobistym dramatem autora: na krótko przed śmiercią doznał niezgody z żoną, która w rezultacie go opuściła. I chociaż wkrótce się pogodzili, to jednak poprzednie stosunki w rodzinie nie uległy poprawie. Rozważany wiersz przesiąknięty jest tym uczuciem powracającego szczęścia i jednocześnie uświadomieniem sobie niemożności powrotu do dawnej miłości. Generalnie wszystkie prace z cyklu przesiąknięte są tragicznymi nutami: miłość w poezji autorki jest przedstawiana nie jako radość, ale jako cierpienie, kojarzy się z udręką, tęsknotą, smutkiem. I nawet uczucie radości bohatera lirycznego nigdy nie jest pełne, ponieważ uczucie szczęścia koniecznie miesza się z ostrym poczuciem goryczy.
Znaki
Zabolotsky'ego, którego stał się „krzak jałowca”jeden z najbardziej ikonicznych wierszy nie tylko w późniejszych tekstach, ale także w swojej twórczości w ogóle, często sięgał po konwencjonalne obrazy, które pozwalały mu z największą kompletnością przekazać przeżycia lirycznego bohatera. W tym wierszu głównym symbolem jest krzew jałowca, który jednocześnie uosabia radość i smutek autora. Autor kojarzy się z nim wyglądem ukochanej kobiety. Więc widzi przez gałęzie jakiś pozór jej uśmiechu, który napełnia jego duszę radością. Ale jednocześnie ten symbol jest przepełniony smutkiem i tęsknotą: poeta nie może zapomnieć o zdradzie, dlatego szelest liści kojarzy mu się w głowie z szeptem zwodniczych ust.
W swoich pracach często używałabstrakcyjne obrazy Nikolay Zabolotsky. „Jałowiec” pod tym względem jest doskonałym przykładem umiejętności poety w posługiwaniu się metaforami, porównaniami, powtórzeniami literackimi. Jednym z najbardziej znaczących symbolicznych obrazów są jagody ametystu. Czerwień to symbol miłości, która w połączeniu ze złotym odcieniem żywicy bardzo dobrze oddaje radosny nastrój bohatera, który wydaje się być pełen życia, siły i energii. W końcu jednak pojawia się obraz opuszczonego, opustoszałego ogrodu, co oznacza psychiczną dewastację autora po szoku, którego doznał.
Techniki literackie
Prawdziwy mistrz dobrego słowajest Zabolotsky. „Jałowiec: analiza wiersza” - jeden z tematów szkolnych lekcji literatury. Na takich lekcjach dzieci uczą się analizować twórczość poety. Dowiadują się, że autorka w tej pracy zastosowała najsłynniejsze techniki literackie: epitety (porównania jagód z ametystem, niebo ze złotem), metafory (opisy pni krzaków), powtórzenia (w wierszu autor kilkakrotnie zwraca się do jałowca, jakby skupiając uwagę czytelnika) na tym głównym obrazie pracy). Ponadto kielnie oddają dźwięki, kolory, kolory nieba, naturę. W swoim szczególnym języku poeta przekazuje nie tylko wygląd krzewu, ale także rysuje obraz porannego krajobrazu, który obserwuje z okna swojego domu. Znajomość poetyki Zabolotsky'ego pomaga rozwinąć poczucie piękna u młodych czytelników.
Dostrój się do percepcji wysokiego, doceniajSubtelność i delikatność uczuć dzięki swojemu doskonałemu cyklowi tekstów miłosnych pomaga koneserom poezji Nikołaj Zabołotskiemu. "Krzew jałowca", którego główną ideą jest wyrażenie lekkiego żalu z powodu utraconej miłości, jest jednym z najlepszych przykładów późniejszej twórczości autora.
