Budowanie perspektywy to sposób na tworzenieiluzja przestrzeni na płaskiej powierzchni arkusza. Ta metoda służy do realistycznego obrazu obiektu. Perspektywa się dzieje: panoramiczna, liniowa, lotnicza, sferyczna, aksonometria, liniowa. Głównym celem stworzenia panoramy jest pokazanie jak największej przestrzeni, ponieważ jest ona zwykle bardzo wydłużona w poziomie. Ten widok służy do przedstawiania scen bitewnych, muzeów i innych miejsc, w których trzeba odtworzyć atmosferę określonego miejsca. Sferyczny typ obrazu bardzo zniekształca obiekty; gdy jest zbudowany, wyginają się w łuk. Aksonometria jest jedną z metod konstruowania perspektywy, gdy wszystkie linie idą równolegle, przez co obiekt obrazu jest zniekształcony. Jest znany wszystkim studentom z kursu rysunku.
Cechy perspektywy powietrznej
Perspektywa z lotu ptaka służy do tworzeniailuzja przestrzeni poprzez manipulowanie różnymi odcieniami. Jest często używany w połączeniu z jedną z form, aby stworzyć przekonującą iluzję. Perspektywa liniowa to sposób wykorzystania linii do stworzenia iluzji bryły na powierzchni 2D. Na rysunku najczęściej stosuje się dwie metody konstrukcji liniowej:
- kąt;
- prosto.
Podstawą tych dwóch typów jest linia. Ich główna różnica polega na liczbie tak zwanych znikających punktów - miejsc, w których kierują się wszystkie linie.
Czym jest perspektywa kątowa?
Angular to liniowy widok perspektywiczny zdwa znikające punkty. Budowanie perspektywy punktu zaczyna się od zdefiniowania linii horyzontu. Ta prosta linia jest teoretycznie krawędzią oddzielającą niebo od ziemi. Jednak na wielu figurach jest to po prostu dorozumiane i reprezentuje linię wzroku, która zależy od lokalizacji obserwatora.
Po utworzeniu horyzontu warunkowego, onnastępnym krokiem jest znalezienie znikających punktów. Definiuje się je jako miejsce na horyzoncie, w którym obiekty zaczynają znikać z pola widzenia obserwatora, gdy oddalają się od obserwatora. Dobry sposób na wyobrażenie sobie, jak to jest stać na prostych torach kolejowych i patrzeć w dal. Stopniowo równoległe linie będą się zbliżać do siebie, aż zetkną się w jednym punkcie.
Znikające punkty na horyzoncie
W perspektywie kątowej znajdują się dwa znikające punktyna horyzoncie. Muszą znajdować się w odpowiedniej odległości od siebie, aby zapobiec zniekształceniu obiektu. Oba punkty niekoniecznie znajdują się w płaszczyźnie nieba, ale będą na horyzoncie rozciągającym się na płaszczyźnie nieba w obu kierunkach. Kolejnym krokiem w budowaniu obrazu wolumetrycznego jest określenie kąta widzenia. Aby to zrobić, musisz narysować pionową linię prostopadłą do linii horyzontu. Najczęściej perspektywa kątowa wykorzystywana jest do renderowania budynków lub wnętrz. Dlatego linia ta może pokrywać się z kątem samej konstrukcji. Na nim musisz zaznaczyć wysokość obiektu.
Jeśli chodzi o budowanie perspektywy pomieszczenia,materiał filmowy jest nakładany na pion, aw zależności od wysokości sufitu zaznacza się niezbędne punkty - powyżej i poniżej. Następnie z każdego punktu widzenia musisz narysować linie łączące je ze znikającymi punktami. Nazywa się je ortogonalnymi. Każdy zestaw równoległych linii, które rozciągają się od widza, będzie podążał za nimi z tego samego punktu znikania. Równoległe piony są ogranicznikami wysokości. Im dalej znajdują się w przestrzeni od punktu zbiegu po obu stronach, tym stają się dłuższe.
Linia horyzontu
Gdy obiekt jest umieszczony tak, że zachodzi na siebielinia horyzontu, budując perspektywę, nie są potrzebne żadne dodatki wizualne określające ogólny kształt obiektu. Należy jednak zauważyć, że takie linie istnieją. Są widoczne, gdy obiekt znajduje się nad lub pod horyzontem. W przypadku obiektu znajdującego się poniżej wszystkie etapy budowy pozostają takie same, ale jego górna część będzie lepiej widoczna. W przypadku wyższego obiektu dolna część formy staje się bardziej widoczna dla widza. Oznacza to, że w pierwszym przypadku dach wyróżnia się budynkami, aw drugim - ścianami.
Bezpośrednia perspektywa liniowa i jej cechy
Perspektywa bezpośrednia jest rodzajem liniowejperspektywy. Ta metoda konstrukcji wykorzystuje pojedynczy punkt zbiegu. Jeden punkt widzenia zakłada, że widz znajduje się w określonym miejscu i istnieje realna lub teoretyczna linia horyzontu. Perspektywa jednopunktowa nie ogranicza się do podstawowych kształtów i struktur. Może służyć również do zobrazowania wnętrz. W tym przypadku określany jest również poziom horyzontu, chociaż najprawdopodobniej nie będzie on widoczny na gotowym rysunku. W perspektywie kątowej obiekt jest obrócony tak, aby widz mógł zobaczyć jego dwie strony. Perspektywa bezpośrednia nazywana jest również perspektywą frontalną. W tym przypadku dla obserwatora dostępny jest widok z przodu obiektów w postaci płaskich kształtów geometrycznych.
