Prawo „klient ma zawsze rację” w świetle rynkurelacje można sformułować nieco inaczej: „konsument ma zawsze rację”. Oznacza to, że w zasadzie produkcja rynkowa kieruje się wymaganiami konsumentów. Ich potrzeby, zainteresowania i potrzeby determinują, jakie towary, w jakich ilościach, jakie modyfikacje, a nawet jakie technologie powinny wytwarzać firmy produkcyjne. Z kolei rynek również dyktuje pewne prawa i reguły. Ten proces jest dialektycznie powiązany i uwarunkowany. Ale to konsument może być uznany za „ostatnią deskę ratunku”, ponieważ to on z własnych środków ocenia wyniki działań rynkowych.
Przy wyborze konsumenta pod pewnymi warunkamitowary związane z tzw. ogólną użytecznością określonego produktu. Kupujemy rzeczy, sprzęt AGD, żywność w celu zaspokojenia naszych potrzeb i wymagań. Jedne zakupy sprawiają nam przyjemność, inne są potrzebne do zaspokojenia głodu, jeszcze inne - do zapewnienia komfortu i przytulności w domu itp.
Prawie każda osoba w społeczeństwie jest w to zaangażowanalub jakiejkolwiek innej sferze pracy, usług, produkcji. Niektórzy czerpią moralną i materialną satysfakcję ze swojej pracy. Inni nie są w pełni usatysfakcjonowani wykorzystaniem swoich mocnych stron, wiedzy, umiejętności lub adekwatności zapłaty za ich usługi i pracę.
Całkowita użyteczność nabywanych przez nas dóbr jest równa stopniu zaspokojenia naszych potrzeb, jakie otrzymujemy korzystając z towarów, usług lub wykonując określoną działalność.
Użyteczność jest uważana za wystarczającą kategorięsubiektywny. Przecież to, co jednej osobie wydaje się być wysokiej jakości, godne uwagi, innej osobie może nie mieć żadnej wartości. Albo coś wartościowego w pewnym momencie, w pewnych okolicznościach, jakieś dobro przestaje być takie, gdy te okoliczności się zmieniają. Na przykład, gdy ktoś jest bardzo głodny, czerstwy kawałek chleba jest mu droższy niż złoto. Ale ponieważ jest nasycony, chleb traci dla niego swoją wartość bezwzględną, a na pierwszy plan wysuwają się inne korzyści.
W ekonomii są ogólne i marginalneużyteczność. Marginalna użyteczność jest dodatkowa, jest dodawana do każdego nowego skonsumowanego ekwiwalentu dobra. Jeśli mamy dwa telewizory, to przy kolejnych zakupach nasza przyjemność i satysfakcja będzie maleć z każdym kolejnym zakupem. Te. wysoka ocena przydatności towaru była dopiero na pierwszych etapach akwizycji. Im większa liczba identycznych towarów, tym mniejsza ich przydatność.
Całkowitą i marginalną użytecznością dobra będą ranyzero, jeśli na rynku występuje nadpodaż, a ceny są wysokie. Ale jeśli cena zostanie obniżona, użyteczność dobra wzrośnie, a wielkość zakupów lub wielkość popytu na to dobro znowu wzrośnie.
Niedobór towarów jest alternatywą dla jego nadmiaru w celu zachowania jego krańcowej użyteczności. Wtedy ogólna użyteczność zostanie zachowana, a dobra lub usługi będą potrzebne na żądanie.
Ponieważ większość pieniędzykonsumenci są ograniczeni, człowiek zawsze musi porównywać użyteczność pożądanych zakupów z możliwościami swojego budżetu. Konsument staje przed dylematem - wybrać taką kombinację rzeczy, produktów itp., Jakiej potrzebuje, która w ramach ograniczonego budżetu zadowoli go w jak największym stopniu. I w tym przypadku na wybór wpłynie nie tylko wielkość krańcowej użyteczności dobra, jaka jest zawarta w każdej kolejnej jednostce produktu, np. A, ale także to, ile pieniędzy, a więc i innych rodzajów towarów, będzie musiał zrezygnować, aby kupić ten produkt A A ogólna użyteczność w zakupie towarów lub otrzymaniu niektórych usług i innych rzeczy zadowoli osobę pod warunkiem, że rozdzieli środki budżetowe tak, aby każda waluta wydana przy zakupie przynosi taką samą użyteczność krańcową.
