Charakterystyka Oniegina w nowoczesnej szkole

Литературу преподают в школах по-прежнему.Programy z innych przedmiotów uległy zmianie, nowe podręczniki zostały napisane nawet dla matematyki, i tylko taki temat, jak literatura, jest nadal studiowany. W zeszytach uczniów wciąż jest opis Onegina, dyskusje o Famusovie i Chatskim. Czy konieczna jest kardynalna reforma przebiegu literatury w szkole?

Istnieją dwie opinie na temat tego wyniku.Z jednej strony ten program został już opracowany. Zaczyna się od prostych i łatwych do odczytania dzieł literackich, poezja ma najlepszy wpływ, proza ​​jest zasadniczo. Twórczość rosyjskich autorów dominuje literaturę zagraniczną. Jaka jest zła charakterystyka Oniegina w zeszycie studenckim?

Именно на его примере и можно посмотреть, как żyje osoba praktycznie pozbawiona narodowych korzeni! Wyhodowany przez Francuza, powierzchownie wykształcony (każdy miałby takie powierzchowne wykształcenie), egoista jest ogólnie kosmopolitą, człowiekiem świata - to krótki opis Oniegina. A jeśli dziecko to zrozumie, nic nie powstrzyma go przed dalszym czytaniem, przechodzeniem na obce klasyki.

Z drugiej strony współczesna literaturanaprawdę reprezentowany w programie jest słaby. Prace napisane w XX wieku publikowane są tylko w podręcznikach do czytania dla dzieci, ale poważniejsze książki nie są oferowane do czytania w szkołach średnich i średnich. Zainteresowanie literaturą wśród nastolatków nie jest tak duże, a nadal istnieje obowiązkowa cecha Oniegina zamiast dzieł Selengera.

Rzeczywiście, patrząc z tego punktu widzenia,Programy literackie wymagają pilnej reformy i wszystko: od piątej do jedenastej klasy. W przeciwnym razie zainteresowanie tematem całkowicie wyschnie. Niech dzieci czytają przynajmniej coś, niż w ogóle nic nie czytają.

Uczniowie są generalnie podzieleni na trzy nierówne grupy:

• Czytające dzieci. Są mniejszością, ale są i zawsze będą. Nie boją się charakterystyki Oniegina, rozumowania Tołstoja i Czechowa, przeczytali już i omówili to wszystko z dorosłymi.
• Dzieci, które trochę czytają, nie są bardzo chętne, ale gdy proces ten zostanie pobudzony, są gotowe do czytania książek odpowiednich dla ich wieku.
• I wreszcie ci, którzy nie czytają i nigdy nie będą czytać. Dla takich osób chciałbym zorganizować kursy z zakresu nauki czytania dzieł literackich. Niestety, te dzieci to dosłownie trzy czwarte klasy.

W ten sposób widać, że zmiany w programieprzyciągnie do literatury bardzo ograniczony kontyngent. Ale kiedy zmienisz tematy w literaturze, stracisz szczególny narodowy smak, na którym koncentruje się program. W jaki sposób nastąpi przekazywanie zasad moralnych, jeśli nie poprzez dzieła literackie? Jak dziecko dowie się, co jest możliwe, a co nie do przyjęcia, co jest dobre, a co złe, jeśli nie poprzez dzieła literackie. W końcu nie każda rodzina regularnie porusza te ważne tematy. Nawiasem mówiąc, charakterystyka Oniegina w tej sprawie jest na pierwszym miejscu. Podobnie jak myślenie o Nataszy Rostowej i rozumienie twórczości Turgieniewa. W międzyczasie spory w środowisku pedagogicznym nie ustępują, w zeszytach studenckich raz po raz pojawia się wiersz: „Charakterystyka: Eugeniusz Oniegin”.