Klasa pajęczaków dzisiajma ponad 35 tysięcy różnych gatunków. Żyją w środowisku prawie wszędzie. Wśród nich są przedstawiciele pajęczaków, które są całkowicie nieszkodliwe dla ludzi. Ale są też trujące, a nawet takie, które pasożytują na ludzkim ciele, przenosząc równolegle różne choroby zakaźne.
Ogólna charakterystyka klasy pajęczaków
Charakterystyczne cechy budowy pajęczaków są związane z ich przystosowaniem do życia na lądzie. Przedstawiciele tej klasy należą do stawonogów lądowych z ośmioma parami kończyn.
Pajęczaki mają tułówskłada się z dwóch działów. Co więcej, jego połączenie może być reprezentowane przez cienką przegrodę lub przez ciasne mocowanie. W przedstawicielach tej klasy nie ma anten.
W przedniej części ciała są takiekończyny, takie jak narządy ust i nogi chodzące. Pajęczaki oddychają za pomocą płuc i tchawicy. Narządy wzroku są proste. Niektóre gatunki są całkowicie nieobecne.
Układ nerwowy jest reprezentowany przez węzły nerwowe. Skóra jest twarda, trójwarstwowa. Jest mózg, składający się z przedniego i tylnego. Narządy krążenia są reprezentowane przez serce w postaci rurki i otwartego układu krążenia. Pajęczaki to osobniki dwupienne.
Ekologia pajęczaków
Pierwszymi owadami, które osiedliły się na lądzie, byli przedstawiciele pajęczaków. Mogą prowadzić aktywny tryb życia zarówno w dzień, jak iw nocy.
Klasa pajęczaków jest więc dość rozległajeśli mówimy o siedlisku, to jego przedstawiciele znajdują się w całej Rosji. Niektóre owady żywią się tym, że łapią zdobycz w utkanych przez siebie sieciach, inne po prostu atakują. Większość „myśliwych” z tej klasy żywi się owadami, ale niektórzy zadają ukąszenia ludzi i zwierząt, wywołując tym samym różne choroby. Niektórzy przedstawiciele wolą żyć na ciele człowieka lub zwierzęcia, podczas gdy inni pasożytują wyłącznie na roślinach uprawnych.
Przegląd zajęć
Zoologowie warunkowo dzielą klasę pajęczaków na kilka rzędów. Główny oddział to pająki, skorpiony, kleszcze, solpugi.
Oddział Scorpio
Skorpion to nietypowy pająk, dlatego jest podzielony na oddzielną drużynę.
Pajęczaki typu „skorpion” mająmały rozmiar, nie więcej niż 20 centymetrów. Jego ciało składa się z trzech dobrze zdefiniowanych części. Z przodu znajdują się dwie duże oczy i do pięciu par małych bocznych. Ciało skorpiona kończy się ogonem, w którym znajduje się trujący gruczoł.
Korpus pokryty grubym i twardym pokryciem. Skorpion oddycha przy pomocy płuc. Jako siedlisko wybrali obszar z ciepłym i gorącym klimatem. W tym przypadku skorpiony są podzielone na dwa podgatunki: żyjące na obszarach mokrych i suchych. Niejednoznaczne jest również podejście do temperatury powietrza: istnieją podgatunki, które preferują ciepły klimat i wysoką temperaturę, ale niektóre dobrze znoszą zimno.
Skorpiony dostają pożywienie w ciemności, są bardziej aktywne w gorącym sezonie. Skorpion wykrywa ofiarę, wychwytując oscylacyjne ruchy potencjalnej ofiary.
Hodowla skorpionów
Jeśli mówimy o tym, jakie są pajęczakiżyworodne, wówczas potomstwo w większości rodzą skorpiony. Jednak są też jajorodne. Rozwój zarodków znajdujących się w ciele kobiety jest raczej powolnym procesem, a ciąża może trwać dłużej niż rok.
Niemowlęta rodzą się już w muszli i późniejporody są natychmiast przyczepiane do ciała matki za pomocą specjalnych przyssawek. Po około 10 dniach lęg odłącza się od matki i zaczyna istnieć osobno. Okres dorastania małych osobników trwa około półtora roku.
Jadowity ogon skorpiona to narządatak i obrona. To prawda, że ogon nie zawsze ratuje właściciela przed drapieżnikami. Niektóre zwierzęta wiedzą, jak unikać ciosów, a wtedy sam drapieżnik staje się pokarmem. Ale jeśli skorpion mimo to ukłuł ofiarę, wiele małych bezkręgowców prawie natychmiast umiera po wstrzyknięciu. Większe zwierzęta mogą przeżyć dzień lub dwa.
Dla ludzi agresja ze strony skorpionów jest śmiertelnasię nie kończy, ale we współczesnej medycynie odnotowano przypadki o bardzo poważnych konsekwencjach. W miejscu zmiany pojawia się obrzęk, który może być dość bolesny, a osoba staje się bardziej ospała i może wystąpić napady tachykardii. Po kilku dniach wszystko mija, ale w niektórych przypadkach objawy utrzymują się przez dłuższy czas.
Dzieci są bardziej wrażliwe na działanie truciznySkorpion. Przypadki zgonów odnotowano również wśród niemowląt. W każdym razie po ukąszeniu owada należy pilnie zwrócić się o wykwalifikowaną pomoc do placówki medycznej.
Skład Solpuga
Przypomnijmy, że rozważamy klasę pajęczaków. Przedstawiciele tego rzędu są szeroko rozpowszechnieni w krajach o ciepłym klimacie. Na przykład bardzo często można je znaleźć na terytorium Krymu.
