Być może jeden z najbardziej „bajecznych” i magicznychPisarze rosyjscy - P.P. Bazhov. Malachite Box to książka, którą znają wszyscy: od bardzo małych dzieci po poważnych badaczy literatury. I nie jest to zaskakujące, ponieważ jest wszystko: od fascynującej fabuły i subtelnie napisanych obrazów po dyskretną moralność i wiele aluzji i wspomnień.
Biografia
Znany rosyjski pisarz radzieckifolklorysta, osoba, która jako jedna z pierwszych przetwarzała bajki Uralu - wszystko to jest Paweł Pietrowicz Bazhov. Efektem tego literackiego traktowania jest właśnie „Malachite Box”. Urodził się w 1879 roku w Polevskoy w rodzinie majstra górniczego. Ukończył szkołę fabryczną, uczył się w seminarium, był nauczycielem języka rosyjskiego, podróżował po Uralu. Celem tych wyjazdów było zebranie folkloru, który później stał się podstawą wszystkich jego twórczości. Pierwsza książka Bażowa nosiła tytuł „Ural były” i została opublikowana w 1924 roku. Mniej więcej w tym samym czasie pisarz dostał pracę w „Krestyanskaya Gazeta” i zaczął publikować w wielu czasopismach. W 1936 r. Czasopismo opublikowało bajkę „Girl of Azovka” sygnowaną nazwiskiem „Bazhov”. Pudełko malachitowe zostało po raz pierwszy opublikowane w 1939 r., A następnie było wielokrotnie przedrukowywane, stale uzupełniając je nowymi opowieściami. W 1950 roku pisarz P.P. Bazhov.
„Pudełko malachitowe”: poetyka tytułu
Wyjaśnia niezwykły tytuł utworuPo prostu: szkatułka z pięknego kamienia Ural, wypełniona wspaniałą biżuterią z klejnotów, nadaje ukochanej Nastence centralnej postaci opowieści, Stepana, poszukiwacza rudy. On z kolei otrzymuje to pudełko nie od nikogo, ale od Mistress of the Copper Mountain. Jakie jest ukryte znaczenie tego prezentu? Trumna, precyzyjnie wykonana z zielonego kamienia, starannie przekazywana z pokolenia na pokolenie, symbolizuje ciężką pracę górników, znakomitą umiejętność przecinaczy i kamieniarzy. Zwykli ludzie, mistrzowie górnictwa, robotnicy - to właśnie oni Bazhov czyni swoich bohaterów. Nazwa „Pudełko malachitowe” jest również tak nazwane, ponieważ każda z opowieści pisarza przypomina drobno wycięty, opalizujący, lśniący kamień szlachetny.
P.P. Bazhov, „Malachite box”: podsumowanie
Po śmierci Stepana trumna nadal jest przechowywanau Nastazji kobieta nie spieszy się jednak z obnoszeniem prezentowanej biżuterii, czując, że nie jest ona dla niej przeznaczona. Ale jej najmłodsza córka, Tanyusha, całym sercem trzyma się zawartości pudełka: biżuteria wydaje się być zrobiona specjalnie dla niej. Dziewczyna dorasta i zarabia na życie haftem z koralików i jedwabiu. Plotka o jej sztuce i pięknie wykracza daleko poza jej rodzinne strony: sam mistrz Turczaninow chce poślubić Tanię. Dziewczyna zgadza się pod warunkiem, że zabierze ją do Petersburga i pokaże jej komnatę malachitową w pałacu. Tam Tanyusha opiera się o ścianę i znika bez śladu. Wizerunek dziewczyny w tekście staje się jedną z personifikacji Mistrzyni Miedzianej Góry, archetypowej opiekunki drogocennych skał i kamieni.