Różnią się od skorpionów dużym rozczłonkowaniem ciała. W tym samym czasie twarde szczęki salpugi pełnią funkcję łapania i zabijania ofiary.
Salpug nie ma gruczołów jadowych. Atakując osobę, solpugi uszkadza skórę ostrymi szczękami. Dość często infekcja rany występuje jednocześnie z ukąszeniem. Konsekwencje to: zapalenie skóry w miejscu urazu, któremu towarzyszy ból.
To była cecha charakterystyczna dla pajęczaków, oddziału solpugi, a teraz rozważymy następny oderwanie.
Pająki
To najliczniejsze zamówienie, liczące ponad 20 tysięcy gatunków.
Przedstawiciele różnych gatunków różnią się od każdegoprzyjaciel wyłącznie w formie sieci. Zwykłe pająki domowe, które można znaleźć w prawie każdym domu, tkają sieć przypominającą lejek. Trujący przedstawiciele klasy tworzą sieć w postaci rzadkiej chaty.
Niektóre pająki w ogóle nie tkają sieci, ale czekają na swoją ofiarę, siedząc na kwiatach. W tym przypadku kolorystyka owadów jest dostosowana do odcienia rośliny.
W naturze są też pająkipoluj na zdobycz, po prostu wskakując na nią. Jest jeszcze jedna, specjalna kategoria pająków. Nigdy nie pozostają w jednym miejscu, ale nieustannie poruszają się w poszukiwaniu zdobyczy. Nazywa się je pająkami wilczymi. Ale są też łowcy zasadzek, w szczególności tarantula.
Struktura pająka
Korpus składa się z dwóch połączonych sekcjiprzegroda. W przedniej części ciała znajdują się oczy, pod nimi twarde szczęki, wewnątrz których znajduje się specjalny kanał. To przez niego trucizna z gruczołów dostaje się do ciała złapanego owada.
Macki działają jak narządy zmysłów. Ciało pająka pokryte jest lekką, ale mocną osłoną, która w miarę wzrostu jest odrzucana przez pająka i zastępowana przez inną.
Na brzuchu znajdują się małe narośla-gruczoły, które wytwarzają pajęczyny. Początkowo włókna są cienkie, ale szybko stają się twarde.
Układ pokarmowy pająka jest raczej nietypowy.Po złapaniu ofiary wstrzykuje w nią truciznę, którą najpierw zabija. Następnie sok żołądkowy dostaje się do ciała ofiary, całkowicie rozpuszczając wnętrze złapanego owada. Później pająk po prostu wysysa powstałą ciecz, pozostawiając tylko skorupkę.
Oddychanie odbywa się za pomocą płuc i tchawicy znajdujących się w przedniej i tylnej części brzucha.
Układ krążenia, podobnie jak u wszystkich przedstawicieli pajęczaków, składa się z rurki sercowej i otwartego krążenia krwi. Układ nerwowy pająka jest reprezentowany przez węzły nerwowe.
Pająki rozmnażają się poprzez zapłodnienie wewnętrzne. Samice składają jaja. Następnie pojawiają się z nich małe pająki.
Skład szczypiec
W skład zestawu szczypiec wchodzi mały i mikroskopijnypajęczaki z niepodzielonym ciałem. Wszystkie kleszcze mają dwanaście kończyn. Ci przedstawiciele pajęczaków żywią się zarówno pokarmem stałym, jak i płynnym. Wszystko zależy od gatunku.
Układ pokarmowy kleszczy jest rozgałęziony. Istnieją również narządy układu wydalniczego. Układ nerwowy jest reprezentowany przez łańcuch nerwowy i mózg.
Roztocza rozmnażają się przez składanie jaj. Przedstawiciele klasy są heteroseksualni. Ich średnia długość życia sięga sześciu miesięcy, nie więcej. Ale są też prawdziwi stulatkowie.
Kleszcze, podobnie jak pająki, żyją wszędzie:w domach, ogrodach, na polach. Niektórzy przedstawiciele są w stanie wyrządzić znaczne szkody, uszkadzając rośliny i ziarno. Dość często to kleszcze przenoszą poważne choroby.
Charakterystyka niektórych przedstawicieli klasy pajęczaków
Niektóre pająki niekorzystać z sieci. Należą do nich pająk chodnikowy. Łowca czeka na zdobycz, chowając się na płatku kwiatu. Zielonkawo-żółty kolor skorupy prawie dokładnie powtarza kolor działki, pomagając pająkowi ukryć się. Nawet pszczoły tego nie zauważą. Pająk atakuje ofiarę w momencie, gdy owad opuszcza głowę w pręciki.
Oto kolejna cecha charakterystyczna pajęczaków (kolejność kleszczy). Weź pod uwagę kleszcza tajgi. Jako swoje siedlisko wybrał Daleki Wschód, ale występuje ono również w europejskiej części kraju.
Wielkość samca ok. 2 mm, samicaprawie dwukrotnie większy. Larwy aktywnie pasożytują na małych zwierzętach, ale w miarę ich wzrostu zmienia się również „żywiciel”. Kleszcz już przenosi się na zające lub wiewiórki. Wystarczająco rozwinięte i silne osobniki wybierają bydło jako ofiarę.
Aparat ustny, jak wszyscy przedstawicieleklasa, znajdująca się przed ciałem i reprezentowana przez trąbkę i mocne ostre zęby. Z ich pomocą kleszcz jest trzymany na ciele ofiary, aż do całkowitego nasycenia.
To był krótki opis niektórych przedstawicieli klasy pajęczaków.
Mamy nadzieję, że te informacje będą dla Ciebie przydatne.
